Corpus of the Chuvash language

— Ӑна окоп чавтарӑр! — тесе кӑшкӑрчӗ те Огнянов, хӑй урӑх ҫӗрелле кайрӗ.

— Поставьте его на окопные работы! — крикнул Огнянов и отошел.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эс мӗнле хурахсем пирки калаҫатӑн? — пӳлсех ыйтрӗ унран Огнянов.

— О каких это разбойниках ты говоришь? — строго остановил его Огнянов.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Иван, эсӗ Зли-долӑна кай, вӑл кунта юлтӑр, — терӗ Огнянов.

— Иван, ты ступай на Зли-дол, а он останется здесь, — сказал Огнянов.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Иван, мӗн тӑватӑн эс унта? — ыйтрӗ Огнянов Боримечкӑран, лешӗ тыткӑнри ҫыннӑн хутаҫне тем пӑхнине асӑрхаса.

— Ты чего там возишься, Иван? — спросил Огнянов Боримечку, заметив, что тот роется в торбе пленника.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов тарӑхса аллисене чӑмӑртарӗ.

Огнянов со злостью сжал кулаки.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ун сӑмахне аллипе сулкаласа пӳлчӗ.

Огнянов прервал его взмахом руки.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эп мӗн каланине ас ту вара! — татах хӑратрӗ ӑна Огнянов.

— Помни же, что я тебе сказал! — снова пригрозил ему Огнянов.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак хушӑра ӑна Карнарти ҫуртра пулса иртнӗ пӑтӑрмах пирки асне илмешкӗн аванах та пулмарӗ, анчах ҫак хӑрушӑ ҫынсен хушшинче Огнянов шӑлтах тусӗ пек курӑнса кайрӗ те, хайхискерӗн тинех чӗлхи уҫӑлчӗ.

Правда, он сохранил не очень-то приятное воспоминание об Огнянове, но среди этих страшных людей Огнянов показался ему своим человеком, чуть ли не приятелем, и язык у него развязался.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗн шыраса ҫӳретӗн кунта? — тесе ыйтрӗ унтан Огнянов.

— Ты чего здесь делаешь? — спросил его Огнянов.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов тӑпра купи ҫинчен анчӗ те салхуллӑн мӑкӑртатса: — Ҫук, унта Средна-горара кӑмрӑк ҫунтараҫҫӗ, — терӗ.

Опустив бинокль, Огнянов сошел с насыпи и пробормотал мрачно: — Нет, это угли жгут на Средна-горе.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов, пӑлхавҫӑлла тумланнӑскер, пиҫиххинчен икӗ револьвер хӗстерсе, окоп умӗнчи тӑпра купи ҫине хӑпарса тӑчӗ те бинокльрен айлӑмалла тинкерсе пӑхрӗ.

Огнянов, облаченный в повстанческую форму, с неизменными двумя револьверами за поясом, поднялся на насыпь у окопа и смотрел в бинокль на долину.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов Хӗвелтухӑҫӗнчи укрепленире Зли-долӑпа Стара шывӗ хушшинчи тӳпере тӑратчӗ.

Огнянов находился теперь на одном из восточных укреплений, сооруженных на высоте между Зли-долом и Стара-рекой.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унтан урайне пӑхрӗ те темле лӳчӗркеннӗ хут татӑкӗ выртнине курах кайрӗ, ӑна Огнянов ӳкерсе хӑварчӗ пулмалла.

Случайно бросив взгляд на пол, он заметил скомканное письмо, очевидно оброненное Огняновым.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов тинех Кандов еннелле ҫаврӑнчӗ.

Огнянов повернулся к Кандову.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Халӑх ӑҫта пуҫтарӑнать? — ыйтрӗ Огнянов, сӑмах пӑйне кӗрсе.

— Где собирается народ? — спросил Огнянов, очнувшись.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ҫавӑнтах пилӗкӗнчен икӗ пӑшал туртса кӑларчӗ.

И Огнянов вытащил из-за пояса два револьвера.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов пит вӑйлӑччӗ.

Огнянов был очень силен.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫапла мар теме хӑятӑн-и ҫакӑн хыҫҫӑн та? — ыйтрӗ Огнянов, студент енне тарӑхса пӑхса.

Неужели ты станешь отрицать то, что ясно, как день? — проговорил Огнянов, гневно глядя на студента.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов чарӑнса тӑчӗ.

— Огнянов остановился.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Огнянов!

— Огнянов!

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.