Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

этем the word is in our database.
этем (тĕпĕ: этем) more information about the word form can be found here.
— Мӗн-ха вӑл этем, ытах та вӑл таса пулмалла пулсан, тата унӑн, хӗрарӑм ҫуратнӑскерӗн, тӳре пулмалла пулсан?

— «Что такое человек, чтоб быть ему чистым и чтоб рожденному женщиной быть праведным?

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Этем самантсерен ӳссе пынӑ; тӳпене ҫитиех тӑсӑлса, вӑл хӑйӗн тӗксӗм аллисене шур пӗлӗтсем хушшине чиксе янӑ, вӗсене таткала-таткала, хӑрушшӑн ҫапла кӑшкӑрнӑ:

Человек с каждой минутой все рос; дорастая до неба, он погружал свои темные руки в облака в, разрывая их, кричал страшным голосом:

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫав этем, ун шухӑшӗпе, ҫӳллӗ те ҫарамас пулнӑ, куҫӗсем унӑн Алӑпа туман Спасӑнни пек чармакланса тӑнӑ, сасси вара — лагерьти салтаксем калакан пӑхӑр труба пек кӗрленӗ.

Человек этот был высок и наг, глаза у него были огромные, как у Нерукотворного Спаса, и голос — как большая медная труба, на которой играют солдаты в лагерях.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пӗр Маякин анчах, ӑслӑ мыскараҫӑ этем, хӑш чух Натальйӑн пичӗ ҫине мӗлке евӗр палӑри-палӑрми кулӑ килтерме пултарнӑ.

Лишь Маякин, умница и балагур, порой вызывал на лице ее улыбку, неясную, как тень.

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл, ыйхӑсӑр ирттернӗ каҫсене пула, тармакланнӑ сӑн-питлӗ пысӑк этем, вараланса пӗтнӗскер, ҫӳҫне-пуҫне тӑрмаласа янӑскер, урмӑшнӑ куҫӗсене чалтӑртаттарса, хӑйӑлтӑк сасӑпа мӗкӗрсе, хула тӑрӑх пӗр вертепран тепӗр вертепа ыткӑнса ҫӳренӗ, шутламасӑр укҫа салатнӑ, салхуллӑ юрӑсен кӗввипе макӑрнӑ, ташланӑ, кама та пулсан тытса хӗненӗ, анчах ниҫта та, нимӗнпе те хӑйне валли канӑҫ тупайман.

Всклокоченный, грязный, с лицом, опухшим от пьянства и бессонных ночей, с безумными глазами, огромный и ревущим хриплым голосом, он носился по городу из одного вертепа в другой, не считая бросал деньги, плакал под пение заунывных песен, плясал и бил кого-нибудь, но нигде и ни в чем не находил успокоения.

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ал ҫупнине хирӗҫ яланах кӑмӑл тумалла, нимӗн те ӑнланман этем пулмалла мар.

Надо отвечать на аплодисменты, нехорошо быть невежливым.

Класри доска умӗнче // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Мӗншӗн Аллах йытта этем ӑсӗ панӑ-ши?

Зачем аллах дал собаке человечий разум!

Этемпе машина // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Вара эсир пъедестал ҫинче мӑнаҫлӑн тӑракан «этем йӑхне пархатар кӑтартакан» сюртуклӑ акӑлчан мистерне, ҫак училищӗне уҫнӑскерне, ҫапла калатӑр: «Эсир ҫамрӑк талантсен чунне пӗтерме пит лайӑх шухӑшласа кӑларнӑ вара, сэр. Эсир, чӑнласах, ку памятнике тивӗҫлӗ ҫын!» тетӗр.

И вы говорите основателю этого училища, благодетелю рода человеческого, английскому мистеру в сюртуке, гордо стоящему на пьедестале: «Вы здорово придумали, сэр, чтобы убить душу юных талантов. Вы несомненно заслужили этот памятник!»

Шкулта мӗнле вӗрентеҫҫӗ // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Тӑм стенасем хушшинче этем хӑй пурнӑҫне епле те пулин лайӑхлатас тесе шухӑшлама та пӑрахать.

Между глиняными стенами человек перестает даже думать, как бы улучшить свою жизнь.

Калаҫу // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Анчах та нимӗҫ артиллерийӗ партизансем тӑнӑ вырӑна тупӑсенчен кӗрлеттерсе пеме тытӑннӑ ҫӗре унта пӗр этем чунӗ те тӑрса юлман!

Но когда немецкая артиллерия открыла огонь по партизанской стоянке, там уже никого не было.

Пухӑнмалли пункта // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Ялсенче хӑш-пӗр ҫӗрте ҫак листовкӑсене вырӑнти хресченсем хам куҫ умӗнчех вулаҫҫӗ, — ку вара пушшех те кулӑшларах пулса тухать: мана унта пӗр майла сӑрласа кӑтартнӑ, пӑхӑсӑн — Ковпак пачах урӑхла сӑн-сӑпатлӑ этем иккен!

Самое забавное было то, что иной раз эти листовки читались и комментировались в моём присутствии: меня там изображали одним образом, а смотришь — Ковпак совсем другой человек.

Тусем хушшинчен тухни // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Пирӗн кавалеристсем таврана ракетӑсемпе ҫутатса тӑнине пула нимӗҫсем вӑл вырӑнта халӗ те партизансем тӑраҫҫӗ пулӗ тесе шутланӑ иккен те, пӗр этем чунӗ ҫук позицисенех темӗн вӑхӑт хушши тупӑсемпе персе тӑнӑ; хӑйсем персе тӑракан вырӑнта нимӗнле партизан та ҫуккине тавҫӑрса ялсенех нимӗҫсем юханшыв хӗррине вӗҫтерсе тухнӑ, анчах ку вӑхӑтра партизансен соединенийӗ пӗтӗм обозӗ, выльӑх-чӗрлӗхӗ мӗнӗпех Припять урлӑ каҫса пӗтрӗҫ те хӑйсем хыҫӗнчен кӗпере ишӗлтерсе хӑварчӗҫ.

Введённые в заблуждение ракетами, которыми наши кавалеристы всю ночь освещали местность под Тульговичами, немцы долго обстреливали покинутые партизанами позиции, когда противник обнаружил, что стреляет по пустому месту, и бросился к реке, партизанские батальоны со всем своим обозом и скотом уже переправились через Припять и разрушили за собой мост.

Припять ҫинчи ҫапӑҫу // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Характерӗ енчен илсен, ҫак этем ятарласах разведчик пулма ҫуралнӑ темелле: питӗ ҫирӗп те калама ҫук тӳсӗмлӗ, нихӑҫан та ҫухалса кайми ҫын.

Он оказался по своему характеру прирождённым разведчиком, человеком исключительной выдержки и самообладания.

Припять ҫинчи ҫапӑҫу // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Вӑл Чернигов партизанӗсен паттӑр командирӗ пулса чапа тухнӑ этем.

Он стал прославленным командиром черниговских партизан.

Припять ҫинчи ҫапӑҫу // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Ҫак этем хӑйне нимӗҫсем Блитче ялне разведкӑна янине нимӗн пытармасӑрах каласа пачӗ.

Тот сознался, что его послали в Блитчу для разведки.

Пирӗн рейд малаллах тӑсӑлать // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Тепӗр ялтан темӗнле этем сасӑ парать:

Отзывается голос из другого села:

Пирӗн рейд малаллах тӑсӑлать // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

— Акӑ вӑл Ковпак, мӗнле этем иккен! — терӗ Ворошилов юлташ.

— Так вот он какой, Ковпак! — сказал товарищ Ворошилов.

Кремльре // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Ҫак самантра эп хама-хам ниепле те Мускав тротуарӗсем тӑрӑх утса ҫӳрекен этем вырӑнне туйса илейместӗп, ҫитменнине мана юлташсем ҫӗнӗ метро станцийӗсем ҫинчен темӗн кӑшкӑрса калаҫҫӗ — Мускавра эпӗ 1931 ҫултанпа пулса курман.

Я никак не мог представить себя идущим по тротуару в Москве, а тут мне кричат что-то о новых станциях метро, которого я вообще не видел, — в Москве я не был с 1931 года.

Старая Гута — Мускав // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Палланӑ, пӗлнӗ ҫуртах пырса кӗретӗн, анчах пӗр этем чунӗ те тупаймастӑн, кунта ҫынсем пурӑнман та тейӗн.

Зайдёшь в знакомую хату — ни души и никаких признаков крестьянского жилья.

Старая Гута — Мускав // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Тӗрӗссипе каласан, йӗпле пралук леш енче мӗн пулса иртнине этем чӗлхи каласа пама та май ҫук.

Да и невозможно было рассказать человеческими словами то, что происходило за колючей проволокой.

Йӗплӗ пралук леш енче // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed