Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӗҫӗ (тĕпĕ: ӗҫ) more information about the word form can be found here.
Ӗҫӗ вӑл савӑнаҫлӑ та ҫӑмӑл, шӑп та шай ватӑ ҫын тумалли ӗҫ.

Дело и веселое и легкое, и самое стариковское.

17-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ӗҫӗ вӑл савӑнаҫлӑ та ҫӑмӑл, шӑп та шай ватӑ ҫын тумалли ӗҫ.

Дело и веселое и легкое, и самое стариковское.

17-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫавсен ӗҫӗ ку!

Ихние дела!

15-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ӗҫӗ унта мар!

— Дело не в этом!

15-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Йӑхран-йӑха куҫса пырать вӗсен конюх ӗҫӗ.

Help to translate

Амур // Любовь Мартьянова. Тантӑш, 2015.12.10, 50(4464)№

Ӗҫӗ пирӗн тӗрлӗрен тивет, заводра станок умӗнче тӑрасси мар.

Работа наша разная, это не возля станка на заводе стоять.

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ӗҫӗ ахалех паллӑ кунта, — асӑрхаттарчӗ ӑна Нагульнов.

Тут дело ясное, — предупредил его Нагульнов.

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ӗҫӗ акӑ мӗнре, — пуҫларӗ лешӗ иккӗленчӗклӗн.

— Вот в чем, — начал тот нерешительно.

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ара, ку, калӑпӑр, служащи ӗҫӗ мар-ҫке-ха?

Разве ж это, скажем, служащего дело?

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пӗр-пӗр тимӗрҫӗ-колхознике парнелетӗп те акӑ, ӗҫӗ те пӗтрӗ», — шутларӗ вӑл чемоданне ҫуна ҫине пӑрахса.

Подарю какому-нибудь колхознику-кузнецу, прах его дери», — решил он, бросая чемодан в сани.

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Иккӗмӗш кулакӗпе мӗн тумалли паллах: ҫӗр те ҫиччӗмӗш статья пар та ӑна — ӗҫӗ те пӗтрӗ.

Со вторым кулаком дело ясное: сто седьмую статью ему — и крышка.

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Авлан та, ӗҫӗ те пӗтет.

— Женитесь, вот и все.

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Ҫакна ӗнтӗ «юлташсемпе кӑмӑллӑ пурӑнасса тытса пыни» тесе шутлатчӗ вӑл, пирӗн пата пырса ларма йывӑр пулнӑ курӑнать ӑна, ҫавӑнпа пирӗн пата ҫӳрессине хӑйӗн юлташла ӗҫӗ вырӑнне хунӑран кӑна пыра-пыра ларатчӗ.

Это называлось у него «поддерживать добрые отношения с товарищами», и, очевидно, ходить к нам и сидеть было для него тяжело, и ходил он к нам только потому, что считал это своею товарищескою обязанностью.

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Молебена юлташӗсенчен кам та пулсан кая юларах пырсан е гимназистсен алхасса тунӑ пӗр-пӗр ӗҫӗ ҫинчен хыпар ҫитсен, е каҫ пулса ҫитсен класа пӑхакан дама офицерпа утса ҫӳренине куракансем пулнӑ пулсан, шутсӑр хумханса каятчӗ, пӗрмаях: мӗн те пулин сиксе тухминччӗ, тесе ҫӳреме тытӑнатчӗ.

Если кто из товарищей опаздывал на молебен, или доходили слухи о какой-нибудь проказе гимназистов, или видели классную даму поздно вечером с офицером, то он очень волновался и все говорил, как бы чего не вышло.

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Пуҫтармалла та, ӗҫӗ те пӗтрӗ.

Истребить, вот и все.

Хамелеон // Федор Меценатов. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 89–94 стр.

Манӑн ӗҫӗ пысӑк мар.

Работа у меня мелкая.

Хамелеон // Федор Меценатов. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 89–94 стр.

Тамӑкра пӑчӑ, шуйттансем вӗтӗ те имшеркке, вӗсене хӑйсен ӗҫӗ ҫав тери ывӑнтарса ҫитернӗ пулас, вӗҫӗмсӗр пыракан пӗр евӗр ӗҫ тата унӑн курӑнсах тӑракан усӑсӑрлӑхӗ тарӑхтарать вӗсене, ҫавӑнпа та вӗсем ҫылӑха кӗнисемпе ытлашши чӑрманмаҫҫӗ — тытаҫҫӗ те, пуленке ывӑтнӑ пек, валака пӑрахаҫҫӗ.

В аду душно, черти мелки и слабосильны, они, видимо, страшно утомлены своей работой, их раздражает ее однообразие и очевидная бесполезность, поэтому они не церемонятся с грешниками, бросая их в желоб, точно поленья.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Сывлӑш хумӗ ӑна пӳлӗм ӑшнелле сулӑнтарчӗ — анчах вӑл ӗҫӗ ҫинчен куҫне илмерӗ, сывлӑш вӗрсе хӑпартнӑ кӗпине тӳрлетмерӗ.

Ударом воздуха ее качнуло внутрь комнаты, — она не отвела глаз от работы, не поправила платья, развеянного ветром.

Сарӑ шуйттан хули // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 659–670 стр.

Юратмастӑмӑр эпир кулач ӑстисене, мӗншӗн тесен, кӗвӗҫеттӗмӗр: вӗсен ӗҫӗ пирӗннинчен ҫӑмӑлтарахчӗ, вӗсем пирӗнтен нумайтарах илетчӗҫ, вӗсене лайӑхрах ҫитеретчӗҫ, вӗсен мастерскойӗ ирӗк те ҫутӑччӗ, хӑйсем таса, сывӑ, — кӑмӑллӑ марччӗ вӗсем пире.

Мы не любили булочников, потому что завидовали им: их работа была легче нашей, они получали больше нас, их кормили лучше, у них была просторная, светлая мастерская, и все они были такие чистые, здоровые — противные нам.

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

Вӗсем, ҫут-ҫанталӑк пекех, хӑйсем те — стихия, ҫавӑнпа та тинӗс вӗсене ҫиленмест, вӗсен хӑйсене усӑсӑр ӗҫӗ ҫине кӑмӑлласа пӑхать.

Они — тоже стихия, и вот почему море не гневно, а ласково смотрит на их труд, от которого им нет пользы.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed