Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хамӑн (тĕпĕ: хам) more information about the word form can be found here.
Унта ман хамӑн ҫурт пур, лайӑх хуҫалӑх.

Там у меня собственный дом и хорошее хозяйство.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Иртнӗ каҫ, манӑн хамӑн та кунтан каймалла тесен, тата ытларах хурлантӑм… —

Но прошлой ночью, когда сказали, что мне самой нужно уезжать, мне было еще тяжелее…

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Хамӑн ачасене эпӗ Вӑтам Азие эвакуацилерӗм.

Своих детей я эвакуировал в Среднюю Азию.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Тӑхтӑр, тӑхтӑр, — терӗ вӑл ыттисем хирӗҫленисене кура — хулара эпӗ хамӑн ӗҫе туса пӗтернӗ теме пулать.

Постойте, постойте, — отводил он недоуменное возражение; во-первых, моя миссия в городе, так сказать, выполнена.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Урасем манӑн хамӑн та ют ҫынӑнни пек.

У меня тоже ноги словно чужие.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ӑна пытартӑм, хамӑн пуҫа таҫта кайса чикмелле ӗнтӗ?..

Вот похоронил, а самому, куда деваться?..

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Хамӑн мар пулсан та, тӑван пекехчӗ…

Не свой, но как родной был…

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Мана хамӑн учитель «ребе» яланах: «Ачам, манран пример ил, калаҫнӑшӑн укҫа тӳлеҫҫӗ пулсан, яланах калаҫ», тесе вӗрентетчӗ.

Мне мой учитель. «ребэ», всегда говорил: «Дитя мое — бери с меня пример, говори когда тебе за это платят.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Вӑл хуть пурӗпӗрех: анчах та эпӗ ҫапла шухӑшлатӑп, укҫи хамӑн мар пулсан ӗнтӗ, эпӗ ӑна илме те пултараймастӑп пулӗ тетӗп.

— Да это все равно; я только думаю, что ежели не мои деньги, то я и не могу их брать.

19 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

— Ох, хамӑн пулнӑ пулсан…

— Ох, коли бы мои были…

9 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Юрать-ха, ман хамӑн укҫа пулнӑ.

Хорошо, что у меня были свои деньги.

5 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

— Виҫӗ талӑк кӑна мар, вунӑ талӑк та кӗтӗр-ха! генералсем те кӗтеҫҫӗ, батюшка! — тет смотритель офицерсене йӗплесе илес кӑмӑлпа, — эсир тесе, ман хамӑн кӳлӗнмелле мар ӗнтӗ.

— И не то что трое суток, и десятеро суток подождете! и генералы ждут, батюшка! — говорил смотритель с желанием кольнуть проезжающих, — а я вам не запрягусь же.

3 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

— Пурӗпӗр, — мӑкӑртатса илчӗ ҫула кайма тухнӑ салтак, кӗпӗрленсе тӑракан урапа кустӑрмисем хушшипе утнӑ май; — каҫ тума, ман хамӑн та арбуз туянма тӳр килет пулӗ, ав мӗн калаҫаҫҫӗ ҫынсем.

— Все одно, — пробормотал прохожий, пролезая между колес столпившихся повозок, — видно, тоже харбуза купить повечерять; вишь, что говорят люди.

2 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

— Пӗр шухӑшласан, эпир кунта, тӑшман хупӑрласа илнӗ хулара, ҫакӑн пек пурӑннинчен тӗлӗнмелле, — терӗ Гальцин, стаканне илсе чӳрече патнелле пынӑ май, — фортепьяно, хӑймаллӑ чей, хваттерӗ тата, тӗрӗссипе каласан, Петербургра эпӗ, хамӑн кун пек хваттер пулас пулсан, хаваслансах пурӑннӑ пулӑттӑм.

— А ведь странно подумать, — сказал Гальцин, взяв стакан и отходя к окну, — что мы здесь в осажденном городе: фортаплясы, чай со сливками, квартира такая, что я, право, желал бы такую иметь в Петербурге.

5 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Ҫитменнине хамӑн каймалла мар ҫӗртен, ҫыншӑн кайма килӗшрӗм.

И главное, что не мне надо было идти, а я сам вызвался.

4 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Хамӑн пӳлӗмре, сӑвӑр пек, ларас килмест.

— Не хочу я, как сурок, сидеть в своей норе.

Эпилог // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Эпӗ шукӑль мар, Чижик, анчах ачасене класа таса та тирпейлӗ ҫӳреме хушатӑп пулсан, хамӑн та манӑн кӑлтӑксӑр пулас пулать.

— Да не франтиха я, Чижик, но ведь я требую от ребят, чтобы приходили в класс чистыми и аккуратными, — значит, я сама должна быть безупречна.

Леночкӑн хуйхипе чӑрмавӗсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Эпир тӑшмана ҫӗнтеретпӗр те, эпӗ сирӗн пата хамӑн боевой лашапа пыратӑп.

Мы одержим победу, и к вам я приеду на горячем боевом коне.

Тимофей Иванович // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Хамӑн хӗрарӑмсене чӗнтӗм те, ют ӗнесене сума, ҫиллисене сӑтӑрса ҫемҫетме тытӑнтӑмӑр.

Позвала я своих баб, стали мы чужих коров доить, вымя им растирать.

Настасья Ивановна калавӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Хамӑн хӗрарӑмсем ҫине пӑхса илтӗм.

Поглядела я на своих баб.

Настасья Ивановна калавӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed