Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

куҫӗсене (тĕпĕ: куҫ) more information about the word form can be found here.
Ирхине пӑхать — хӑй куҫӗсене хӑй те ӗненмест: мӑнастир патне кашни енчен ҫарсем пыраҫҫӗ.

А утром глянул — и не верит своим глазам: со всех сторон подходят к монастырю войска.

Мӑнастир стенисем // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Суворов хӑйӗн мӑйне те, кӑкӑрне те, ҫурӑмне те, аллисене те сӑтӑркаланӑ, Прошка куҫӗсене чарсах пӑхнӑ — ак тӗлӗнтермӗш!

Натирает Суворов себе и шею, и грудь, и спину, и руки, Смотрит Прошка, выпучил глаза, — вот так чудо!

Прошка // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Прошка куҫӗсене уҫнӑ та Суворова курнӑ.

Приоткрыл Прошка глаза, смотрит — Суворов.

Прошка // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Каллех куҫӗсене хупнӑ салтак, пуҫне уснӑ.

Закрыл солдат снова глаза, уронил голову.

Раҫҫей салтакӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Салтак шывра куҫӗсене уҫнӑ — сывӑ.

Обмыла вода солдата, приоткрыл он глаза — жив.

Раҫҫей салтакӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Старик кайрӗ те, ҫеҫен хир варринче вара иртен-ҫӳренсен куҫӗсене хӑйӗн ӗмӗртенхи кичем сӑнӗпе салхулатма, ҫынсен чӗрисенче уҫӑмсӑр тунсӑх вӑратма пӗртен пӗр часавай юпи ҫеҫ тӑлӑххӑн ларса юлчӗ.

Старик уехал, а в степи осталась часовня горюнить глаза прохожих и проезжих извечно унылым видом, будить в сердцах невнятную тоску.

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл ӗнтӗ куҫҫулӗ шӑпӑртатса анакан куҫӗсене ҫеҫ мӗкӗлтеттерчӗ тата, тутине чалӑштарса, ыратнине кӑштах та пулин ҫӑмӑллатма тӑрӑшса, пӗтӗм кӗлеткипе тертлӗн те хӑрушшӑн ҫӳлелле кармашрӗ.

Он только поводил глазами, из которых ручьями падали слезы, да, кривя рот, пытаясь облегчить страдания, весь мучительно и страшно тянулся вверх.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл кӑштах пӗкӗрӗлнӗ, ҫӗрелле пӑхакан куҫӗсене ҫӗклемесӗр, йывӑррӑн хашлатса сывлать.

Он чуть сутулится, дышит тяжело, не поднимая приземленного взгляда.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑшӗ-пӗрисен сӑнӗ-пичӗсем ҫиелтен пӑхма сӳрӗккӗн курӑнаҫҫӗ; кӑвак ҫӳҫлӗ большевик Орлов — вӑл аллисемпе хӑюллӑн хӑлаҫланса, казаксен ури айне чӑртлаттарса сурса утать; анчах иккӗшӗн е виҫҫӗшӗн куҫӗсене ҫав тери йывӑр тунсӑх, улшӑнса кайнӑ сӑн-пичӗсене чикесӗр сехӗрленӳ тытса илнӗ те, конвоир казаксем те вӗсем ҫине тӳррӗн пӑхаймаҫҫӗ, ӑнсӑртран хирӗҫ пӑхса илсен, куҫӗсене ҫийӗнчех аяккалла тартаҫҫӗ.

Некоторые хранили на лицах подобие внешнего безразличия: седой большевик Орлов — тот задорно махал руками, поплевывал под ноги казаков, зато у двух или трех было столько глухой тоски в глазах, такой беспредельный ужас в искаженных лицах, что даже конвойные отводили от них глаза и отворачивались, повстречавшись случайным взглядом.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл хӑйне сивӗ ҫил ҫупӑрласа ҫӳҫентернӗ пек туять, юнашарах Аннӑна, унӑн йӗпкӗн хура куҫӗсене илемлӗ тутан хӑюллӑ та ҫепӗҫ йӗрӗсене, сӑмса сыппи хӗрринчи вӗтӗ-вӗтӗ кук тӗррисене, ҫамки ҫинчи тарӑн шухӑшлӑ пӗркеленчӗкӗсене курать…

Он как бы ощущал холодный ветер и рядом с собой видел Анну, черные глаза ее, мужественные и нежные линии милого рта, крохотные веснушки у переносья, вдумчивую складку на лбу…

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унӑн куҫӗсене сив чир ҫурхахӗ витсе илнӗ.

Глаза его были затянуты лихорадочной пленкой.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Прохорӗ пулӑшать ӑна: пӑру куҫӗ пек йӑваш куҫӗсене чарса хунӑ та, тутисемпе паклаттарса, чикарккине ӗмӗт — вутне лайӑхрах тивертсе ярасшӑн.

Прохор помогал, выкатывая телячьи глаза, плямкал губами — раздувал огонек.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорий, куҫӗсене шутарса пӑхнӑ май, ашшӗн кӗмӗллене пуҫланӑ хура сухалне асӑрхаса илчӗ.

Григорий повел глазами, разыскал отцову посеребренную с чернью бороду.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Йӗри-тавра куҫ ывӑтса илсе, ӑшӑ тунсӑхпа тӗмсӗлекен тӗссӗр кӑвак куҫӗсене тутӑр айӗпе ҫутӑлтарса, Марье тӑкӑрлӑкпа иртсе пыракан Мишка ҫине пӑхса илчӗ; ҫемҫен йӑл кулса, шурӑ тумламсемпе тӗрленнӗ пичӗпе йӑлкӑшса, кӑкӑр тӗпӗнчен тухакан сасӑпа малалла юхтарчӗ:

Оглядываясь, поблескивая из-под платка серыми теплыми глазами, Марья смотрела на проходившего Мишку и, улыбаясь, светлея забрызганным белыми пятнами лицом, вела низким любовно-грудным голосом:

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Иван Алексеевич, Мишка Кошевойӑн шӑтарас пек тинкерекен куҫӗсене тӳсеймесӗр, йывӑррӑн тӗрмекленсе хуравларӗ.

Иван Алексеевич занудился под пристальным взглядом задавшего вопрос Мишки Кошевого, ответил натужно:

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл сасартӑк хаярланса кайнӑ хура куҫӗсене йӑлкӑштарса илчӗ те, шултра асавлӑ ҫирӗп шӑлӗсене йӗрсе пӑрахса, кӑшкӑрса тӑкрӗ:

 — Он померцал черными, озлевшими вдруг глазами и, хищно оголяя плотные клыкастые зубы, крикнул:

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Шӑршлӑ ҫӳп-ҫапа пӗтерес пулать, анчах ҫав ӗҫрен йӗрӗнсе тӑраҫҫӗ!.. — чышкипе сӗтеле кӑрслаттарса, юнӑхнӑ куҫӗсене хӑвӑрт-хӑвӑрт мӑчлаттарса, хытах кӑшкӑрса ячӗ хальхинче Бунчук.

 — Грязь надо уничтожить, а этим делом брезгают!.. — уже кричал Бунчук, грохая кулаком по столу, часто мигая кровянистыми глазами.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Чарӑн!.. — кӑшкӑрса пӑрахрӗ ӑна Бунчук, урса кайнипе тӗссӗрленнӗ куҫӗсене мӗкӗлтеттерсе.

— Замолчи!.. — крикнул он, моргая побелевшими от бешенства глазами.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл ҫурма уҫӑ куҫӗсене ҫӳлелле чарса хунипех ҫывӑрать, куҫ хупаххисен айӗпе ҫаврака куҫ шӑрҫисен сарӑ ҫути юнӑхса палӑрать.

Он спал с полузакрытыми, заведенными вверх глазами, из-под век воспаленно блестела желтизна выпуклых белков.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анна ун патне пырса питӗнчен тинкерсе пӑхрӗ: Бунчук куҫӗсене хӗстернӗ, йӗрсе пӑрахнӑ тӗреклӗ шӑлӗсем хушшинче сурчӑк кӑпӑкланса йӑлтӑртатать; тиф хыҫҫӑн тӑкӑнса сайралнӑ ҫӳҫӗ ҫамки урлӑ йӗпен пайӑркаланса усӑннӑ.

Анна подошла к нему, заглянула в лицо: глаза его были липко зажмурены, на оскаленных плотных зубах искрилась слюна, редкие, вывалявшиеся от тифа волосы лежали на лбу мокрой прядью.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed