Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑппӑн the word is in our database.
шӑппӑн (тĕпĕ: шӑппӑн) more information about the word form can be found here.
Уҫланкӑран шӑппӑн макӑрни илтӗне пуҫласан, Степка хӑюлланса, хыр ҫине хӑпарса кайрӗ.

С поляны донеслись звуки приглушенных рыданий, осмелевший Степка полез на сосну.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Пакша сикрӗ пулас, — терӗ вӑл шӑппӑн.

— Белка, наверное, прыгнула, — тихо сказала она.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Офицер аллине кӑсӑрукӗ патне тытса, шӑппӑн тухса кайрӗ.

Офицер козырнул и бесшумно прикрыл за собой дверь.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Вӗсем алхасма пултараҫҫӗ, лашуна лайӑхрах тыткала, — шӑппӑн хушрӗ вӑл Степанне, унтан кӗсйинчен ҫыру кӑларса алӑк патне пычӗ.

— Чего доброго, сбаловать могут, хорошенько приглядывай за лошадью, — тихо наказал он Степке и, на ходу вынимая из кармана письмо, подошел к двери.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Пӗлтӗм! — шӑппӑн каларӗ Женя.

— Узнала, — тихо сказала Женя.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Женя стена патнелле шӑппӑн утса ҫитрӗ те ҫӗр ҫине йӑпшӑнса выртрӗ.

Женя осторожно подкралась к стене и легла на землю.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Карта ҫумӗпе шӑппӑн иртрӗ, пӗр йытта та хӑй вырӑнӗнчен хускатмарӗ, — тен, вӗсене пурне те нимӗҫсем персе пӑрахнӑ.

Пошла задворками и так тихо, что не потревожила ни одной собаки, — а может быть, немцы перебили их всех.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Чайкӑна та ҫаплах каласа пар… — шӑппӑн та шантарса каларӗ Маруся.

Так и Чайке передай… — тихо, но твердо проговорила Маруся.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Тӑкӑрлӑка кӗрекен кӗтесри лутра пӳрт умӗнче колхозниксем пӗр ушкӑн пуҫтарӑннӑ та уҫӑ калитке умӗнче тӑракан хура сухаллӑ ҫынна, — вӑл ҫак ҫуртӑн хуҫи пулас, — шӑппӑн итлеҫҫӗ Женя чарӑнса тӑчӗ.

На углу переулка, в который ей нужно было свернуть, под окнами приземистого дома столпились человек двадцать колхозников и молча слушали чернобородого мужика, вероятно хозяина этого дома: он стоял в полураскрытой калитке, Женя задержалась.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Йывӑҫ хушшинчен кӗленче евӗр кӑвак Атӑл шӑппӑн хумханса выртни курӑнать.

В просветы деревьев голубовато, как стекло, поблескивала Волга.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Юлташӗсенчен шӑппӑн пӑрӑнса вӑрманта нумайччен пӗр тӗлсӗр ҫӳрерӗ.

Молча ушла от товарищей и долго без цели, без мыслей ходила по лесу.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӗсем хушшине пытарнӑ кимӗ шӑппӑн силленсе тӑрать.

Лодка, спрятанная в них, тихо покачивалась.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Аннем, ывӑнтӑн-им? — шӑппӑн ыйтрӗ Клавдия.

— Устала, маманя? — тихо спросила Клавдия.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫывӑр, ытарма ҫук чӗппӗм, Канлӗн ҫывӑр эс, Сан валли халлап та юрӑ Шӑппӑн ӗнерес…

Спи, младенец мой прекрасный, Баюшки-баю, Стану сказывать я сказку, Песенку спою.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Крыльца ҫине пӗр каҫӑр сӑмсаллӑ, ҫӳҫне тураман ҫамрӑк нимӗҫ аялти кӗпе вӗҫҫӗнех тухса тӑчӗ, Нюша инке пусӑ патнелле шӑппӑн утрӗ.

На крыльцо вышел немец в одном нижнем белье, молодой, курносый, с всклокоченными рыжими волосами, тетя Нюша тихонько попятилась к колодцу.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӑл шӑппӑн вӗҫсе тухса, вӑрман варринчи уҫланкӑ хӗрринче ларакан пӗр йывӑҫ ҫине пырса ларать.

Она тихо вылетала на большую поляну среди леса и усаживалась всегда на одно и то же дерево у самой опушки.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Вӑл чӗрӗ те сывӑ, юр ҫинче сиккелесе ҫӳресе хӑйӗн чипер юррине шӑппӑн юрлать.

Она была жива и здорова, бегала по снегу и распевала свою негромкую песенку, похожую на плеск и журчанье ручья.

Ухмаха ернӗ кайӑк // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 96–101 с.

Ман шухӑша ответленӗ пекех аякра та мар пӗр шӑппӑн чӗвӗлтетнӗ сасӑ илтӗнсе кайрӗ.

Словно в ответ на мои мысли, невдалеке послышалось тихое щебетанье.

Ухмаха ернӗ кайӑк // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 96–101 с.

Унӑн чӑнкӑ ҫыранӗсем хӗррипе юрпа витӗннӗ вӑрман шӑппӑн тӗлӗрет.

Справа и слева на ее крутых берегах молчаливо стоял засыпанный снегом лес.

Ухмаха ернӗ кайӑк // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 96–101 с.

Сысой Сысоич хыҫҫӑн шӑппӑн утмалла пулсан авантарах ӗнтӗ.

Лучше бы позади Сысой Сысоича тихонько идти.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed