Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑхӑннӑ (тĕпĕ: тӑхӑн) more information about the word form can be found here.

Урӑххисен кӗписене тӑхӑннӑ та кӗтесрен юриех хулпуҫҫисене е чавсисене кӑтартса тӑнӑ.
Наденут чужую рубашку и выставят нарочно плечо или локоть из-за угла.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Пытанмалла выляма тытӑнсан, хӑш чухне Серёжӑпа Саня кӗписене улӑштарса тӑхӑннӑ.
Иной раз ребята во время игры в пряталки переодевались.

Тепӗр чухне арестантсем хушшинче студент тужуркисем, пиншаксем тӑхӑннӑ хура косовороткӑллӑ ҫынсем те пулнӑ.
Иной раз среди арестантов были люди в студенческих тужурках, в пиджаках, в черных косоворотках.

Арестантсем ҫӗтӗк-ҫатӑк тӑхӑннӑ, ҫӳҫӗсем вӗсен тирпейсӗр пулнӑ, пичӗсем шыҫса кайнӑ.
Оборванных, растрепанных, с распухшими лицами.

Вӑл ҫӑматӑ тӑхӑннӑ урисене упа ҫури пек яра-яра пусать.
Она ступала в своих валенках, как медвежонок.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Аялта, вестибюлте, Людвига ӑшӑ кӗрӗк тӑхӑннӑ Стефание тата хӑраса ӳкнӗ прислугӑна тӗл пулчӗ.
Внизу, в вестибюле, Людвига увидела уже одетую в шубу Стефанию и растерянную прислугу.

Акӑ ӗнтӗ лаша пуҫӗ те ун ҫумӗнчех, тӑлӑп тата така тирӗнчен ҫӗлетнӗ ҫӗлӗк тӑхӑннӑ юланутлӑ ҫын Андрий патнелле карӑнчӗ, тинкерсе пӑхрӗ.
Вот голова коня рядом с ним, а всадник в тулупе и бараньей шапке уже нагнулся к Андрию, присматриваясь.

Кӗрӗк-пиншак тӑхӑннӑ ҫын васкаса ӳкрӗ.
Человек в полушубке заторопился.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

— Тивертме ирӗк парӑр, — ыйтрӗ кӗрӗк-пиншак тӑхӑннӑ ҫын, шӑннӑ пӳрнисемпе начар пирус коробки кӑларса.
— Разрешите прикурить, — попросил человек в полушубке и вынул озябшими пальцами коробку дрянных папирос.

Унпала ҫуммӑн, ӑшӑ кӗрӗк-пиншак тӑхӑннӑ пӗр лутра ҫын тӑрать.
Рядом с ним стоял низенький человек в теплом полушубке.

Пенсне тӑхӑннӑ шурӑ питлӗ лейтенант, вокзала юлнӑ пӗртен пӗр офицер, йӗрке кӳме пӑхрӗ:
Белобрысый лейтенант в пенсне, один из оставшихся на вокзале офицеров, пытался навести порядок.

Полковник тавра хурҫӑ шлемсем тӑхӑннӑ пӗр ушкӑн нимӗҫ офицерӗсем тӑраҫҫӗ.
Вокруг полковника стояла группа немецких офицеров в стальных шлемах.

Григори Михайловичӑн типӗ тумтирне тӑхӑннӑ Андрий, — ӑна хӑйӗн тумтирне улӑштарма Ковалло хушрӗ, — ыттисемпе пӗрле кухньӑра тӑрать.
Андрий, переодетый в сухое платье Григория Михайловича, — Ковалло приказал ему это сделать, — стоял с другими в кухне.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Птаха мехелӗн ҫавӑрӑнса, Василёкӑн урисем ҫине, унӑн пуҫӗ ҫумне темӗнле икерчӗ майлӑн ҫыпҫӑнса ларнӑ картус пекки ҫине, унӑн кивелнӗ хӗрарӑм кофти тӑхӑннӑ тӑхӑр хут кукӑрӑлса ӳкнӗ кӗлетки ҫине пӑхса илчӗ те, витӗр касакан шеллӗх, ҫак ачана атӑпа тумтир туянса пама укҫа ӗҫлесе илме ҫук йытӑ пурнӑҫӗ ҫине юҫҫӗн тарӑхтаракан ҫилӗ унӑн пырне килсе капланчӗ.
Птаха устало повернулся, посмотрел на ноги Василька и на какое-то подобие фуражки, блином прилипшей к его голове, на всю его согнувшуюся в три погибели фигурку в старой женской кофте, и острая жалость и горькая обида на собачью жизнь, при которой он не мог заработать даже, на сапоги и одежду этому ребенку, сдавили ему горло.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Паллах, вӗсем ҫак тӗксӗм симӗс мундир тӑхӑннӑ темиҫе кӗлеткене самантрах лутӑркаса пӑрахма пултараҫҫӗ.
Конечно, они могли смять эти несколько фигурок и темно-зеленых мундирах.

Улттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Акӑ, хапхаран пекарь тумне тӑхӑннӑ ҫамрӑк каччӑ чупса тухрӗ, ӑна ҫавӑнтах халӑх сырса илчӗ.
Когда из ворот выбежал молодой парень в пекарском платье, его сейчас же обступили.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Алӑк урати ҫинче халиччен никам курман форма тӑхӑннӑ офицер тӑрать.
На пороге стоял офицер в не известной никому форме.

Ача — шурӑ ҫӳҫлӗ те кӑвак куҫлӑ яштака каччӑ мӗн, ҫине вӑл пекарсен тумтирне тӑхӑннӑ.
Это был высокий белокурый парень с голубыми глазами, одетый в рабочее платье пекаря.

— Эпӗ пӗлетӗп, унӑн унта безопаснӑй бритва пур, — терӗ ҫамрӑк ача кӗтесрен, аттине тӑхӑннӑ май.
— Я знаю, у него там безопасная бритва, — подсказал юноша из угла, надевая сапоги.

Пшигодски те пылчӑкпа вараланса пӗтнӗ ҫуллахи костюм тӑхӑннӑ, галстук ҫакнӑ йӑкӑлти этем ҫине кӑмӑлсӑррӑн пӑхса илчӗ.
Пшигодский тоже неприязненно покосился на вертлявого человека в почерневшем от грязи летнем костюме с измятым галстучком.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics