Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

уҫса (тĕпĕ: уҫ) more information about the word form can be found here.
Эпир ӑна чуна уҫса каласа кӑтартатпӑр, председателе ӳпкелетпӗр.

Мы ему душу раскрываем, на председателя жалимся…

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Тӗттӗм ҫӗрте ан ҫапӑнӑр, — асӑрхаттарчӗ хӗрарӑм ҫенӗк алӑкне уҫса.

— Не стукнитесь только впотьмах, — распахивая дверь в сени, предупредила женщина.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Виҫҫӗмӗш килте тӑватӑ пӗчӗк ача пулнӑ, ҫав шавлӑ ҫемье амӑшӗн ирӗксӗрех вӗсемпе кунӗ-кунӗпе килте ларма тивнӗ, мӗншӗн тесен Аникей, халӑх темиҫе хут ыйтнӑ пулин те, ача сачӗ уҫса паман.

В третьей избе было четверо малышей, и мать этого шумного семейства вынуждена была сидеть с ними целыми днями, потому что Аникей почему-то упорствовал и, несмотря на неоднократные просьбы, не открывал детского сада.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Нюшкӑ урӑх пӗр сӑмах та каламарӗ, алӑк патне пычӗ те ӑна уҫса ячӗ.

Ни слова больше не говоря, Нюшка подошла к двери, распахнула ее.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ан кӳрен, хунчӑкам, — терӗ вӑл юлашкинчен, ҫӑварне аран-аран уҫса.

— Не принимай за обиду, шурин, — наконец с трудом разжав губы, попросил он.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени, ун сӑмахне итлесе, пит ҫумалли патне ыткӑнчӗ, питне сивӗ шывпа чӳхесе илчӗ, сумкине уҫса тӗкӗр умӗнче пудрӑ сапрӗ.

Ксения послушно кинулась к умывальнику, сполоснула холодной водой лицо, раскрыла свою сумочку, припудрилась перед зеркалом.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Итлеме ҫеҫ кӑмӑл пултӑр, тӗрӗссине мӗншӗн калас мар, — куҫа-куҫӑн мар, пӗрремӗш хут курнӑ икӗ ҫын умӗнче Пробатова тӗрӗссине пӗтӗмпех уҫса пама мӗн хистенине Корней хӑй те пӗлмен.

— Была бы охота слушать, а правду почему не сказать, — Корней сам не знал, что заставило его не с глазу на глаз, а в присутствии еще двух человек, которых он видел впервые, открыться перед Пробатовым со всей прямотой.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ҫынни хуть чуна уҫса памалли ҫын пулинччӗ, — терӗ Ксени, хӑйсене ытлашши ирӗккӗн тыткаланӑшӑн тата ҫынна ытлашши шаннӑшӑн пиччӗшӗпе шӑллӗне тавӑрнӑ пек.

— А главное — было бы перед кем душу раскрывать, — как бы мстя братьям за их непростительную развязность и доверчивость, сказала Ксения.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл алӑка яри уҫса ячӗ, Иннокентий хӑй мӗншӗн шикленнине те пӗлмесӗр кӑшкӑрчӗ:

Когда она распахнула дверь, Иннокентий с каким-то безотчетным испугом крикнул:

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫуна председатель ҫурчӗ тӗлне ҫитнӗ-ҫитменех яр уҫса пӑрахнӑ алӑкран ҫӳҫӗ-пуҫӗ арпашӑнса кайнӑ Серафимӑ сиксе тухрӗ, вӑл, ҫапӑнса, Прохор Цапкина чутах йӑвантарса ямарӗ, уласа йӗрсе ячӗ.

Едва розвальни поравнялись с домом председателя, как из распахнутых настежь освещенных дверей выскочила простоволосая Серафима, чуть не сбила с ног Прохора Цапкина, завыла в голос.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тапратса ярас, ҫынсене кӑсӑклантарас, вӗсене чунне уҫса калаҫтарас тесен, сахал мар вӑй хума тивнӗ.

Нужно было проявить немалые усилия, чтобы сдвинуть их с мертвой точки, задеть интересы людей, вызвать на разговор.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ку ӗмӗрне те ҫӑвар уҫса пӗр сӑмах каламасть, сасӑлама вӑхӑт ҫитсен, Лузгин ҫине пӑхса илет те хӑйӗн нумай ҫулсем хушши ӗне суса пӳрнисем хытса, кукӑрӑлса ларнӑ кӗре тӗслӗ хыткан аллине ҫӗклет.

Эта сроду слова не скажет, а как дойдет до голосования, взглянет на Лузгина и поднимет свою сухую, смуглую руку с жесткими, полусогнутыми от многолетней дойки пальцами.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Сулӑнкӑсенче ҫуна сулӑна-сулӑна каять, Егор пасарнӑ куҫ хӑрпӑкӗсене уҫса пӑхать те пӗрмаях пӗр евӗрлӗ шап-шурӑ уйсем тикӗссӗн сарӑлса выртнине курать, ҫул хӗрринчи пӑрланнӑ тӗмӗсем кантӑк пек йӑлтӑртатаҫҫӗ, карӑнса тӑракан, шерепеллӗ-шерепеллӗ телеграф пралукӗсем юпа патӗнчен юпа патне чупаҫҫӗ, ҫул ҫинче пӗччен ула кураксем сиккелесе ҫӳреҫҫӗ.

Розвальни пошатывало на раскатах; Егор приоткрывал ресницы, уже запушенные инеем, и видел все одно и то же — ровно стлались вокруг белые поля, придорожные кусты стекленели ледяными блестками, бежали от столба к столбу провисшие, в колючей бахроме, телеграфные провода, прыгали одинокие вороны на дороге.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Унтан сасартӑк хаҫат уҫса пӑхатӑп та ЦК пленумӗ пулни ҫинчен пӗлетӗп!..

— И вдруг раскрываю газету и узнаю, что состоялся Пленум ЦК!..

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кирек кампа калаҫнӑ чухне те Коробин яланах ытлашши уҫҫӑн калаҫассинчен пӑрӑнма тӑрӑшнӑ, ун пек уҫҫӑн калаҫни ӑна малашне кансӗрлеме пултарнӑ, ун пек чухне ӑна хӑйӗнпе калаҫнӑ ҫынна унӑн хӑйӗн шухӑш-кӑмӑлне уҫса памалла пек туйӑннӑ.

Обычно он старался в разговоре с любым человеком избегать той предельной степени откровенности, которая как бы связывала его чем-то на будущее — словно он оставался в этом случае в каком-то моральном долгу перед собеседником.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Халӗ вӑл килнӗ ҫынна ҫавӑн пек ыйту панӑшӑн ӳкӗнчӗ, мӗншӗн тесен лешӗ ӑна хирӗҫ пӗтӗм чунне уҫса парса хуравларӗ.

Он уже жалел, что задал приезжему вопрос, который вызвал такую граничившую с легкомыслием искренность.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Константин йӑл кулса илчӗ те чун-чӗрине уҫса ӑнлантарса пачӗ.

Константин обезоруживающе улыбнулся и с подкупающей откровенностью пояснил.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Кам алӑка уҫса ячӗ унта? — илтӗнчӗ шалтан ача ҫуртӗнчи няньӑн ҫиллес те хӑйӑлтирех сасси.

— Кто это там дверь расхлябастал? — раздался из глубины дома сердитый хрипловатый голос детдомовской няни.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ашшӗ юратнӑ хӗрне вӗлернӗ те, ун ҫинчен пӗтӗм ҫемье никама пӗр сӑмах шарламан, тӑван амӑшӗ, ӑна ҫав путсӗр те тискер ҫыншӑн пӑрахса, таҫта тухса кайма хатӗрленнӗ, кӑвак шинеллӗ, пачах та палламан хаяртарах сӑнлӑ ҫын вара, темскерпе ашшӗпе аса илтерекенскер, Костьӑна аллинчен тытнӑ та ӑна алӑк уҫса панӑ, ҫӗнӗ, тен, татах та йывӑртарах тӗнчене илсе тухнӑ…

Отец убивал любимую дочь, и вся семья молча скрывала это, родная мать бросала его ради этого подлого озверевшего человека и уходила неизвестно куда, а совсем незнакомый суровый человек в серой шинели, чем-то напоминавший отца, властно брал Костю за руку, распахивал перед ним двери и выводил в новый, может быть, еще более трудный мир…

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пурте сӗтел хушшинчен сиксе тухнӑ, такам болт пӑтине туртса кӑларнӑ, чӳрече хуппине уҫса янӑ та, малти пӳлӗме хаяр пушар ҫути ӳкнӗ.

Все вскочили из-за стола, кто-то выдернул чеку из болта, распахнул ставни, и горница наполнилась зловещим отблеском пожара.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed