Corpus of the Chuvash language

Чун чӑтмарӗ.

У меня сердце не выдержало.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах та, чун ҫакӑн пек ҫӗкленнӗ чухне, ҫывӑрас килсен те ҫывӑрмастӑн иккен.

Но теперь, когда так чудно стало на душе, жалко было спать, хотя и хотелось немного.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Таврара пӗр чун та ҫук, мӗнпур хускалу темӗнле асамлӑн пулса пынӑ пек.

Ни души не было вокруг, все свершалось очень таинственно.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Чӑн та, ҫав тутлӑ асилӗве телей теме ҫук, анчах чун йӑпанӑҫӗ вырӑнне хума пулать…

А это хоть и нельзя назвать счастьем, но за утешение счесть можно.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хӑюллӑ пулӑр, тӳрӗ пурӑнӑр, хӑравҫӑ чун ан пулӑр.

Живите смело, дети мои, работайте честно и не трусьте.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Чун ҫакӑнталлах туртни ҫинчен пӗлтерем-и?

Сказать о том, как меня тянет сюда?

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Сирӗн чун епле ыратнине эпӗ лайӑх чухлатӑп, Сима.

Я очень хорошо понимаю ваше состояние, Сима.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Чун савӑннӑ тапхӑрта йӑли ҫавнашкал ун.

Так он делал, когда был чем-нибудь тайно доволен.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пирвайхи хут кӗпҫе витӗр уйӑх ҫине пӑхсан, манӑн, халиччен ӑна-куна курманскерӗн, чун сӳлетсе кайрӗ.

Когда я в первый раз посмотрела через трубу на луну, мне стало немного жутко.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Таврара пӗр чун та ҫук — ни француз, ни вырӑс.

Ни души кругом — ни французов, ни русских.

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Эсӗ, Сима, кала вӗсене: «Ытти-хытти ӑнсан — чун илемлӗ те, пуҫ ӑслӑ пулсан, ӗҫӗ те ҫук сӑмсан!»

— А ты, Сима, скажи: «С носа немного спроса. Была бы душа хороша да голова здорова, на своем месте».

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Анчах ку тарана ҫитсе те ман пурнӑҫра ни мыскара, ни чун туртни, пӗр сӑмахпа, тӗлӗнмелли нимӗн те пулман…»

И за всю мою жизнь у меня не было ни приключений, ни увлечений и вообще никаких интересных случаев…»

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ах, батюшки мой! — ҫаптара пуҫларӗ хирӗҫ комендантша, — упӑшкипе арӑмӗ пӗр чун, пӗр ӳт мар-и мӗн?

— Ах! мой батюшка! — возразила комендантша, — да разве муж и жена не един дух и едина плоть?

Тӑваттӑмӗш сыпӑк. Пӗрне-пӗри // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Анчах куҫӗсем умӑмрах ун, Тыткӑнлаҫҫӗ ӑс-пуҫа; Чун чӗреме пӑтратса Пӑсаҫҫӗ ман канӑҫа.

Но глаза, что мя пленили, Всеминутно предо мной; Они дух во мне смутили, Сокрушили мой покой.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк. Пӗрне-пӗри // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Пирӗн авӑ, батюшка, пӗрререн пӗр чун кӑна — Палашка ҫеҫ те, ҫавах, тав турра, хуллен пурӑнкалатпӑр.

А у нас, мой батюшка, всего-то душ одна девка Палашка; да слава богу, живем помаленьку.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк. Крепость // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Мана хирӗҫ пулнӑ икӗ казак, вӗлерекенне хӑваланӑ май, аманнӑскере ҫӗклесе тӑратнӑ, анчах лешӗн чун тухасси ҫеҫ юлнӑ та пӗр икӗ сӑмах кӑна хушнӑ; «Вӑл тӗрӗс каларӗ!» — тенӗ.

Два казака, встретившие меня и следившие за убийцей, подоспели, подняли раненого, но он был уже при последнем издыхании и сказал только два слова: «Он прав!»

Фаталист // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Кӑмӑл сӑмах — йӗплӗ ҫӑмах, кун-ҫул — ҫук чун, пӗтен — ухмах, теҫҫӗ.

Натура — дура, судьба — индейка, а жизнь — копейка!

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Ҫакӑн хыҫҫӑн калӑр ӗнтӗ чун ӳт-пӳрен килмест тесе.

После этого говорите, что душа не зависит от тела!..

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Вара ҫӗр ҫинче ӑна пачах ӑнланса ҫитни пӗр чун та юлмасть.

И не останется на земле ни одного существа, которое бы поняло меня совершенно.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Эпӗ, ухмах, туй иртсен унӑн сӑнарӗ улшӑнать тесе хур, амӑшӗ, янавар, куҫҫуль витӗр тав туса вӗт, хӑй хӗрне пӗтӗм пурлӑхӗпех — аллӑ чун пуласчӗ-и ҫав, — сӗнсе парать.

Я имел несчастие сказать ей, что цвет лица возвратится после свадьбы; тогда она со слезами благодарности предложила мне руку своей дочери и все свое состояние — пятьдесят душ, кажется.

Июнӗн 7-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964