Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӑкӑр the word is in our database.

ҫӑкӑр (тĕпĕ: ҫӑкӑр) more information about the word form can be found here.

Тархасласа ыйтатӑп пӗр татӑк ҫӑкӑр парӑр-ха, — васкасарах каласа хучӗ Бойчо; старике вӑл хӑй ырӑ ӗмӗтпе ҫӳренине шантарасшӑн пулчӗ.
Ради бога, дайте кусок хлеба, — поспешил сказать Бойчо, чтобы уверить пастуха в своих миролюбивых намерениях.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑйӗнчен ҫӗр утӑмран ытла та мар — сурӑх кӗтӳ кӗртмелли вырӑн пур, унта ҫӑкӑр та нумай, чӑкӑчӗ те, сӗчӗ те, тӑпӑрчи те тем чухлех…
А в сотне шагов от него стояла хижина, в которой было много хлеба, брынзы, молока, творога…

Хӗҫ-пӑшалланнӑ ҫамрӑксем сотниксемпе теҫетниксем патӗнче ҫар ӗҫне вӗренме тытӑнчӗҫ; хӗрарӑмсем патронсем турӗҫ, ура чӗркемеллисем тӗртрӗҫ, пӑяв-кантра яврӗҫ, карчӑксем сухари типӗтме ҫӑкӑр пӗҫерчӗҫ; атӑҫӑсем хутаҫсемпе царвульӑсем ҫӗлерӗҫ, патрон ҫаккисем турӗҫ, пӑлхавҫӑсем валли тата ытти кирлӗ ӑпӑр-тапӑр хатӗрлерӗҫ; ял старостисемпе хырҫӑ-марҫӑ пуҫтаракансем, кметсем тата ытти ҫавӑн йышши официаллӑ ҫынсем хӑйсемех пӑлхава пикенсе хатӗрленме тытӑнчӗҫ.
Молодежь отправлялась на военное обучение с ружьями, под командой сотников и десятников; женщины набивали гильзы, ткали обмотки и плели для них веревки, а старухи пекли хлеб на сухари; сапожники шили сумки, царвули, патронташи и прочие предметы повстанческого снаряжения; сами сельские старосты, сборщики податей и прочие официальные лица принимали деятельное участие в подготовке.

XVI. Ӳсӗрӗлнӗ халӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ача хӑйӗн мӗн пуррине пӗтӗмпе кӑларса хучӗ: хытнӑ ҫӑкӑр чӗллисем, пуҫлӑ сухан, тӑвар, типӗ салат курӑкӗ.
Мальчик вытащил все свои припасы: несколько черствых ломтей ржаного хлеба, лук, соль и сушеную зелень.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вараланчӑк сӗтел ҫине Рачко пӗр пӗчӗк чашӑкпа хӗрлӗ пӑрӑҫлӑ фасоль антарса лартрӗ, йӳҫӗтнӗ купӑстапа ҫӑкӑр хучӗ.
Рачко поставил на грязный стол небольшую миску фасоли с красным перцем, подал кислую капусту и хлеб.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак чӗрӗ хӑват кӗртекен ылтӑн ҫулӑм, таврари ҫак сӗм вӑрман, ҫак тӗтӗмленсе хуралнӑ пит-куҫсем, ытла ачашшӑн курӑнмасан та ӑшӑтса йӑл кулакансем, вӗсен йывӑр ӗҫре ҫуркаланнӑ аллисем, юлашки чӗлӗ пулсан та пӑлхарла савӑнӑҫлӑ кӑмӑлпа ҫынна ҫӑкӑр сӗннисем — ҫаксем пӗтӗмпе чӗрене кайса тивес пек тӑванла ҫывӑххӑн туйӑнчӗҫ.
Это прекрасное, золотое, живительное пламя, этот дремучий лес вокруг, эти лица, закопченные, грубые, простые, но сиявшие теплым, дружеским участием, эти потрескавшиеся черные рабочие руки, которые с истинно болгарским радушием протянули ему последний нищенский кусок, — все это показалось ему невыразимо трогательным.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Дойчин старик хӑйӗн ҫӗтӗлнӗ хутаҫҫинчен ҫӑкӑр чӗлли кӑларчӗ, пуҫлӑ сухан тытрӗ те Бойчона пачӗ.
Дед Дойчин вытащил из своей рваной торбы ломоть хлеба и головку лука в подал их Бойчо.

Текех чӑтса тӑрайман выҫлӑха пула вӑл ирӗксӗрех тусем ҫинчен аннӑ, пӗр-пӗр ҫынна курсан, пӑшалпа та пулин хӑратса ҫӑкӑр ыйтӑп тенӗ…
Нестерпимый голод заставил его спуститься с гор, причем он решил, что попросит хлеба у первого встречного, приставив ему к груди пистолет…

XV. Кӗтмен тӗл пулу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Елхово патӗнче тытӑҫнӑ чухне тӗрӗксем Муратлийские персе амантнӑ та, вӑл Стара-планина туне кайнӑ, тӗрӗксем ӑна унта та йӗрленӗ, йӗрлекенсем хушшинче хӑш-пӗр пӑлхарсем те пулнӑ; Муратлийский ҫав пӑлхарсенчен ҫӑкӑр ыйтасшӑн пулнӑ, тумтирне улӑштарса тӑхӑнасшӑн пулнӑ.
Муратлийский был легко ранен турками в небольшой стычке у Элхова и ушел на Стара-планину, преследуемый турецкой погоней и даже иными болгарами, к которым обращался с просьбой дать хлеба и крестьянское платье, чтобы переодеться.

Ҫӑкӑр патӑм ӑна.
Я дал ему хлеба.

Мӗн вӗренни ҫӗр ӗҫлекене те, ал ӗҫ ӑстине те, суту-илӳре те кулленхи пурнӑҫра мӗнле усӑллӑ пуласса Марко хӑй туйӑмӗ вӗҫҫӗн ҫеҫ сӗметлет, вӗренсе таврӑнакансемшӗн ӗҫ те ҫӑкӑр та ҫуккине курса чунтан пӑшӑрханать.
Он имел лишь смутное представление о том, какую практическую пользу может принести знание землепашцам, ремесленникам, торговцам, и с тревогой видел, что окончившие обучение не получают ни работы, ни хлеба.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эпӗ ҫапла шутлатӑп: ҫынсене ҫӑкӑр пар, — вулама вара вӗсем хӑйсемех вӗренӗҫ.
Я думаю так: давайте людям хлеб, читать они выучатся и сами.

XI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вера Павловна вара: ҫын пӗччен ҫеҫ апатланать пулсан, ку укҫапа вӑл ҫӑкӑр тата вак-тӗвек сутакан лавккари лӑпӑр-лапӑрсемсӗр пуҫне урӑх ним те туянма пултараймасть, тет.
А Вера Павловна говорит, что, если человек обедает один, он на эти деньги не может иметь почти ничего, кроме хлеба и той дряни, которая продается в мелочных лавочках.

XVIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Шурӑ ҫӑкӑр ҫиме пӑрахнӑ, килте хурине ҫеҫ ҫинӗ.
Отказался от белого хлеба, ел только черный за своим столом.

XXIX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫак сӑмахсене каласан, вӑл лӑпкӑн утса кабинета кайрӗ, кӗсйинчен пысӑк татӑк ветчина тата пӗр татӑк хура ҫӑкӑр туртса кӑларчӗ те, — пӗрле илсен, вӗсем тӑватӑ кӗренкене яхӑн пулнӑ, — вырнаҫса ларчӗ, лайӑх чӑмлама тӑрӑшрӗ, пурне те ҫисе ячӗ, ҫур графин шыв ӗҫрӗ, унтан кӗнеке ҫӳлӗкӗ патне пычӗ те, вулама суйласа илес тесе, кӗнекесене пӑхма пуҫларӗ: «вуланӑ…» «хӑйӗн шухӑшӗ ҫук…» «хӑйӗн шухӑшӗ ҫук…» «хӑйӗн шухӑшӗ ҫук…» «хӑйӗн шухӑшӗ ҫук…» «хӑйӗн шухӑшӗ ҫук» тесе вӑл Маколей, Гизо, Тьер, Ранке, Гервинус кӗнекисем пирки каларӗ.
С этими словами он преспокойно ушел в кабинет, вынул из кармана большой кусок ветчины, ломоть черного хлеба, — в сумме это составляло фунта четыре, уселся, съел все, стараясь хорошо пережевывать, выпил полграфина воды, потом подошел к полкам с книгами и начал пересматривать, что выбрать для чтения: «известно…», «несамобытно…», «несамобытно…», «несамобытно…», «несамобытно…», это «несамобытно» относилось к таким книгам, как Маколей, Гизо, Тьер, Ранке, Гервинус.

Ҫӑкӑр татӑкӗ тупма тӑрӑшнӑ; ӑна эсир, вӗреннӗ ҫынсем, чӑн-чӑнах тӑрӑшни, ҫыншӑн ҫын чунтан-чӗререн тӑрӑшни тесе шутлатӑр, ҫапла-и?
О куске хлеба; это, по-вашему, по-ученому, реальная, истинная, человеческая забота, не правда ли?

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Аттепе анне иртен пуҫласа каҫчен ҫӑкӑр татӑкӗшӗн тӑрӑшнӑ, ун ҫинчен калаҫнӑ.
С утра до ночи отец и мать все хлопотали и толковали о куске хлеба.

Акӑ ӗнтӗ сире ман сӑлтав: мӗншӗн Академине килтӗм, мӗншӗн Академире юлтӑм эпӗ, — ҫӑкӑр ҫимелӗх тупасшӑн пулнӑ.
Вот вам причина, по которой я очутился и оставался в Академии, — хороший кусок хлеба.

VIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Кӗнекене вырӑсларан куҫарни ҫур ҫухрӑмранах сисӗнет: ун ҫине авланаймарӗ, кӗленче сапунӗ ҫине, такам вулани пирки пилне пырса кӗчӗ, сивӗ ҫирӗпленсех пычӗ, пуҫ ҫаврашкасемпе кайрӗ («голова пошла кругом» пулас), ҫилӗн кашкӑр улавӗ, ҫул вӗҫлевӗ, асап вулавне малалла тӑсрӗ, Ваҫиле ҫултан пӑрӑнас мар тесе мӗнпур вӑйне хучӗ, урисем ҫине тимлӗх уйӑрчӗ, ӗне ҫӑвӗ («услам ҫу» пулӗ) илсе килнӗ, шӑплӑхла выляма пӑрахмастӑн» (вырӑсла кӗнекинче «играть в молчанку»-ши?), «ҫӑкӑр (тырпул!) ӳстерекен»…
Help to translate

«Тӑлӑх арӑм минтерӗ» роман тавра // Виталий Станьял. https://chuvash.org/blogs/comments/4943.html

Халь ак аҫун та укҫа пур, — эпӗ тупса патӑм; манӑн та пур, тен, унран ытларах та пуль, — йӑлтах хам тупрӑм, ватӑла куна ҫӑкӑр татӑкӗ хатӗрлесе хутӑм.
Вот теперь и у отца твоего деньги есть, — я предоставила; и у меня есть, может, и побольше, чем у него, — все сама достала, на старость кусок хлеба приготовила.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics