Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑшӗнче (тĕпĕ: ӑш) more information about the word form can be found here.
Ерофей Кузьмич ҫавӑнтах, Квейс умӗнче тӑнӑ ҫӗртех, халиччен хӑнӑхнӑ пек, ҫирӗп шухӑш тытрӗ: кирек мӗнле пулсан та ҫав пӗтӗм яла ҫаратса каякан налога пуҫтармастӑп, терӗ вӑл хӑй ӑшӗнче.

Ерофей Кузьмич тут же, стоя перед Квейсом, с привычной твердостью решил, что он ни в коем случае не будет собирать такой грабительский налог.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫаратни пулать вӗт-ха ку? — Ерофей Кузьмич ӑшӗнче темскер татӑлса аннӑ пек пулчӗ.

Это же грабеж! — Внутри Ерофея Кузьмича точно надломилось что-то.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӗрарӑмсене лӑплантарса та пӑхнӑ, Осип Михайлович ватӑ ҫын, уксах, нимӗҫсем ӑна, колхозри активист пулнӑ пулсан та, усал тума кирлӗ мар, тесе ӗнентернӗ, анчах хӑй ӑшӗнче нимӗҫсем завхоза вӗлересрен хӑранӑ.

Она успокаивала женщин, уверяя, что Осипу Михайловичу, как человеку старому и калеке, не должны немцы сделать зла, хотя он и колхозный активист, но втайне боялась, что гитлеровцы погубят его.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Мӗн курма пӳрнинчен хӑтӑлса юлаймӑн, тырра тивертнӗшӗн Ольховкӑра камӑн та пулин ответ тытса, асап тӳссе ирттермеллех пулать», тенӗ вӑл хӑй ӑшӗнче.

Судьбы не миновать: в Ольховке кто-то должен ответить и пострадать за поджог хлеба.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫавӑнпа та Ерофей Кузьмич, Квейс хӗснӗ пирки староста пулса тӑчӗ пулин те, хӑй ӑшӗнче урӑхла шут тытрӗ: ҫав службӑран пур майсемпе те пӑрӑнса юлма тӑрӑшас, терӗ вӑл.

И поэтому Ерофей Кузьмич хотя и стал под нажимом Квейса старостой, но втайне решил всеми мерами избегать этой службы.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӗрарӑмсем ӑна пахчасем хыҫӗнче, таптанса пӗтнӗ хупахсем ӑшӗнче шыраса тупрӗҫ те Макариха патне илсе пычӗҫ.

Бабы нашли его за огородами, в обтрепанных лопухах, и привели к Макарихе.

XX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Аппарат ӑшӗнче мӗнпурӗ лӑкӑртатса, вӗресе, чӗтренсе тӑрать.

Все в аппарате гудело, клокотало, вздрагивало.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Анчах хӑй ӑшӗнче кӑмӑлсӑр пулса пурӑнасси Лозневойӑн ҫарта та иртсе кайман.

Но и в армии у Лозневого не прошло внутреннее недовольство.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хуйхӑ ҫапса хуҫнӑ пирки Марийка Лозневой ҫине пит сӑнасах пӑхмарӗ, ҫавӑнпа вӑл Лозневой ӑшӗнче мӗнле туйӑм пуррине те чухлаймарӗ.

Пришибленная горем, Марийка плохо наблюдала за Лозневым и не догадывалась о его чувствах к ней.

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӑй ӑшӗнче вӑл Макарихӑна тем те каласа вӑрҫрӗ, ҫав вӑхӑтрах тата хӑйне хӑй лӑплантарса та хӑтланчӗ: «пултӑрах ӗнтӗ, ҫӑва патне вӑл распискӑпа! Кунта халь вӑхӑтра ҫаклатса илни паха, кая юлмалла мар!»

Про себя он ругал Макариху на разный лад, и в то же время успокаивал себя: «пусть будет, к черту ее с распиской! Здесь в нынешнее время, когда растаскивают добро, не надо отставать!»

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пурте ӑнланнӑ: чи йывӑррине пурӑнса ирттернӗ, колхозра ӗҫсем майлашса кайрӗҫ пулсан, малашне ӗнте вӗсем ҫултан ҫул лайӑхланса пырӗҫ: йывӑҫ та ҫавӑн пекех — пӗрре тымар ярса, тӑпра ӑшӗнче тӗрекленсе ларсан, турачӗсене ҫултан ҫул, ытларан та ытларах сарса пыма тытӑнать…

Все понимали: если самые тяжелые годы прожили, дела в колхозе наладились, то в будущем они будут из года в год улучшаться: вот так дерево — пустило корни, укрепилось в земле, значит, год от года все шире и шире будет раскидывать ветви…

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Ну, халӑхӗ! — хӑй ҫунса тӑнипе ӑшӗнче ӳпкеленӗ Ерофей Кузьмич.

«Ну, народ! — сгорал от негодования Ерофей Кузьмич.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӑй ӑшӗнче вӑл шансах тӑнӑ: Ольховка ҫыннисем халӗ колхозран тарса пӗтеҫҫӗ пуль ӗнтӗ, колхоз картишӗнчи мӗнпур пурлӑха ҫӗклесе пӗтереҫҫӗ пуль, тенӗ.

Внутри он был уверен: жители Ольховки сейчас пожалуй разбегутся из колхоза, унесут всё имущество, которое есть на колхозном дворе.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Анчах халь самани ҫавӑн пек: пылчӑк ӑшӗнче ҫеҫ пурӑнма май килет.

Но сейчас времена такие: можно жить только в грязи.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тавралла пӑхса илсен тин асӑрхарӗ вӑл: йӗри-тавра, тӗмескесем хушшинче, шур ҫырли аврисемпе ылтӑн тӗслӗ упа саррисем ӑшӗнче тата вилесем выртаҫҫӗ иккен.

Оглядевшись, она только теперь заметила, что вокруг среди кочек, в брусничнике и золотистом папоротнике лежат трупы.

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Чармак пӳрнисем унӑн ҫул ҫинчи тусан ӑшӗнче.

Пальцы его рук были растопырены в дорожной пыли.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Вӗсене илме ҫынсем те янӑччӗ, анчах вӗсем, паллах ӗнтӗ, кая юлчӗҫ, килсе ҫитейрес ҫук», терӗ вӑл хӑй ӑшӗнче.

«За ними и людей посылал, но они, конечно, опоздали, не доставят», думал он.

XXV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пӗр шӑрпӑкне коробки ҫумне виҫӗ хутчен сӗрчӗ те тин асӑрхарӗ: шӑрпӑк вӗҫӗнче кӳкӗрчӗ ҫук иккен: «Тьфу, мур илесшӗ! — терӗ вӑл хӑй ӑшӗнче тарӑхса. — Тӑваҫҫӗ те ҫав!»

Одной спичкой он чиркнул по коробке три раза и только после этого заметил, что на ней нет серы: «Тьфу, пропасть! — сказал он про себя с досадой. Вот делают!»

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Ӳсрӗ, ӳсрӗ те — халь ӗнтӗ вӑл пӗтрӗ!» — терӗ Волошин хӑй ӑшӗнче.

«Росла, росла — и вот сейчас пропала!» — сказал Волошин про себя.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Каскӑпа ҫӳренӗрен пулмалла, — тенӗ Волошин хӑй ӑшӗнче. — Ҫавӑн пек йывӑр япалана иртен пуҫласа каҫчен пуҫ ҫине лартса ҫӳретӗн те…»

«Видимо, из-за хождения в каске, — подумал Волошин про себя. — Такую тяжелую вещь поносишь с утра до вечера…»

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed