Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

куҫӗсене (тĕпĕ: куҫ) more information about the word form can be found here.
Ксени аллине Мажаров аллинчен карт туртрӗ, ҫиллес те куҫҫуль тухас пек йӑлтӑртатакан куҫӗсене ялкӑштарса илчӗ, хӑй Мажарова хирӗҫ хӑвӑрт ярса пусрӗ, усаллӑн чӗтренсе тухнӑ сассипе ыйтрӗ:

Она с силой выхватила у него руку, сверкнула гневными, полными слез глазами, голос ее зло срывался, дрожал, когда она, порывисто шагнув ему сама навстречу, спросила:

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аппӑшӗпе йӑмӑкӗ хӑй ҫинчен маннине сиссе Мажаров Ксенин ҫывӑх, ҫав вӑхӑтрах инҫетри пит-куҫне нимӗн вӑтанмасӑр тинкерсе пӑхрӗ: вӑл унӑн кӑмӑла ӑшӑтакан илемлӗ тутине, йӑлтӑркка хура куҫӗсене, пичӗ ҫинчи тикӗс мар писеве курчӗ, — хӑлха патӗнче ӳт шуранкарах, унтан кӗренленсе пырать те, пит ҫӑмартисем вара йӑм хӗрлӗ курӑнаҫҫӗ.

Пользуясь тем, что сестры забыли о нем, Мажаров не таясь, с беззастенчивой пристальностью разглядывал близкое и вместе с тем уже далекое лицо Ксении, с таким знакомым очертанием губ, с их волнующей теплой припухлостью, с темными, влажного, мятежного блеска глазами, с невыразимой прелестью кожи, согретой неровным румянцем, возле уха он был блеклым, но потом густел, наливался и уже алым цветом ложился на щеки.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тамбурта вӑл сивӗ сывлӑш сывласа илчӗ, туртса ячӗ те, вакунӑн чӗтренкӗ стенки ҫумне тӗршӗнсе, куҫӗсене хупрӗ…

В полутемном тамбуре он вдохнул холодного воздуха, закурил и, прислонясь к дрожащей стенке вагона, закрыл глаза…

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пӑх-ха, куҫӗсене епле вылятать, хӑйӗн ҫинчен калаҫнине ӑнланнӑ пек!

— Ишь глаза таращит, ровно понимает, что о нем говорят!

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл облаҫ хулинче Мускав экспресӗ ҫинчен перрон ҫине анчӗ кӑна, ӑна уҫӑ хире тухнӑ пек туйӑнса кайрӗ — куҫӗсене юр хупласа лартрӗ, чӑматанӗ-мӗнӗпех айккинелле сулӑнтарчӗ, ҫуркунне-кӗркунне тӑхӑнакан пальтона ҫил витӗрех, касса кӗчӗ.

Едва сошел он с московского экспресса на перрон в областном городе, ему показалось, что он очутился в открытом поле — запорошило снегом глаза, качнуло с чемоданами в сторону, пронизало насквозь демисезонное пальто.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пробатов пуҫне ҫӗклесе пӑхнӑ, вара ҫак самантран вӑл куҫӗсене Костя ҫинчен илмен.

Пробатов вскинул голову, и глаза его с этого момента уже не отпускали Костю.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Амӑшӗ ахлатса илнӗ, куҫӗсене чарса пӑрахса, сак ҫине ларнӑ кинӗсем кӑшкӑрса янӑ.

Охнув, села на лавку мать с вытаращенными от страха глазами, закричали невестки.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хыҫалти пӳлӗмре ура сассисем илтӗннӗ, амӑшӗ куҫӗсене аллипе сӑтӑркаланӑ та самантрах улшӑнса ларнӑ — ун пит-куҫӗ мӗскӗн те йӑпӑлтин курӑннӑ, вӑл, Костя ҫине пӑхмасӑр, хӑйне илтчӗр тесе, юриех хыттӑн каланӑ:

В прихожей послышались шаги, и мать, проведя рукой по глазам, мгновенно преобразилась — лицо ее стало жалким, умильным, и, не глядя на Костю, она нарочито громко, чтобы услышали ее, сказала:

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл куҫҫуль тулнӑ куҫӗсене амӑшӗ ҫине ҫӗкленӗ:

Он поднял на мать полные слез глаза и сказал:

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Кама кулак тесе шутлатӑн-ха эсӗ? — тӗпченӗ Игнат Савельевич куҫӗсене хӗссе.

— А как ты про кулаков понимаешь? — щурясь, допытывался Игнат Савельевич.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Сан мӗнле тӗн вара? — тӗпченӗ Анискӑ Костьӑна, сенкер куҫӗсене йӑвашшӑн ҫиҫтерсе.

— А какая у тебя вера? — допытывалась у Кости Аниска, ласково сияя голубыми глазами.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл чӑпӑрккине ҫавӑркаланӑ, шӑхӑра-шӑхӑра илнӗ, йӑлтӑркка картус сӑмси айӗнчен куҫӗсене хӗснӗ.

Поигрывая ременной плеткой, он свистел, щурил белесые глаза под лакированным козырьком фуражки.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах вӑл ашшӗне аса илнӗ, ларнӑ та кӗпе ҫаннисемпе куҫӗсене шӑлса типӗтнӗ.

Но, вспомнив об отце, он сел и вытер рукавом рубахи глаза.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хытса кайнӑ урисене пускаласа, Костя амӑшӗ патне пынӑ, амӑшӗ ун ҫине тархасласа ыйтакан айӑплӑ куҫӗсене ҫӗкленӗ.

Ступая деревянными ногами, Костя подошел к ней, и она подняла на него молящие, виноватые глаза.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Йывӑррӑн сывласа, вӑл Костя ҫине тӗксӗм, хаяр куҫӗсене ҫӗкленӗ те вӗрентсе каланӑ:

Тяжело дыша, он поднял на Костю мутные, нехорошие глаза и строго, наставительно сказал:

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Алӑк патӗнче хӗрарӑмсем пухӑннӑ, куҫӗсене тутӑр вӗҫӗпе шӑлса, хыттӑн шӑнкарнӑ, шӑпӑрт пулнӑ ачасем вӗсем ҫумне лапчӑннӑ.

У порога толпились бабы, шумно сморкались, вытирая глаза концами платков, к ним робко жались присмиревшие ребятишки.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫапла вӑл ик-виҫӗ минут хушши куҫӗсене ҫурри хупсах канчӗ.

Несколько минут она сидела, полузакрыв глаза, отдыхая.

26 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени пуҫ ҫаврӑнса каймалла чӑнкӑ ҫырма хӗрринче чарӑнса тӑнӑ пек пулчӗ, унтан хӑйне алла илчӗ те ялкӑшакан йӑлтӑркка куҫӗсене Коробин ҫине ҫӗклерӗ.

Она будто задержалась на самом краю головокружительной крутизны, взяла наконец себя в руки и подняла на Коровина мятущиеся, полные нестерпимого блеска глаза.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унтан вӑл, хӑйӗн чакӑр куҫӗсене хӗссе, Синевпа юнашар чарӑнса тӑчӗ.

Но вот он остановился рядом с Синевым, щуря свои светлые глаза.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӑна амӑшӗ намӑслантарнӑ, анчах вӑл, ӑшӗнче кулса, хӑйӗн симӗсрех тӗслӗ кӑшт сӗмсӗртерех куҫӗсене хӗссе тӑнӑ.

Мать совестила его, а он только ухмылялся и щурил свои зеленоватые, с наглинкой глаза.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed