Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫывӑрать (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Вӑл, хӑйӗн тутисене ҫурма уҫса, шухӑшсӑр, лӑпкӑн ҫывӑрать, унтан сасартӑк, ыйхӑ тӗлӗшпе темӗншӗн, пӗчӗк ача пекех, йӑл кулса ячӗ.

Он спал безмятежно, полуоткрыв свои пухлые губы, и вдруг совсем по-мальчишески чему-то улыбнулся во сне.

Пурте — пӗриншӗн, пӗри — пуриншӗн те // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Вӑл хӑрушлӑх ҫинчен те, ылханлӑ нимӗҫсем ҫинчен те манса, питӗ лайӑх та канлӗ ҫывӑрать.

Он так хорошо спал, забыв во сне об опасности, о проклятых фашистах!

Пурте — пӗриншӗн, пӗри — пуриншӗн те // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Олег, ӗшеннӗскер, диван ҫинче ҫывӑрать.

Олег, усталый, спал на диване.

Пурте — пӗриншӗн, пӗри — пуриншӗн те // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Вӑл халь материал ҫеҫ, ун айӗнче те ахаль субъект ҫеҫ ҫывӑрать!

Это же обыкновенная ткань, а под ней спит обыкновенный субъект!

Бомбӑсем // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Машинист машинӑсене пӑхса ҫаврӑннӑ чух темиҫе хут та ӑна пӗр-пӗр кӗтесрен хӑлхинчен турта-турта кӑларнӑ, ку вырӑна шала та сиксе кӗрес ҫук пек ӗнтӗ, Прошка вара унта вилнӗ пек ҫывӑрать, йӗри-тавра кӗрлени, ӗҫлекен машинӑсем шӑхӑрни, кӗмсӗртетни уншӑн нимӗн те мар.

Машинист, обходя машины, не один раз вытаскивал Прошку за ухо из таких мест, куда, кажется, не пролезть и лягушке, а Прошка ухитрялся спать, как зарезанный, не обращая внимания на грохот, свист и лязг работавшей машины.

VIII // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Шӑллӗ вӑраннӑ ҫӗре аппӑшӗ ялан тумланма ӗлкӗрет, хӑҫан ҫывӑрать ку Федорка, — шалт тӗлӗнет Прошка.

Прошка всегда видел сестру одетой и удивлялся, — когда это Федорка спит!

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

— Ялан ҫапла: ним туйми ҫывӑрать.

 — Каждый раз так-то: дрыхнет, как очумелый…

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Пӗчӗк Прошка ялан вилнӗ пек ҫывӑрать, Федорка аппӑшӗ ӑна кашни ир, алӑран е ураран тытса, сентре ҫинчен нумайччен сӗтӗрет.

Маленький Прошка всегда спал как убитый, и утром сестра Федорка долго тащила его с полатей за ногу или за руку.

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Эпӗ юриех куҫа хупрӑм — ан тив, Катя мана ҫывӑрать тесе шутлатӑр, анчах эпӗ ҫывӑрмастӑп.

Я нарочно закрыл глаза — пусть Катя думает, что я сплю, а я не сплю.

Дзыгӑ ҫинчен // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Маруся ҫывӑрать — курмасть.

Маруся спит — не видит.

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Маруся ҫывӑрать, илтмест.

Маруся спит, не слышит.

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Маруся ҫывӑрать.

Маруся спит.

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Атте вӗсене ӑсатса янӑ чух мана ҫывӑрать тесе шутларӗ пулмалла, анчах эпӗ вӗсене вӑл мӗн хушса янине илтрӗм: «Ан тив, штыксемсӗр пулччӑр — пирӗн тимӗрҫӗсем ӑста, штыксене эпир хамӑрах тӑватпӑр», — терӗ вӑл.

Когда отец провожал их, наверно думал, что я сплю, но я слышал, что он им сказал: «Пусть будут без штыков — у нас металлисты мастеровитые, штыки мы сами сделаем».

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Анисим Иванович ҫывӑрать.

Анисим Иванович спал.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Лере, йывӑҫ кровать ҫинче, ҫӗтӗк-ҫатӑкран ҫӗленӗ утиял айӗнче, унӑн ывӑлӗ Васька — манӑн чи лайӑх тус тата мана хӳтӗлекенни — ҫывӑрать.

Там, на деревянной кровати, укрытый лоскутным одеялом, спал больной его сын Васька, мой первый друг и защитник.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫывӑрасса вӑл хытӑ ҫывӑрать, анчах та питӗ туйӑмлӑ, ҫутӑлнӑ чух, каллех бакенсем патне кайма вӑхӑт ҫитсен, куккӑшӗ питӗ шӑппӑн кайма тӑрӑшать пулин те, вырӑнӗ ҫинчен сиксе тӑрать.

Спит он крепко, но настороженно, и на рассвете, когда нужно снова ехать к бакенам, он вскакивает с постели, хотя дядя старается уйти как можно тише.

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костя нумай та лӑпкӑ, тӗлӗк таврашӗ курмасӑр ҫывӑрать.

Костя спит долго и глухо, без сновидений.

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Пӗр кумка пулса хутланса выртнӑ Нюра паҫӑрах ҫывӑрать ӗнтӗ, Костя вара, мӑшӑлтатса ҫаврӑнкаланӑ май, пӗррех шухӑшлать, тем аса илет.

Свернувшись калачиком, Нюра давно уже спит, а Костя, сопя и ворочаясь, вспоминает и думает.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ун патне вара шӑпах ҫав мина ҫинче ҫакӑнса ишсе ҫӳренӗ тусӗ килнӗччӗ, вӗсем мана ҫывӑрать пулӗ тенӗ, пӗрмай аса илсе калаҫрӗҫ, эпӗ вара ҫывӑрман та йӑлтах илтрӗм…

А приезжал к нему друг — тот самый, что на мине висел, они думали, что я сплю, и всё вспоминали, а я не спала и слышала…

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Анчах Настя, пуҫне амӑшӗн чӗрҫи ҫине хунӑ та, ҫывӑрать; унӑн ашшӗ те хыҫлӑ ансӑр сак ҫине тӑсӑлса выртнӑ – ҫывӑрать.

Однако Настя уже спит, положив голову на колени матери; спит и отец, вытянувшись на узком диванчике во весь свой огромный рост.

«Ашхабад» // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed