Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫутӑсем (тĕпĕ: ҫутӑ) more information about the word form can be found here.

Пӗтӗм ҫеҫенхир тӑрӑх ҫутӑсем курӑнма пуҫларӗҫ.
Огни маячили по всей степи.

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Комендатурӑн ҫӗмрӗк чӳречисем ҫинче маскировка тума карса хунӑ ҫурӑк каррисем витӗр ҫутӑсем мӗлтлете-мӗлтлете илеҫҫӗ.
В разбитых окнах комендатуры за изорванной маскировкой мелькали огни.

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ун умӗнче ҫӗрлехи ҫап-ҫутӑпа капӑрланнӑ Мускав выртать: ӑҫта пӑхатӑн — пур ҫӗрте те ҫутӑсем площадь урлӑ шӑпланма ӗлкӗрнӗ анлӑ урамсенелле тарса пытанаҫҫӗ.
Перед ним лежала украшенная ночным светом Москва — везде огни прячутся через площадь по широким улицам, что уже успели затихнуть.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Сергей шофера ӑсатрӗ те чӳречисенче ҫаплах ҫутӑсем ҫунакан, тӑррине черепица витнӗ лутра ҫурта билетсем регистрацилеме кайрӗ.
Сергей отпустил шофера и ушел регистрировать билеты в тот низенький, под черепичной крышей домик, в котором еще светились окна.

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫакна пула чӗре тата ытларах ыратнӑ, ӗнер анчах питӗ илемлӗн курӑннӑ станицӑри ҫутӑсем халӗ ӑна салхулантарнӑ: ҫав ҫутӑсем ҫине вӑл урӑх куҫсемпе пӑхать темелле.
От этого еще больше болело сердце, свет станицы, который еще вчера смотрелся так изящно, сейчас ее огорчало: на это сияние она сейчас смотрела как-бы по-другому.

XXV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Лампочкӑсем хальчченхи пекех ҫуттӑн ҫунаҫҫӗ пулсан та, вӗсен ҫути ҫуртсене, садсене тата картасене кирек хӑш каҫри пекех ҫутатнӑ пулин те, Сергее тарӑн ыйха кайнӑ станица ҫинче ҫутӑсем шӑпах ҫак сехетре тӗксӗммӗн йӑлтӑртатнӑ пек туйӑнать; ӑна юпасем ҫинчи, пӳртсем умӗнчи хунарсем ун ҫине савӑнӑҫлӑн мар пӑхнӑ пек, кула-кула куҫӗсене хӗснӗ пек туйӑннӑ.
И хотя накал лампочек был обычным, как и во всякую ночь, Сергею казалось, что именно в этот час свет над уснувшей станицей разливался слишком тускло; и еще казалось ему, что фонари и на столбах и у входа зданий смотрели на него как бы с усмешкой.

Площадьре тата Рощенски урамӗсенче ҫутӑсем ҫунаҫҫӗ.
На площади и по улицам Рощенской горели огни.

Вӑрӑм вар тӑрӑх тӑсӑлса выртакан Родниковски ҫинче ҫутӑсем ялкӑшаҫҫӗ.
Родниковская, растянувшись по балке, светилась огнями.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫак площадьре те халӗ ҫав ГЭС-ӑн ҫутисем ялкӑшаҫҫӗ, — Сергей, аллисене тӑсса, юпасем ҫинче йӑлтӑртатакан ҫутӑсем ҫине тӗллесе кӑтартрӗ.
Чьим светом мы уже озаряем эту площадь… — Сергей, вытянув руки, указал на ослепительный свет на столбах.

«Сӗр ҫинчи ҫутӑсем» романӑн пӗрремӗш кӗнекинче С. Бабаевский парти райкомӗн секретарӗ Кондратьевӑн сӑнарне хӑйӗн пӗрремӗш «Ылтӑн Ҫӑлтӑр кавалерӗ» романӗнче ҫырнинчен татах лайӑхрах кӑтартса парать.
Help to translate

Семен Бабаевский // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 5–6 с.

Хӑйӗн «Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем» романӑн пӗрремӗш пай пуҫламӑшӗнче С. Бабаевский, электростанцине туса пӗтернипе кӑмӑлӗ тулни Сергей Тутаринова малалла пӑхма чӑрмантарнине кӑтартса парать.
Help to translate

«Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем» романӑн пӗрремӗш кӗнекинче вулакана паллӑ геройсен — Сергей Тутариновӑн, Николай Кондратьевӑн, Стефан Рагулинӑн, Семен Гончаренкӑн тата ыттисен ӗҫне кӑтартса панӑ.
Help to translate

«Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем» романӑн иккӗмӗш кӗнекинче те, унӑн пӗрремӗш кӗнекинчи пекех, «Ылтӑн Ҫӑлтӑр кавалерӗ» романӑн тӗп геройӗсен малаллахи пурнӑҫӗ тухса тӑрать.
Help to translate

1949–1950 ҫулсенче унӑн «Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем» ятлӑ ҫӗнӗ романӗн пӗрремӗш тата иккӗмӗш кӗнекисем пичетленсе тухнӑ.
Help to translate

— Кӗнеке валли? — ыйтрӗ вӑл, тӗссӗр куҫӗсемпе хайхи ҫутӑсем ҫинелле сӳрӗккӗн пӑхкаласа.
Водя бесцветными глазами по огням, он переспросил: — Для книги?

XXII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Сӗтел ҫинче, тӗрлӗрен банкӑсенче, усал шӑршӑллӑ ҫу тултарнӑ пӗчӗкҫӗ те ҫаврашка савӑтсенче, вӑйсӑр ҫутӑсем мӗлтлеткелесе илеҫҫӗ.
На столе на разных банках теплились в маленьких круглых плошках, залитых вонючим жиром, хилые огоньки.

Сайра-хутра унӑн хунарӗ ҫутӑлкаласа илет, йӑлт! ҫутӑлса илет те, унӑн ҫути шыв ҫине ӳкет, ҫынсем хускатни вӑйлӑ юханшыв ҫинче вара йӑл-йӑлт! ҫутӑсем курӑнса каяҫҫӗ.
Изредка на мгновение вспыхивал его фонарь, и свет его, падая на речку, мелкими блестками растекался по встревоженной, беспокойной стремнине.

XXVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Питҫӑмартисем унӑн хӗрелчӗҫ, хытӑ ӳсӗрӗлчӗ вӑл, анчах куҫӗнчи йӑлтӑркка ҫутӑсем каллех сӳнчӗҫ.
Он, видимо, изрядно захмелел, лицо его стало красным, а глаза снова потускнели.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Тен, вӑл пулӑҫсен киммисем ҫинчи ҫутӑсем пулчӗҫ пуль…
Но, пожалуй, это были просто рыбачьи огни.

Ялти спектакль // Николай Сандров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 53–70 стр.

Евдокия Тимофеевна ҫутӑ сӳнсенех хӑраса ӳксе, Володян чавсинчен ҫавӑрса тытрӗ те халӗ ун чавсине аллинчен вӗҫертмесӗр, пӗрмай тӗлсӗр пӗр-пӗрин ҫумне пырса ҫапӑнакан мӗлкесем хушшинче, аташса ҫӳрекен тӗксӗм ҫутӑ хушӑкӗсемпе ерипен тӗпсӗр тӗттӗмлӗхе кайса ҫухалакан, йӑл-йӑл ҫутӑлса тӑракан ӳкнӗ ҫутӑсем хушшинче, ҫухалса кайнӑ пекех туйрӗ хӑйне.
Евдокия Тимофеевна, не выпуская Володиного локтя (за который она боязливо ухватилась, как только погас свет), почувствовала себя заблудившейся в этой кромешной путанице сшибающихся друг с другом теней, мутных, плутающих просветов, мерцающих отблесков, медленно тонущих в бездонном мраке.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics