Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ыткӑнса (тĕпĕ: ыткӑн) more information about the word form can be found here.
Грузовик ураписем айӗнчен вӗтӗ чул катӑкӗсем ыткӑнса ҫирпӗнеҫҫӗ, тусан мӑкӑрланать.

Из-под колес грузовиков летела галька, поднималась пыль.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Анюта малалла ыткӑнса пырса питҫӑмартийӗпе аттен алли ҫумне лӑпчӑнчӗ.

Анюта бросилась вперед, приникла щекой к руке отца.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Фанагорийка ку вырӑнта ҫырмасене чавса, сиксе вӗресе, хӗсӗк чул хушӑкӗнчен ыткӑнса ҫӗмӗрсе тухать.

Фанагорийка прорывалась в этом месте через каменную теснину, рыла берега, кипела, и поток падал на сланцевые террасы, постепенно переходившие в обычное долинное русло с песочком, землицей и камешками.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Анчах кӗҫӗрхи ҫӗр, мана «Медуза» баркас мӗлки таҫта ҫывӑхрах ыткӑнса ҫӳренӗн туйӑнса тӑнӑ чух, купӑс сассипе аттен хурлӑхлӑ юрри чӗрене шӑнтса ярать.

Той ночью, когда, мне казалось, где-то близко носился призрачный баркас «Медуза», холодело на сердце от печальных звуков гармоники и песни отца.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫиҫӗм ҫутатса ямассерен ыткӑнса юхакан шыв кӑпӑкланса вӗресе тӑракан вутлӑ шӗвек евӗр ялтӑртатса илет.

Казалось, что мчавшаяся вода вспыхивала при свете молний, как огненная жидкость.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Сасартӑк тинӗс те тӗксӗмленет, хумсем вара йӑрӑм-йӑрӑм хӗрлӗ ҫилхисемпе ҫыраналла ыткӑнса килеҫҫӗ те хуралса хӑрушланаҫҫӗ.

Море сразу же темнеет, а волны, только что летевшие к берегу с красноватыми просветами на изломе, становятся черными и страшными.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫӗнтерӳ ҫинчен калакан хыпар полка маршра чух хӑваласа ҫитрӗ те, пӑлханса, шуралса кайнӑ Самиев ялав йӑтнисем патне малалла ыткӑнса тухрӗ, пынӑ ҫӗртенех вӗсене команда пачӗ:

Известие о победе догнало полк на марше, и взволнованный, побледневший Самиев, вырвавшись вперед, к знаменосцам, на лету скомандовал им:

XXVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Атакӑлакансем хушшинче ӗнтӗ Чернышпа Сагайда чупаҫҫӗ, Дениспа Роман Блаженкӑсем юнашар ыткӑнса пыраҫҫӗ, Ягодкӑпа Хаецкий вӗҫтереҫҫӗ, пур ҫӗрте те хамӑрӑннисем, хамӑрӑннисем, хамӑрӑннисем чупаҫҫӗ…

Среди атакующих уже бежали Черныш и Сагайда, бежали рядом братья Блаженко, бежали Ягодка и Хаецкий, кругом бежали свои, свои, свои…

XIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Машинӑсем юмахри ҫӗршыва ҫитме васканӑ пек ыткӑнса пыраҫҫӗ.

Машины летят словно в сказку.

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ленька унпа юнашар ыткӑнса пычӗ.

Ленька рядом с ним.

9 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Хӗрарӑм сасартӑк пӳртелле ыткӑнса кӗчӗ те, самантранах пӗр ҫӑкӑр, кӑкшӑм, тата ҫӳхен каснӑ сысна ҫӑвӗ татӑкӗсене хунӑ тарелкӑна ҫӗклесе тухрӗ.

Женщина вдруг метнулась в хату и тотчас же вышла оттуда, неся каравай хлеба, кувшин и тарелку с тоненько нарезанными ломтиками сала.

5 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Нимӗҫсем ыткӑнса пырса тухрӗҫ…

Налетели немцы…

1 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Ун тӗлӗпе пур йытӑсен ушкӑнӗ ыткӑнса иртсе, таҫта инҫетре шӑпланчӗ.

Мимо него пронеслась вся свора и где-то затихла вдали.

6 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Халь вӑл урамсем тӑрӑх утмарӗ, ыткӑнса ҫӳреме пуҫларӗ.

Она не ходила теперь по улицам, а шмыгала.

4 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Анчах пӗр ирхине жилотдела тарӑхнипе кӑвакарсах кайнӑ нимӗҫ лейтенанчӗ ыткӑнса кӗчӗ.

Но однажды утром в жилотдел ворвался синий от злости немецкий лейтенант.

4 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Унӑн ҫумӗпе, тусан пӗлӗчӗсем витӗр, машинӑсем ыткӑнса иртрӗҫ, — пурте хӗвелтухӑҫнелле, пурте хӗвелтухӑҫнелле, — тусанӗ имшеркке топольсем ҫине ларать, ҫакна пула вӗсем кӑвак тӗсленсе, йывӑрланса пыраҫҫӗ.

Мимо него в облаках пыли проносились машины — всё на восток, всё на восток; пыль оседала на чахлые тополя, они становились серыми и тяжелыми.

1 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Лаши ыткӑнса чупнӑ вӑхӑтра каялла ҫаврӑнса, хыҫран хӑваласа пыракан ҫине юлашки хут пӑшалпа персен, вӑл Пӑвана курчӗ.

Он повернулся в седле, чтобы послать последний выстрел в упор ближайшему преследователю, и увидел Овода еще раз.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Анчах хытӑ юхакан шывсем Артура яланах илӗртнӗ, ҫавӑнпа та вӑрлӑхсенчен ыткӑнса юхакан шыва курсан, вӑл калама ҫук хӗпӗртерӗ.

Но он до страсти любил быстрые реки, и стремительный поток, несущийся с ледника, приводил его в восхищение.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Ҫыран хӗрринчен, тымарсемпе чулсем урлӑ ҫӑмӑллӑн чупса каҫса, туземецсем чупса та мар, ыткӑнса килеҫҫӗ.

С берега, легко перепрыгивая через корни и камни, не бегут, а несутся туземцы.

Вӑрҫӑ // Михаил Рубцов. Чумаченко А.А. Уйӑх ҫынни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Гайдамаксен разъезчӗ тимӗрҫӗ лаҫҫи хыҫӗнчен ыткӑнса тухсанах, хӗрача бричка ҫинчен сиксе анса йывӑҫ хӳттине чӑмнӑ.

Как только разъезд гайдамаков ударил из-за кузни, девочка спрыгнула на ходу с брички и легла к дереву.

XXVIII сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed