Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шырарӗ (тĕпĕ: шыра) more information about the word form can be found here.
Хӑй ҫурӑмӗ хыҫӗнче Анфиса ӗсӗкленине те илтмерӗ — куҫӗсемпе амӑшне шырарӗ, анчах тупаймарӗ.

Не слышал за спиной всхлипывания Анфисы, — искал глазами мать и не находил ее.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Лозневой Макариха патне кӗресрен пӑрӑнса юлмалли май шырарӗ.

Лозневой стал искать способ, как ему избежать посещения дома Макарихи.

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Кондратьев хӑй ӑсӗнче каллех «Красный кавалерист» колхозри парторганизаци секретарӗ пулма пултаракан коммуниста шырарӗ.

Кондратьев снова стал по памяти перебирать, кого бы из коммунистов можно было рекомендовать секретарем партийной организации в «Красный кавалерист».

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Семён Дегтярев каялла ҫаврӑнса пӑхрӗ, повозка хыҫҫӑн утакан озеровецсем хушшинче вӑл такама шырарӗ.

Семен Дегтярев оглянулся назад, поискал кого-то глазами среди озеровцев, шагавших в колонне за повозкой.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Осип Михайлович юнпа вараланса пӗтнӗ кӑвак мӑйӑхӗсене ҫӳлелле ҫӗклентерчӗ, халӑх хушшинче Макарихӑна куҫӗпе шырарӗ, вӑл халӑх хускалнӑ вырӑнта тӑнине курчӗ те аллине ҫӳлелле ҫӗклерӗ, — ҫанӑ ҫӗтӗкӗсем вара алли тӑрӑх хулпуҫҫийӗ ҫинех шуса анчӗҫ.

Осип Михайлович поднял забрызганные кровью седые усы, поискал глазами в толпе Макариху, увидел ее в том месте, где колыхалась толпа, и вскинул руку так, что лохмотья сползли по ней до плеча.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Кролик курӑкпа ҫулҫӑсем хушшинче темӗн шырарӗ, унтан вӗсене кӑшлама пуҫларӗ.

Крольчонок подобрал травинку и принялся ее грызть.

Кроликсем тата кушак // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 45–52 стр.

Вӑл малти партӑсем тӑрӑх ачасем ҫине пӑхса тухрӗ, унтан камран ыйтас-ши тесе куҫӗсемпе шырарӗ те, кӗске аллине, куҫӗсем сӑмси кӑкӗ ҫумӗнчех ларнӑ пирки сарлака питлӗ курӑнакан, кулма юратакан, иртӗнчӗк Дима Кленов ученик ларакан парта еннелле тӑсрӗ.

Он прошелся вдоль передних парт, всматриваясь в лица ребят, потом как будто поискал глазами, кого бы спросить, и протянул короткую руку по направлению к парте, где сидел Дима Кленов — смешливый, озорной ученик, с близко поставленными к переносице глазами, отчего лицо его казалось неестественно широким.

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ваня Гриценко нумайччен Володьӑна чул хушшинче шырарӗ.

Ваня Гриценко долго лазил меж камней, ища Володю.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Вӑл яланах хӑйне хӑй ыттисемшӗн парнене кӳмелли майсем шырарӗ, анчах унашкал майсем тӗл пулмарӗҫ.

Он постоянно искал случая жертвовать собой для других, но случаи эти не представлялись.

XXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Вӑл мӗн каламаллине шырарӗ, анчах та тупаймарӗ.

Он искал и не знал, что сказать.

XXII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ҫӑткӑнлансах шырарӗ вӑл вӗри те пылакрах куҫҫуле, ҫак ҫӑмӑллатакан вӑрах та йӳҫенчӗк ӗсӗклеве.

Он жадно искал этих горячих и сладостных слез, этих долгих, горьких, облегчающих рыданий.

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Типсе кушӑрканӑ ҫӑткӑн тутисемпе каччӑ ун тутине шырарӗ, анчах лешӗ унран пӑркаланчӗ, пуҫне шӑппӑн сулкала-сулкала, васкамасӑр, хуллен пӑшӑлтатрӗ:

Он жадными, пересохшими губами искал ее рта, но она уклонялась от него, тихо качала головой и повторяла медленным шепотом:

XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Хӑналамалли урӑх ним те ҫук… — терӗ те вӑл, анасласа, сӗтел сунтӑхӗнче тем шырарӗ, унтан вӑрӑм ҫинче ҫӗҫӗ тупса кӑларчӗ; ҫӗҫҫи шӑп та лӑп хайхи иртен-ҫӳрен ҫурчӗсенче вӑрӑ-хурахсем купсасене чиксе вӗлермелли ҫӗҫӗ пек.

Больше угощать нечем… — сказала она, зевая, затем порылась в столе и достала оттуда длинный, острый ножик, очень похожий на те ножи, какими на постоялых дворах разбойники режут купцов.

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Егорушки вара унӑн сарӑ ҫӳҫне, таса пит-куҫӗпе вӑйне пӗтӗм чун-чӗрипе курайми пулса ҫитрӗ ӗнтӗ, вӑл мӗнле кулнинчен сехӗрленсе хӑрарӗ, ҫавна май асӗнче тӑрӑшсах ӑна тавӑрмалли усал сӑмахсем шырарӗ.

А Егорушка уж всей душой ненавидел его русую голову, чистое лицо и силу, с отвращением и страхом слушал его смех и придумывал, какое бы бранное слово сказать ему в отместку.

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Егорушка ҫинчен куҫне илмесӗр тата кӑштах чӗнмесӗр тӑрсан, тӗлӗнтермӗш Тит пӗр урине ҫӳлелле ҫӗклерӗ те, ура тупанӗпе хыпашласа, тӑмалли меллӗ вырӑн шырарӗ, вара чул ҫине хӑпарчӗ; кунтан вӑл Егорушка ҫине тӳррӗн пӑхса — хӑйне хыҫалтан ҫапасран хӑрарӗ тейӗн — кутӑн чакрӗ, тепӗр чул ҫине улӑхрӗ, вара малалла та ҫапла майпах хӑпарса пырса, тӗмеске тепӗр енче ҫухалчӗ.

Помолчав еще немного и не отрывая глаз от Егорушки, таинственный Тит задрал вверх одну ногу, нащупал пяткой точку опоры и взобрался на камень; отсюда он, пятясь назад и глядя в упор на Егорушку, точно боясь, чтобы тот не ударил его сзади, поднялся на следующий камень и так поднимался до тех пор, пока совсем не исчез за верхушкой бугра.

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Вӑл хӑй асне илмесӗрех ӑна ҫак ушкӑнсенче шырарӗ.

Он инстинктивно искал ее глазами и здесь,

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫӗркӗ вӑл сана кунта шырарӗ те тупаймарӗ, вара мана парса хӑварчӗ, сана памалла, терӗ.

Он тебя вечером здесь искал, но не нашел и отдал мне это письмо, велел передать тебе, когда ты вернешься.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах унӑн хурчӑкалла куҫӗ кӑлӑхах Радӑна шырарӗ, йышлӑ халӑх хушшинче вӑл ҫаплах курӑнмасть.

Но напрасно его ястребиный взгляд обшаривал толпу, что рекой текла мимо, напрасно пронизывал ее в поисках Рады…

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак Огнянов ӑҫта та пулин пулмаллах ӗнтӗ тесе, полици ҫитмен вырӑн хӑвармарӗ, пӗтӗмпе шырарӗ.

Полиция усердствовала — ведь в конце концов Огнянов должен же был найтись.

XXVI. Чӗнмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мерцалов нумайччен шухӑшларӗ, хӑйне ҫавӑн пек, теветкеллӗ ӗҫрен пӑрма вӑл та «анчах» шырарӗ, анчах вӑл нимӗнле «анчах» та шыраса тупаймарӗ.

Мерцалов долго думал, тоже искал «но» для уполномочения себя на такой риск и тоже не мог придумать никакого «но».

XXI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed