Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӗрне the word is in our database.

чӗрне (тĕпĕ: чӗрне) more information about the word form can be found here.

Чӗрне хури чухлӗ хаяр сунтӑм пулин! —
Да я ему слова худого не говорил!

XVI. Пӗртӑвансем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Йытӑ ура ҫине ҫӗкленчӗ, ҫинҫе те вӑрӑм урисем чӗрне вӗҫҫӗн кӑна ҫӗре тӗренеҫҫӗ тейӗн.
Псина пошла ребятам навстречу, ее длинные тонкие ноги, казалось, едва касались земли.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӗтменччӗ ӑна Чӳмелкке Михали те, Нямаҫ пӗрремӗш вырӑна йышӑнас пирки вӑл чӗрне хури чухлӗ те иккӗленмен.
Но больше всех был ошарашен Михаля Чумельке: ведь он ни на ноготок не сомневался, что первым придет Нямась!

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Авӑ вӑрӑмланнӑ чӗрне айӗнче ҫарӑк акмалӑх тӑпра пуҫтарӑннӑ, пӳрни хушшине кирӗк ҫине кирӗк пӗрӗне-пӗрӗне хутланнӑ, вӗри шывпа та кӗлпе ҫумасӑр сӗвӗнсе ӳкмеҫҫӗ ӗнтӗ вӗсем.
Он видит под своими ногтями черную грязь — впору огород там разводить, и залегшие меж пальцами глубокие и тоже черные трещины, их хоть мой, хоть не мой — толк один: не исчезают никак…

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Взрыв кӗмсӗртетни ҫине пӑхмасӑрах, Васька стена ҫумӗпе йӑпшӑнса, хура кӗлетке ҫинчен куҫ илмесӗр чӗрне вӗҫҫӗн утса пычӗ.
Васька, не обращая внимания на грохот взрыва, пошел крадучись, на цыпочках, вдоль стены, не спуская глаз с темной фигуры.

7. Ракетчик // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Хӑвӑртрах апатне ҫикелесе, Тёма чӗрне вӗҫҫӗн утса ашшӗ кабинетне кайрӗ.
Наскоро поев, Тёма на носках пошел к кабинету отца.

Ашшӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тёма вырӑнтан тӑчӗ, чӗрне вӗҫҫӗн утса малти пӳлӗме тухрӗ, сасӑ кӑларас мар тесе, шӑппӑн шывне кӑштах стена ҫинелле сапрӗ.
Тёма встал, на цыпочках вышел в переднюю и, чтоб не делать шума, выплеснул часть воды на стену.

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тёма хаҫатсен тӗрки выртакан пӗчӗк сӗтел умне пычӗ те, асӑрханса, тӗркӗ варринчен темиҫе номер туртса кӑларчӗ, чӗрне вӗҫҫӗнех кӗленче алӑк патне пырса, пӗр сас-чӗвӗ кӑлармасӑр, алӑк ҫӑраҫҫине хуллен ҫавӑрчӗ, вара, алӑк тыткӑччи ҫине пусса, алӑка уҫрӗ те терраса ҫине тухса тӑчӗ.
Тёма подошел к отдельному столику, на котором лежала кипа газет, осторожно выдернул из середины несколько номеров, на цыпочках подошел к стеклянной двери и тихо, чтобы не произвести шума, повернул ключ, нажал ручку и вышел на террасу.

Кивӗ пусӑ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ку хӑтлану мана каллех ӗнерхи инкек ҫулӗ ҫине кӗртмӗ-ши, тенӗ шиклӗ шухӑш вӗлтлетсе иртрӗ унӑн пуҫӗнче, анчах халь хӗлле эпӗ нимле усал ӗҫ те тумастӑп-ха, тесе шухӑшласа илчӗ те вӑл, вара, лӑпланса, няня вырӑнӗ патне пычӗ, урайӗнче выртакан кӳкӗртлӗ шӑрпӑк коробкине ҫӗклерӗ, унтан пӗр чӗптӗм шӑрлӑк кӑларса илсе кӗсйине чикрӗ, чӗрне вӗҫҫӗн ачасен пӳлӗмӗ витӗр иртрӗ те столовӑйне тухрӗ.
В голове у него мелькнуло опасение, как бы опять эта затея не затянула его на путь вчерашних бедствий, но, решив, что ничего худого пока не делает, он, успокоенный, подошел к няниной постели, поднял лежавшую на полу коробочку с серными спичками, взял горсть их к себе в карман, на цыпочках прошел чрез детскую и вышел в столовую.

Хӗрачасем, пӑхӑнман ҫӳҫӗсене панамкисем айне вырнаҫтарса тата чечексене таптас мар тесе, ним шарламасӑр чӗрне вӗҫҫӗн утрӗҫ, йӗри-тавра мӗн пулнине тимлӗн сӑнама тӑрӑшрӗҫ.
Девочки, заправив под панамки непослушные волосы и стараясь не мять цветы, продвигались вперед на цыпочках, напряженно и молча оглядываясь вокруг.

38 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Петя Русаков ашшӗ, сӗтел патне чӗрне вӗҫҫӗн утса пырса, арӑмӗпе юнашар ларчӗ.
Русаков-отец на цыпочках подошел к столу и сел рядом с женой.

36 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Петя хаҫат патне чӗрне вӗҫҫӗн утса пычӗ.
Петя на цыпочках подошел к ней.

26 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Сасӑ кӑларас мар тесе, Петя хӑй хыҫҫӑн алӑка хупрӗ те хуллен питӗрсе хучӗ, кухня витӗр, чӗрне вӗҫҫӗн утса, пӗрремӗш пӳлӗме кайрӗ.
Стараясь не шуметь, Петя прикрыл ее за собой, осторожно повернул ключ и на цыпочках прошел через кухню в первую комнату.

Хӑвӑн ҫинчен шухӑшласа пӑх, — терӗ Мазин, хӑйсен ҫурчӗн пӗрремӗш хутри чӳречи патне чӗрне вӗҫҫӗн хуллен утса пырса.
И подумай о себе… — сказал Мазин, осторожно поднимаясь на цыпочки и заглядывая в окошко первого этажа.

Валерка кровать ҫине чӗрне вӗҫҫӗн хӑпарчӗ те Сашӑна мӑйран ярса тытрӗ.
Валерка, приподнявшись на цыпочки, обхватил Сашину шею.

21 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Ҫапла, тӗрес, — килӗшрӗ Лида, — анчах манӑн чунӑм чӗрне вӗҫнех ҫитрӗ.
— Да, правильно, — протянула Лида, — а у меня зато сердце в пятки ушло.

18 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Амӑшӗ кухньӑна чейник йӑтса чупрӗ, каялла вара чӗрне вӗҫҫӗн утса таврӑнчӗ.
Она бежала с чайником в кухню и на цыпочках возвращалась обратно:

16 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Трубачёв ӑҫта? — ыйтрӗ вӑл, чӗрне вӗҫҫӗн утса, унтан: — Ваҫҫук! Трубачёв! — тесе кӑшкӑрчӗ.
Где Трубачев? — Она поднялась на цыпочки: — Васек! Трубачев!

1 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Пусмапа улӑхнӑ чух кӑна темӗн ҫинчен питӗ ҫивӗч каласа паракан Варвара пӳлӗме, ҫӗнӗ пушмакӗсене чӗриклеттерсе, чӗрне вӗҫҫӗн кӗрсе тӑчӗ.
Варвара, о чем-то бойко рассказывавшая еще на лестнице, вошла на цыпочках, поскрипывая новыми полуботинками.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ҫӳллӗ крыльца ҫинчен Михаил Ивановичӑн хӗнесе пӗтернӗ хура сӑн-питне уҫҫӑнах курчӗ, куҫӗ хӗрӳллӗн ҫуталнине те уйӑрса илчӗ, унӑн хӑйӗн те Рыбина курӑнас килчӗ ҫавӑнпа вӑл чӗрне вӗҫҫӗн кармашса тӑрса, ун еннелле тинкеререх пӑхрӗ.
С высоты крыльца она ясно видела избитое, черное лицо Михаила Ивановича, различала горячим блеск его глаз, ей хотелось, чтобы он тоже увидал ее, и она, приподнимаясь на ногах, вытягивала шею к нему.

XV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics