Шырав
Шырав ĕçĕ:
Пысӑк та самӑрскер, вӑл куҫӗсемпе аялалла пӑхса, кӑкӑр ҫинчи тутӑр ҫӳҫине пӳрнисемпе тыткаласа, пӗрпекле ӳркенчӗкӗн калатчӗ:
XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Шишкинӑн чипер пичӗ сивӗ сӑнлӑ пулса тӑрать; чӗрнисем ҫумне известь ҫыпӑҫса хытса ларнӑ пӳрнисемпе хӑй сухалне тыткаласа, вӑл вӑрттӑнла япала пӗлтернӗ пек калать:
XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Жихарев вара хыттӑн ӑс парса, ман асра тӑрса юлнӑ вӑрӑм сӑмах каларӗ: — Кам эсӗ? — терӗ вӑл пӳрнисемпе выляса, куҫхаршисене ҫӗклентерсе.
XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Эпӗ вуласа пӗтерсен Жихарев, пӳрнисемпе сӗтел ҫине шаккаса, татах каларӗ:И снова, когда я кончил читать, Жихарев сказал, постукивая пальцами по столу:
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Вӑл каҫхи апатченех пӑшӑрханса, табурет ҫинче пӗртте хӑй пек мар сиккелесе ларчӗ, пӳрнисемпе выляса, демон ҫинчен, хӗрарӑмсемпе Ева ҫинчен, рай ҫинчен тата святойсем епле ҫылӑха кӗнисем ҫинчен ӑнланмалла мар калаҫса ларчӗ.
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Старик Гоголев, килӗшӳсӗр сӑмсине тапраткаласа, куҫҫульне куҫӗсем ҫинчен пӳрнисемпе шӑлать те ыйтать:А старик Гоголев, покачивая уродливым носом, отирает слезы с глаз пальцами и спрашивает:
XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Юрласса вӑл хуллен, майӗпе юрлатчӗ, унтан сасартӑк балалайкине пӳрнисемпе тӑкӑртаттарса, шӳтле такмакласа илетчӗ:Пел он тихо, плавно и вдруг давал дробь пальцами по балалайке, высыпал прибаутку:
Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.
Комбайн малалла шуса пынӑ ҫӗртех вӑл штурвал мостикӗ ҫине хӑпарса тӑна, огнетушителе вӗҫертсе илнӗ, ӑна пӳрнисемпе шаккаса пӑхнӑ, унтан каллех ҫӗре сиксе аннӑ та, малалла чупса кайса аллине ҫӗкленӗ.
Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.
Э-эх! — тесе урипе тапрӗ вӑл, пӳрнисемпе балалайкӑна тӑнкӑртаттарчӗ, хулпуҫҫисене выляткаларӗ.Э-эх! — он притопывал ногой, давал дробь пальцами по балалайке, передергивал плечами.
Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.
— Ҫук апла мар, — терӗ те вӑл, ҫур сӑмах ҫинчех чарӑнса тӑрса, пӳрнисемпе хӗлӗхсене ҫапнӑ чух пуҫне ывӑткаласа каллех юрласа ячӗ: Ах, где вы сокрылись…
Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.
Кил хуҫи ман сӑмахсене илтмен пекех пулчӗ, ҫав вӑхӑтрах Петр Кузьмич куҫӗсене хӗссе лартрӗ те, урапана пӳрнисемпе шӑкӑлтаттарнӑ май, куҫран тӳррӗн пӑхса ыйтрӗ:
Гришка Хват // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 18–40 с.
Ирхине Яков ҫуланса ларнӑ кӗске кӗрӗк пиншак, Упа ҫурин хуҫӑлкаласа пӗтнӗ хӗррисӗр-мӗнсӗр улӑм шлепке тата ҫара урисене ҫӗтӗк-ҫатӑк тӑхӑнса янӑскер, ман алла чутун пек пӳрнисемпе чӑмӑртаса ҫапла каларӗ:
XI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Укҫа сӑнӗ ӑна пит йӑпататчӗ пулас — каланӑ хушӑрах вӑл кӗмӗл, пӑхӑр тенкӗсене йӗмӗ ҫумне сӗрсе тасатма юрататчӗ, тенкине йӑлкӑшма пуҫличченех ҫутатса ҫитерсен, вӑл ӑна каҫӑр сӑмси умӗнче кукӑр пӳрнисемпе тытса тӑрса, куҫ харшисене, вылякаласа, тӗллесе тахатчӗ.
XI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Вӑл — шукӑль, крахмалланӑ воротниксемпе ҫӳрет, кашни кулленех сухалне хырать, пӗчӗк питҫӑмартийӗсем кӑвак тӗслӗ, хура уссийӗсене ҫӳлелле пӗтӗрсе лартнӑ; ерҫнӗ минутсенче вӑл пӗрмаях уссийӗсене тӗрткелесе, пиҫнӗ хӗрлӗ пӳрнисемпе тӳрлеткелесе тӑрать тата вӗсене яланах пӗчӗк алӑ тӗкӗрӗ витӗр пӑхать.
XI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Вӑл шупка санлӑ, ҫавӑрӑнӑҫуллӑ пӳрнисемпе хӑйӗн тутлӑ шӑршӑ кӗрекен ҫӳҫӗ ӑшне шпилькӑсем тирсе мана вӗрентетчӗ:втыкая ловкими розовыми пальцами шпильки в свои душистые волосы, она поучала меня:
X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Вӑл ман янаха тутлӑ шӑршӑ кӗрекен вӗри пӳрнисемпе ҫӳлелле ҫӗклентерсе кӑмӑллӑн кулса ыйтрӗ:Она приподняла мой подбородок горячими, душистыми пальцами, спрашивая с приятной улыбкой:
X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Пысӑк кресла ҫинче вӑл тир туфли тӑхӑннӑ пӗчӗк урисене сулласа ларать, анаслакаласа ҫутӑ кӑвак халачӗпе пӗркенет те хӑй чӗркуҫҫийӗ ҫинчи кӗнеке переплетне шупка пӳрнисемпе шаккать.
IX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Вӑл хӑй кашни япалине хытӑ тинкерсе пӑхатчӗ, ӑна юратнӑ пек пӳрнисемпе сӑтӑркалатчӗ, унӑн хулӑм тути чаплӑн мӑкӑрӑлса кайнӑччӗ, ҫиелте тӑракан куҫӗсем пит кӑмӑллӑн та темле шухӑшлӑн пӑхатчӗҫ, анчах куҫлӑх тӑхӑнни унӑн ачалла питне кулӑшлӑн кӑтартатчӗ.
I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Вӑл старикпе юнашар чул ҫине пырса ларчӗ те, пӳрнисемпе хӑй умӗнче ҫыпӑҫусӑр тӗллекелерӗ:Он сел на камни, рядом со стариком, и говорил, неуклюже тыча перед собой пальцами:
IV // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.
— Эсӗ, апӑрши, ҫаруран-ҫке! — кӑшкӑрса ячӗ карчӑк, Джурдже пӳрнисемпе ура тупанӗсем ҫап-ҫарине асӑрхаса.— Ох, бедняга, да ты босой! — воскликнула старуха, увидев голые ноги Джурдже.
25 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.