Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

манма (тĕпĕ: ман) more information about the word form can be found here.
— Епле манма пултарам-ха?

— Как мог забыть?

2. Ҫӗнӗ ҫӗрте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Хӑй председатель пулнине вӑл пӗр минутлӑха та манма пултараймарӗ.

Он не мог забыть ни на минуту, что был председателем.

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Врач ӗҫсем ҫинчен пачах та манма хушнине хирӗҫ, халӗ ун пек вӑхӑт мар, тесе ответлет…»

— На требование врача совершенно забыть о делах отвечает, что теперь не такое время…»

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Анчах халӗ ӗнтӗ манма пуҫларӑм…

Только позабывать нынче стала…

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Хӑйсем темле ҫӗнӗлле пысӑк та лайӑх ӗҫсене туни, ҫӗнӗ туйӑмсемпе пурӑнни ҫеҫ киввине манма, пӗтӗмпех ҫӗнӗрен пуҫлама пулӑшма пултарнӑ вӗсене.

Только какие-то новые, большие и хорошие поступки и чувства могли помочь им забыть старое и начать все сначала.

1. «Пирӗн колхозшӑн чи кирли» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Степана манма пултараймасть, ҫапах та Василий ӑна аслӑ хӗрӗнчен ытла юратать.

И не могла забыть Степана, а Василий любил ее даже больше, чем старшую.

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Унӑн чӗринче икӗ туйӑм тавлашса тӑчӗ: вӑл пурнӑҫри хуйха ҫав тери лайӑх куракан ывӑлӗшӗн мӑнкӑмӑлланчӗ; анчах та ҫак хушӑрах ывӑлӗ ҫамрӑк пулин те ытти ҫынсем, пек калаҫманнине, ҫав пурте — амӑшӗ хӑй те — хӑнӑхса ҫитнӗ пурнӑҫа хирӗҫ хӑйӗн ывӑлӗ пӗччен тавлашса тӑнине те манма пултараймарӗ.

В ней колебалось двойственное чувство гордости сыном, который так хорошо видит горе жизни, но она не могла забыть о его молодости и о том, что он говорит не так, как все, что он один решил вступить в спор с этой привычной для всех — и для нее — жизнью.

IV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Унӑн ыйхи йывӑр та канӑҫсӑр пулнӑ, мӗншӗн тесен вӑл хӑйне самаях хисепленӗ, путсӗр Падди хайне кӳрентернине ниепле те манма пултарайман.

Но его сон был мучителен и тревожен: он привык уважать себя и не мог забыть, что с ним сделал негодяй Падди.

XIV // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Шӑпчӑк Ванюшӗ хӑйӗн ашшӗ Глафира аппапа ҫыхӑну тытнине халӗ те манма пултарайманскер, ӑна тавӑрас шутпа унӑн пӳртне кӗрсе кайнӑ та, турӑшне илсе пӑрахса, ун вырӑнне районти питӗ мухтанакан тата питӗ пысӑк сухаллӑ ҫын портретне ҫакса хунӑ.

Ванюшка Соловей, который и теперь не мог забыть связей своего покойного отца с тетенькой Глафирой, мстя ей, пробрался как-то в ее избу, снял икону и вместо нее поставил портрет известного в районе и очень усатого человека.

Суд килет!.. // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Манма юрамасть!

Помнить!

Укахви, Дорофеевна тата ыттисем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

— Санин, манма пултаратӑр-и эсир?

— Санин, вы умеете забывать?

XLII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Эмиль патриот пулнӑ пулсан, хӑйӗн мӗнпур вӑй-халне Италие ирӗке кӑларас ӗҫе пама хатӗр пулсан, — ун чухне, паллах, ҫакӑн пек чыслӑ та чаплӑ ӗҫшӗн пуян пуласлӑх ҫинчен манма та юрӗччӗ, анчах театршӑн мар, ҫук! тесе кӑшкӑрса ячӗ Джемма.

Джемма воскликнула, что если б Эмиль чувствовал себя патриотом и желал посвятить все силы свои освобождению Италии, то, конечно, для такого высокого и священного дела можно пожертвовать обеспеченной будущностью — но не для театра!

X // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Эпӗ пӗтӗм вӑйран астӑвас мар тесе тӑрӑшакан япалана вӗсем мана пӗр минутлӑха та манма памаҫҫӗ».

Неужели же все, и даже Филька, так жестоки, что ни на минуту не дают мне забыть того, что всеми силами я стараюсь не помнить!»

V // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Тӗрмене хураллакан тыткӑнри ҫынна хӑй сыхлани ҫинчен манма та пултарать, анчах тыткӑнри ҫын хӑйне сыхланине, вӑл хӑй ирӗкре маррине манма пултараймасть.

Тюремщик может забыть, что он стережёт пленника, но пленник не может забыть, что его стерегут, что он не свободен.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тӑван курнӑ мӑшкӑлшӑн юнпала тавӑрас йӑла пур ҫӗршывра Такури, паллах, хӑйӗн тӑванне Сюрвиль кӑтартнӑ мӑшкӑла манма пултарайман.

В стране, где обычай требует кровавой мести за поруганную честь рода, Такури, конечно, не мог забыть нанесённое Сюрвилем его родичу оскорбление.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Акӑ унӑн манма пуҫланӑ сӑнӗ…

Вот и его забытый профиль.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Калас пулать, паян мӗскер пулса иртнине Паганель манма та ӗлкӗрнӗ, унӑн шухӑшӗсем пӗтӗмӗшпех инкеклӗ документран тата темӗскер тупасшӑн ҫавӑрӑнаҫҫӗ.

Надо сказать, что Паганель уже успел забыть все неприятные происшествия этого дня и мысли его целиком были заняты новым анализом злосчастного документа.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Калас пулать, ҫак сывлӑшри вӑрман ӑшӗнче вӗсене тӗл пуласси ҫине Паганелӗн манма та кирлӗ пулман.

Кстати сказать, Паганель и не вправе был надеяться встретить их в этом воздушном лесу.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Кашниех уйрӑлу самантне астуса тӑрать, ӑна ниҫтан та манма май ҫук иккен, вӑл ҫивӗч туйӑм сисӗмсене тепӗр хут вӑратса илет.

Сцена прощания произвела глубокое впечатление на всех, и каждый снова и снова переживал её про себя.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Анчах Гленарван хӑйӗн арӑмӗ пӗтӗм тӗнчипе паллӑ ҫулҫӳревҫӗн хӗрӗ иккенне манма пултарайман.

Но Гленарван не забывал, что его жена была дочерью знаменитого путешественника.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed