Шырав
Шырав ĕçĕ:
Куҫҫульпе йӗпеннӗ куҫлӑ темӗнле хӗрарӑм Павел патне ыткӑнчӗ, хӑйӗн тӑванне ыталанӑ пек ыталаса, хытӑ макӑрса ячӗ.Какая-то женщина с влажными от слез глазами бросилась к Павлу и, обняв, словно родного, зарыдала.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.
Алӑк ҫинчи ҫӑра та, хӗрлӗ пуҫлӑ казак та, хӗнесе пӗтерни те, ҫичӗ ҫӗр куҫ хупмасӑр ирттерни те асран иртсе кайрӗҫ, самантлӑха вӗри тутасем тата куҫҫульпе кӑшт йӗпеннӗ пит ҫеҫ юлчӗҫ.
Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.
Антонина Васильевна, хӗрӗ ҫине куҫҫульпе тулнӑ куҫӗсемпе пӑхса, тавӑрчӗ:Антонина Васильевна, взглянув на дочь полными слез глазами, ответила:
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.
— Юрать, анне, — куҫҫульпе йӗпеннӗ питне шӑлса-кӳреннӗ сасӑпа каларӗ Феня.— Хорошо, мама! — вытирая мокрое лицо ладонью, обиженным голосом сказала Феня.
Вӑрманти тӗтӗм // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 77–104 с.
Унӑн пит-куҫӗ куҫҫульпе йӗпеннӗ.
Вӑрманти тӗтӗм // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 77–104 с.
— Ан тив! — терӗ тепӗр хут палламан ҫын, унтан Димкӑн куҫҫульпе йӗпеннӗ пичӗ ҫине пӑхса ҫапла хушрӗ:— Не сметь! — повторил незнакомец и, взглянув на заплаканное лицо Димки, добавил:
1 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.
Вӗсене кӳлнӗ ҫынсем пӗр енчен тепӗр еннелле сулӑнса утаҫҫӗ; куҫҫульпе пӗрлешнӗ тар ҫул ҫине тӑкӑнать.
Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Ҫӗр ҫинчен вӑл куҫҫульпе калаҫнӑ, анчах ҫӗре те, вӑл колхозӑн пулнӑшӑн, таптаса лапчӑтасшӑн мар, ҫук, татӑкӑн-татӑкӑн ҫурса тӑкасшӑн пулнӑ, ҫӗр йынӑшнине илтесси килнӗ…
Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
— Куҫҫульпе ӳкӗнме кирлӗ мар, — кӑмӑллӑн каларӗ Ридлер кӗсйинчен бумажник кӑларса.— Не нужно слезно каяться, — дружелюбно сказал Ридлер, доставая из кармана бумажник.
Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Пытарса тӑмастӑп, ваше благородие, куҫҫульпе ӳкӗнетӗп, анчах каялла чакма ҫул ҫук, алӑ пусса патӑм.Не скрою, ваше благородие, слезно каюсь, да знаю, нет назад ходу, подписку дал.
Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Куҫҫульпе юнне тӑкать, ҫапах та тӳсет.
Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Чӗре куҫҫульпе ҫӑвӑнсан канӑҫлӑх тупать.
Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Катя куҫҫульпе йӗпеннӗ питне ерипен ҫӗклерӗ.
Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Федя унӑн куҫҫульпе йӗпеннӗ куҫӗнче ачашлӑх ялкӑшса тӑнине курчӗ.Федя увидел на ее глазах слезы и сквозь них светящуюся ласку.
Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Хумлӑн-хумлӑн вӗҫсе килекен ҫил те куҫҫульпе, те тарпа исленнӗ кӗпеме типӗтесшӗн.Порывы ветра словно хотят высушить мою рубашку, намокшую то ли от слез, то ли от пота.
Мӑнкун // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.
— Вӗсене шывпа та мар, куҫҫульпе шӑварса ӳстерме тивет пирӗн малашне.
Мӑнкун // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.
Григорий унӑн куҫҫульпе тӑртаннӑ, телейлӗн ҫиҫсе йӑлкӑшакан куҫӗсене, тул ҫутӑличченхи ҫурма тӗттӗмре шуранкан туйӑнакан питне курчӗ.Григорий видел ее опухшие от слез, сияющие счастьем глаза, бледные в предрассветных сумерках щеки.
XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Куҫҫульпе хуйхӑ-суйхӑ ман хамӑнах ҫителӗклӗ…
XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Старик куҫҫульпе йӑлӑнса тархасланине итлемерӗҫ, хӑйсемех вӗсем пичев пӑявӗсене салтрӗҫ, утсем ҫинчи кутлӑхсемпе хӑмӑтсене хывса, йӑпӑр-япӑр йӗнерлесе хучӗҫ.
XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Дуняшка чунӗ вӗчӗрхеннӗрен килсе капланнӑ мӗскӗн куҫҫульпе макӑрса ячӗ, куҫне ҫаннипе шӑлса илсе, ятлаҫса кӑшкӑрчӗ:Дуняшка заплакала скупыми, злыми слезами, вытирая глаза рукавом, выкрикнула:
VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.