Corpus of the Chuvash language

Стенасем ҫинче хӗвел шевлисем савӑнӑҫлӑн сиксе выляҫҫӗ.

И по стенам бегают солнечные зайчики.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Пирӗн ӗҫ — таса, ӑнланмалла ҫырса, стенасем ҫине ҫыпӑҫтарса тухасси.

Наше дело — переписать чисто, понятно да осторожненько расклеить.

30 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Часовой ура сассине сывлама пӑрахсах итлерӗҫ, хулӑн стенасем патне пычӗҫ те, мӑкпа смала шӑрши кӗрекен хушӑсенчен пӑшӑлтатрӗҫ:

Затаив дыхание они прислушивались к шагам часового, пробирались к толстым бревенчатым стенам и, прижимая губы к пахнущим мохом и смолой пазам, шептали:

23 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вут ҫулӑмӗсем пӗрене стенасем ҫинче сиккелесе, пытанмалла вылякан ачасем пекех, куҫкаласа ҫӳреҫҫӗ.

Языки пламени играли на деревянных, бревенчатых стенах, бегали, как детвора, играющая в горелки.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Стенасем ҫинче чертежсем ҫакӑнса тӑнӑ, вӗсем тӑрӑх ӳкерсе кимӗсем тунӑ.

На стенах висели чертежи, и по ним делались детали судов.

Адмиралтейски верфь // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

Юр стенасем пыра-пыра ҫапаҫҫӗ.

Ветер нес снег сплошной стеной.

Хӗллехи поход // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 105–114 с.

Ҫил тата пӑртак вӑйлансанах пӳрт тӑррисем йӑванса каймалла, стенасем шатӑртатма тытӑнмалла, хӗрсе ҫитнӗ сывлӑш ҫунма пултаракан япаласене пурне те хыпса илмелле, ун чух вара инкекрен хӑтӑлас та ҫук.

Еще одно усилие ветра — и полетят вниз крыши, затрещат стены домов, и раскаленный воздух воспламенит все, что любит гореть, а тогда не унять беды.

8 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Библиотека алӑкӗ уҫӑ, стенасем тӑрӑх ҫӳлӗксем, ҫӳлӗксем, вӗсем ҫинче шутласа кӑларма ҫук питӗ нумай-нумай кӗнеке.

Дверь библиотеки открыта; полки, полки по стенам, и книги, несметное множество книг.

Вӗсем телейлӗ пулма тивӗҫ! // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Стенасем ҫине: «Тупӑсенчен пенӗ чух ку енне ан тӑрӑр» тесе асӑрхаттарса ҫырнисем тӗл пулкалаҫҫӗ, анчах пӗтӗм халӑх тӑрӑшнипе хавхаланнӑ Ленинград ҫыннисем тахҫанах ҫуртсене юсама, чӳречесене лартма, ҫулсене асфальтпа якатма тытӑннӑ.

Со стен еще предостерегали надписи: «Эта сторона опаснее при артиллерийском обстреле», но ленинградцы, окруженные заботой и помощью всей страны, давно уже ремонтировали дома, вставляли стекла, выравнивали и заливали асфальтом мостовые.

Пӗтӗм чӗререн // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ун чухлӗ кӗнеке эпӗ ниҫта та курман: пур стенасем ҫумне те урайӗнчен маччана ҫитекен темиҫе хутлӑ ҫӳлӗксем тунӑ, ҫапах пӗр пушӑ вырӑн та ҫук…

Я столько никогда не видала: полки по всем стенам, с полу до потолка, и ни одного свободного места…

Ҫӗнӗ шкул // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Хӑрӑмланнӑ стенасем йӑлтӑртатса курӑнаҫҫӗ.

Черные стены отсвечивали глянцем.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Стенасем тӑрӑх ҫумма-ҫуммӑн ача кровачӗсем тӑнӑ.

Вдоль стен, вплотную друг к другу, лепились детские кроватки.

14. Чӗрӗллех пытарнӑскер // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Ун чухне хӗвел куҫ витми ҫӑра пӗлӗтсен хушшине кӗрсе ҫухалать вара, куҫсем таврари пур ҫӗрте те пӗр евӗрлӗ, ҫап-ҫара ҫаралса юлнӑ салхуллӑ картинӑсене курма хӑнӑхса ҫитеҫҫӗ; ҫав вӑхӑтра, каҫалапа, кантӑк витӗр сасартӑк хӗп-хӗрлӗ хӗвел шевлин пайӑркисем пӳлӗме кӗрсе ӳкеҫҫӗ, вара майӗпен шӑвӑнса, урайӗнче, стенасем ҫинче выляма пуҫлаҫҫӗ, иртсе кайнӑ ӑшӑ ҫу кунӗсене тунсӑхлӑн аса илтереҫҫӗ.

Когда солнце давно уже исчезло в непроглядном сером небе, когда глаз повсюду уже освоился с однообразным, оголенным, унылым видом, вдруг под вечер ворвется в окно сноп ярко-красных лучей и, скользя, заиграет на полу, на стенах, тоскливо напомнив о прожитом лете.

Ашшӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тёма ӑшӑ та тап-таса пӳрт ӑшне кӗрсе тӑрать, тирпейлӗ хуҫа майри урайне те кӑмакине тислӗклӗ тӑмпа шӑлса якатнӑ; сарӑ, таса урайӗ ҫине, шурӑ стенасем ҫине, пӗчӗк кантӑк карӑмӗсем ҫине тата кӑпӑшка Кейзеровнӑн тӗксӗмленнӗ сӑнӗ ҫине пӑхса ҫаврӑнать те, хӑйне мӗн каласса кӗтет.

Тёма входит в теплую, чистую избу, вдыхает в себя знакомый запах глины с навозом, которой заботливая хозяйка смазывает пол и печку, скользит глазами по желтому чистому полу, белым стенам, маленьким занавесочкам, потемневшему лицу рыхлой Кейзеровны и ждет.

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Унӑн текех чиккисем ҫук ӗнтӗ: Германи Рейн урлӑ каҫнӑ; унӑн текех хӑйне хӳтӗлекен стенасем ҫук; Итали Альп тӑвӗсем урлӑ, Испани — Пиреней урлӑ ярса пуснӑ.

Даже простой ров не отделяет ее от неприятеля — Германия перешла Рейн; она не ограждена более даже стеной — Италия перешагнула через Альпы, а Испания через Пиренеи.

II. Говэнӑн иккӗленуллӗ шухӑшӗсем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ҫӳллӗ мачча тата хулӑн стенасем вӑхӑта тӑсаҫҫӗ.

Высота его потолка и толщина стен служили препятствием огню и отдаляли минуту, когда и библиотека сделается добычей пламени.

I. Тупнӑ, анчах ҫухатнӑ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ҫӑлӑнӑҫ ҫуккине, вӗсене пур енчен те питӗрсе илнине, хӑйсене хӳтӗленӗ ҫак хулӑн стенасем халӗ тӑшман аллине тытса панине вӗсем лайӑх ӑнланаҫҫӗ.

понимали, что они попались в западню, откуда нет выхода, что они заключены среди толстых стен, которые охраняют, но и выдают их с головой врагу.

XI. Вилме пӳрнисем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Тӗттӗмре пӗр-пӗрне вӗлерекен ҫынсен тискер ҫапӑҫӑвӗ, пӑшалсем тӑрӑлтатни, хаяррӑн кӑшкӑрашни — ҫак шав пӗтӗмпех ҫӳллӗ мачча айӗнче, хулӑн стенасем хушшинче ҫухалать; сасӑсем сывлӑш ҫителӗксӗррипе шӑпланаҫҫӗ.

Схватка людей, уничтожавших друг друга во мраке, мушкетные выстрелы, вопли, крики ярости — все эти шумы замирали под сводами, среди толщи стен; звуки слабели от недостатка воздуха.

IX. Улӑпсем гигантсене хирӗҫ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Пусмасене пурне те стенасем ӑшне касса кӗртнӗ.

Все лестницы в башне были высечены в толще ее стен.

XIII. Маркиз мӗн тӑвать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Стенасем ҫинче пӳр ҫӗрте те пӗлтерӳсем ялкӑшаҫҫӗ.

На городских стенах и заборах попадались афиши.

I. Париж урамӗсенче // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.