Шырав
Шырав ĕçĕ:
Лешӗ кутӑн ҫаврӑнса тӑчӗ, пуп малалла утрӗ, анчах ыттисенчен те чылайӑшӗ хӗрес чуптума йышӑнмарӗҫ.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.
Упа ҫултан пӗр вунӑ утӑм пек кутӑн утса кӗнӗ те, пӗр хырӑ тӗлӗнче ҫаврӑнса, каллех малалла утса кайнӑ.Видно, медведь прошел с дороги шагов десять задом, зашел за сосну, повернулся и пошел прямо.
Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Демьян каларӗ: «Ҫук, ҫавах, вӑл пире улталасшӑн ҫул ҫинчен кутӑн утса кӗнӗ», — терӗ.
Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Ҫӗнӗ шӑтӑкне кутӑн кӗрсе выртрӗ, хӑлхисене ҫурӑмӗ ҫине лӑпчӑтса хучӗ, куҫне хупмасӑрах ҫывӑрса кайрӗ.Лег задом в новую нору, уложил на спине уши и заснул с открытыми глазами.
Мулкачӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Хӗр, ҫавна сиссе, йӗкӗте кутӑн ҫаврӑнать те урисемпе ун пичӗ умӗнчех ҫатӑл-ҫатӑл тутарать, шыв пӗрхӗнтерет.
3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.
Унтан аяларах пулсан — пӗр-пӗр тӗмеске ҫине ҫапӑнса кутӑн ҫаврӑнса ӳкетӗн.
Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.
Иккӗмӗш, йӗкӗт питӗ хастар пулнишӗн ӑна тип мунча та, тен, кӗртӗҫ, бюрократ-ҫӑткӑна тыт та кутӑн чакар, капӑр френч ҫухинчен ярса тыт эс!
Бюрократпа рабкор ҫинчен // Аркадий Ӗҫхӗл. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 146–148 с.
— Ҫапах та, йӑмӑкӑм, — хирӗҫлерӗ кутӑн энтомолог, — эпӗ кӑпшанкӑ курсан…— Однако, кузина, — возразил несговорчивый энтомолог, — если я увижу насекомое…
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Каютӑра тӑвӑрлӑх е апат пӗрьевӗрлӗхӗшӗн ӳпкелешекен кутӑн хӗрарӑм-пассажирсен шутне кӗртместӗп эпӗ хама.
Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Вӑл мӗншӗн кутӑн пулнине ӑнлӑнмасӑр, хӑйсем ҫак имшеркке ача ҫине тӗлӗнсе пӑхса тӑчӗҫ.И с удивлением поглядывая на худощавого юношу, проявлявшего непонятное им упорство.
Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Ачасем кутӑн ҫаврӑнса ӳкнӗ ванчӑк машина ӑшне кӗрсе ларчӗҫ.Мальчики залезли в перевернутую вверх дном разломанную машину.
39 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
— Ут ӗнтӗ, кутӑн шуйттан, ут, мур илесшӗ! — кӑшкӑрать ача ун ҫине.— Та иди, бисова душа, иди, щоб ты здох! — покраснев от натуги, кричал на него мальчишка.
12 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Генка кутӑн тӑхӑннӑ картузне ҫамки ҫине антарса лартнӑ, хулпуҫҫи урлӑ уртса янӑ эрмекне каҫхи нӳрлӗх ҫапнӑ.
7 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Эпир асаттепе киле таврӑнтӑмӑр та, вӑл мана: «Эсӗ кутӑн ача, анчах эпӗ те кутӑн ҫын, тет.Вот пришли мы с дедом до дому, он мне и говорит: «Ты упрямый, но я тоже упрямый.
5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Лаша хӑранипе кутӑн чакнӑ.
Салтак чапӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 76–94 с.
Петлюрӑн бронепоезчӗ кутӑн чакса пирӗн куҫран ҫухалма васкарӗ».Дав задний ход, петлюровский бронепоезд поторопился исчезнуть с наших глаз».
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.
Хӑй умӗнчен кӑшт пӑрӑнса кӑна кай — унтан кутӑн ҫын тӗнчере те урӑх ҫук темелле.А отойди в сторонку — он тебя обольет такой грязью, какой и на свете не бывает.
XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Ик хутлӑ чул ҫурт лартрӗ те рехетленсе кӑна пурӑнать, мулӗ кутӑн кӗрет тейӗн ҫав, тупата.Поставил двухэтажный дом и живет себе поживает; поневоле скажешь, богатство к нему само так и прет.
XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Хутаҫҫине кутӑн тытса, хӗвелчамӑшне пӗрчӗ хӑвармасӑр силлерӗ.Взяв мешок за углы, он вытряхнул в воду все до единого зернышка.
VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Леш, ун валли ӗҫме-ҫиме илсе килнӗ майра, чи катари сӗтел патне кайнӑ та Шерккее кутӑн тӑрать.А молодуха, что принесла ему еду на подносе, ушла в дальний конец и стоит к нему спиной.
V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.