Шырав
Шырав ĕçĕ:
Хальхинче, утӑ илме каяканскер, хама питӗ лӑпкӑ тытрӑм, хӑранине-мӗнне те туймарӑм.
Ҫӗр ҫатни, вӗре ҫӗлен тата ытти те // Евгений Андреев. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 20 стр.
Тӗлӗкре эпӗ хама нихӑҫан та алӑсӑр курман.
Петровсен ҫемье дневникӗнчен // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Эпӗ хама сирӗн пата хӑнӑхтартӑм, маншӑн ку питӗ те хака ларчӗ!
6 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
— Хама хам тӗрӗслерӗм — сасӑ кӑлармасӑр чӑтаятӑп-и, ҫук-и. Ассистенчӗ, шуйттан мар-и, новокаин яма кашнинчех манса хӑварчӗ.
4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Тимохвей, тетӗп хама хам, вӑрҫӑ ҫулӗ ҫинче эсӗ Смоленскран пуҫласа Берлина ҫити мӗн чухлӗ тус-йыш ҫухатрӑн?Говорю соби: Тимохвей, скилькы ты друзив потеряв на шляху вид Смоленска до Берлину?
3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Куҫӗсенче хӗрхенӳпе хӑрани, эпӗ вара хама шеллеттересшӗн те, хӑратасшӑн та мар!В глазах жалость и страх, а я не хочу, не хочу, чтоб меня жалели или пугались!
3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Хама хам курас килмест.
3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Мана хама та алӑ вӗҫҫӗн кӑна ҫитермелле.
8 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
— Пурпӗрех вилмелле, апла пулсан ҫийӗнчех тӑвас, хама нушалантарас мар.Все равно погибать, так уж лучше сразу, не буду мучить себя.
7 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
— Хӑнӑхман эп хама ҫакнашкал…
7 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Лӑплантартӑм эпӗ Таньӑна, хама вара ҫав тери намӑс пулчӗ.
5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Куна эпӗ хама нихӑҫан та каҫарас ҫук!»
5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
— Каҫар, хама сыхлаймарӑм…
9 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
«Макӑрса кӑна ярас марччӗ, хама хам тытаясчӗ.
7 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ҫав ылханлӑ пӑрахут ҫине хама хам ҫухаран сӗтӗрсе ҫеҫ лартмаллаччӗ, урӑхла мар!Сам себя за шиворот взял бы и повел на этот растреклятый пароход, не иначе!
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Мӗн-ха, ӗнтӗ хама каллех фронтра тулласа тӑктарасшӑн триппер туянса ятӑм-и эп?Из-за этого я триппер добывал, чтобы мне сызнова на фронте кальячить?
XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Хама ҫӑлнӑшӑн ӑна Керенски вӑхӑтӗнчи укҫапа ҫирӗм тенкӗ тӳлесе хӑвартӑм та, тепӗр кунне, хам мулӑма курса савӑннӑ хыҫҫӑн, кулаткана юхрӑм, унтан тӳрех киле тапса килтӗм.
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Кайран хамӑр ачасенчен пӗлсе тин эпӗ пӗр тӑлӑх арӑмран хама мӗн кирлине ҫаклатрӑм.Потом уж ребяты подсказали, и я от одной вдовы получил, чего мне требовалось.
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫавӑнтан хама пуҫран ярса тытрӑм та калатӑп хайхине: «Халех тӑрса кай ман ҫумран, шуйттан анчихрисчӗ! — тетӗп. — Эсӗ кирлӗ мар мана таса хӗр пуҫупа, ҫавӑнпа качча та илместӗп!» —
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Хама урӑх сотньӑна куҫарма ыйтса пӑхрӑм, — апла та ӗҫ тухмарӗ, куҫармарӗҫ.Попросил перевесть меня в другую сотню — тоже ничего не получилось, не перевели.
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.