Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сывласа (тĕпĕ: сывла) more information about the word form can be found here.
«Кама мӗн!» — Корней, ҫамрӑксен шавлӑ ушкӑнне хӑй патӗнчен ирттерсе ярса, ассӑн сывласа илчӗ.

«Кому что!» — Корней вздохнул, пропуская мимо себя шумную ватагу.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тӑратӑн та сывласа тӑранаймастӑн — йӗри-тавра ҫав тери ирӗк те уҫӑ!

Стоишь и надышаться не можешь — так вольготно и просторно кругом!

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Корней вӑрӑммӑн сывласа янӑ.

— Корней не сдержал глубокого вздоха.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Утар-ха пӑртак, — терӗ Ксени, пӳлӗне-пӳлӗне сывласа.

— Пройдемте немного, — прерывисто дыша, выговорила она.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл Ксение тытса ытамларӗ, виҫӗ хут чуп турӗ те, кӑвак та лапсӑркка куҫ харшисем айӗнчен кулӑшла пӑхакан йӳрӗк куҫӗсене хӗссе, юри ассӑн сывласа каларӗ:

Он обнял Ксению, троекратно расцеловался с нею и, щуря не по-стариковски живые, насмешливые бусины глаз под навесом лохматых седых бровей, проговорил с притворным вздохом:

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ромка вӑрӑммӑн сывласа илчӗ те кӑмӑлсӑррӑн машинӑ патнелле утрӗ.

Брат протяжно вздохнул и нехотя вернулся к машине.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анохин куляннӑн ассӑн сывласа илчӗ, хулпуҫҫисене сиктерчӗ те, вӗсем тӗрлӗ еннелле утрӗҫ.

Анохин сокрушенно вздохнул, пожал плечами, и они разошлись в разные стороны.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анохин, шыва чӑмма хатӗрленнӗ пек, вӑрӑммӑн сывласа илчӗ те, алӑка хуллен утса, васкамасӑр сумлӑн утса кӗчӗ.

Набрав полную грудь воздуха, словно собираясь нырнуть, Анохин тихо открыл дверь и вошел с неторопливой степенностью.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Ну, тинех хӑй калаҫма шутларӗ-ха», — вӑл лаш сывласа ячӗ те трубкӑна хӑвӑрт илчӗ.

«Ну наконец-то решилась сама позвонить», — облегченно вздохнул он и рывком снял трубку.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аникей хуйхӑрнӑн ассан сывласа илчӗ.

Аникей сокрушенно вздохнул.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну, вилеслех сехрене хӑпартрӑн, эсӗ, тӑванӑм! — терӗ Ворожнев, хаш сывласа.

— Ну и напугал ты меня до смерти, брательник! — шумно вздохнув, признался Ворожнев.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Часах сывласа тултарчӗҫ те, ҫуллӑ сӑрапа сӑрланӑ стенасем, чул сарнӑ урайӗнчен сивӗ ҫапать пулин те, тарласа кайрӗҫ.

Скоро так надышали, что серые стены, крашенные масляной краской, запотели, хотя от каменных плит пола тянуло холодом.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӗр ратне пухӑннӑ, шыв сапсан та уйӑрас ҫук, — Молодцов ассӑн сывласа илчӗ, унтан кӑшт тӑхтаса тӑчӗ те салхуллӑн каларӗ.

Одна родня собралась, водой не разольешь, — Молодцов вздохнул, помедлил и досказал с нескрываемой горечью:

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Аниҫҫе! — кӑшкӑрчӗ вӑл хӑйӑлтатса, арӑмне куричченех, хӑй, йывӑррӑн сывласа, алӑк янаххинчен ярса тытрӗ.

— Анисья! — хрипло закричал он, еще не видя жены, и, тяжело дыша, схватился за косяк.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӑҫта унта? — терӗ те Егор, хӗрхеннӗ пек, ассӑн сывласа илчӗ.

Разве это мыслимо? — сказал Егор и, похоже, даже сочувственно вздохнул.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Машинӑ часах вӗтлӗх вӑрмантан иртрӗ, шофер ҫӑмӑл сывласа ячӗ: ҫул халӗ уҫӑ ҫеҫен хире тухрӗ, кунта вӑл чылай типӗрех.

Машина скоро миновала перелесок, и здесь водитель вздохнул с облегчением — дорога шла теперь открытой степью и была несравнимо суше.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Апла, пурнӑҫ чаплах мар унта сирӗн, — терӗ Ксени, ассӑн сывласа.

— Н-да, обстановочка там у вас, — вздохнув, сказала Ксения.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ хам та темшӗн ҫапла пуль тесе шутларӑм, — хӑйӗн шухӑшӗ тӗрӗс пулнипе савӑннӑ пек, Васенӑ хӑвӑрт сывласа илчӗ, унтан, хӑй ҫавӑншӑн вӑтанса пулас, пуҫне чиксе, кӑшт тарланӑ тӗксӗм кантӑка пӳрнипе сӑтӑркаларӗ.

— А я почему-то так и думала, — точно радуясь подтвердившейся догадке, порывисто выдохнула Васена и, как бы устыдившись своего душевного движения, опустила голову, чертя пальцем по тусклому, чуть запотевшему стеклу.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫӳретӗп те сывласа тӑранаймастӑп — аван кунта пирӗн.

Хожу и не могу надышаться — хорошо у нас.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тамбурта вӑл сивӗ сывлӑш сывласа илчӗ, туртса ячӗ те, вакунӑн чӗтренкӗ стенки ҫумне тӗршӗнсе, куҫӗсене хупрӗ…

В полутемном тамбуре он вдохнул холодного воздуха, закурил и, прислонясь к дрожащей стенке вагона, закрыл глаза…

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed