Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӳрте (тĕпĕ: пӳрт) more information about the word form can be found here.
Пӳрте каҫхи уҫӑ сывлӑш вӗрчӗ, матросӑн пуҫӗ кӑшт уҫӑлчӗ.

Ночной ветерок влетел в хибарку и освежил его голову.

XVI. «Башеннӑй, пер!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Матроса ӑшӑ, тӗттӗм, шӑршлӑ пӳрте илсе кӗрсенех вӑл хӑма сарнӑ койка ҫине персе анчӗ.

Едва матроса ввели в пахучую, жаркую тьму хибарки, как он тотчас рухнул на дощатую койку.

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсем пӳрте кӗчӗҫ, таса хӑмапа тирпейлӗ витсе хунӑ витререн васкамасӑр шыв ӗҫрӗҫ.

Они вошли в хибарку и степенно напились из ведра, аккуратно прикрытого чистой дощечкой.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах асламӑшӗ вилчӗ, унтанпа ӗнтӗ пӳрте виҫӗ ҫул никам та шуратмасть.

Но бабушка умерла, и вот уже года три, как хибарку никто не белил.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫурҫӗр иртсе тӑватӑ сехетре вӗҫсе каяс умӗн пӳрте кӗрсе тухнӑ чух вӑл вӑраннӑ пулӗччӗ.

Она бы проснулась, когда в четвёртом часу ночи я зашёл бы домой перед полётом.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тулта Хӗл Мучи хуҫаланать, пӳрте вара кӑмака хутса ӑшӑтнӑ.

На улице хозяйничает Дед Мороз, а дома тепло от вытопленной печи.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Е тата мана хамӑр йӑмӑкпа пурӑнакан пӳрте пӗр шӑнса кӳтнӗ, сухаллӑ ҫӳлӗ ҫын кӗрсе тӑнӑ пек туйӑнчӗ, вӑл хӑй хыҫҫӑн алӑк хупма вӑй ҫитереймерӗ пек.

То представлялось мне, как высокий бородатый человек, такой замёрзший, что он даже не в силах запереть за собой дверь, входит в избу, где живём мы с сестрой.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ашшӗ станицине кайнӑ пулнӑ та вӗсене: пӳрте никама та ан кӗртӗр тесе, питӗрӗнсе тӑма хушнӑ.

отец накануне ушёл на станцию, а им приказал запереться и никого не пускать.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун чухне, тен, пахча леш енчи пӗренерен тунӑ сӑрламан пӳрте лайӑхрах курма пулнӑ пулӗччӗ, унти крыльцана, картишӗнчи ҫӳлӗ пус тарасине лайӑх курнӑ пулӑттӑм, тен.

Может быть, тогда мне удалось бы рассмотреть рубленый некрашеный домик за огородом, крыльцо и во дворе высокую палку колодца.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ салтӑнтӑм та юбкӑма кӑшт хӑпартса, алла тытнӑ йӗпе ҫӗтӗк-ҫурӑкпа пӳрте чыса кӗртме пуҫласан, вӑл хашлатса ҫеҫ сывларӗ.

Он только ахнул и жалобно завыл, когда, разувшись и подоткнув юбку, я с мокрой тряпкой в руке принялась наводить порядок.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вара килтем те, Саня халь те эсир тахҫан Энск патӗнчи инҫетри ялта юр хӳсе кайнӑ пӗчӗк пӳрте манса хӑварнӑ стетоскопӑра хӑйпе пӗрле илсе ҫӳрет, терӗм.

Потом вернулась и сказала, что Саня до сих нор возит с собой стетоскоп, который доктор когда-то забыл в занесённой снегом избушке в глухой, далёкой деревне под Энском.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вут ҫулӑмлӑ декабрь каҫӗ асӑмран каймарӗ: мана, ҫурматӑнлӑскере, Курбан ҫӗр пӳрте илсе ҫитерни, Игорек пирӗнпе юнашар тепӗр юланут аллинче пӗрмаях: «Пичче, эсир ҫакна ҫеҫ калӑр — ку вырӑн халь пирӗн-и? Чӑнах та-и? Ку ҫӗре эсир туртса илнӗ-и?» — тесе аптӑратни асӑмран нихҫан та тухас ҫук.

Долго вспоминала я ту огненную декабрьскую ночь, когда меня в полубеспамятстве Курбан довез до землянки и Игорек, которого держал на скакавшем рядом коне другой павлихинец, все спрашивал, все-то спрашивал: «Дядя, вы только скажите, это место уже наше? Да? Это земля обратно взятая? Опять наша?»

29 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ унӑн аллинчен сивӗ пӳрте илсе кӗнӗ-кӗмен тарласа кайнӑ бидона тытрӑм, кӑмака хӗррине лартрӑм.

Я взяла у него из рук бидон, холодный и уже сразу запотевший, и поставила на шесток.

26 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӳрте кӗнӗ ҫынсем тӗттӗмре пӗри те курӑнмаҫҫӗ.

Вошедших не было видно в темноте.

25 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпир ҫак пушӑ пӳрте пӗр-пӗччен ҫын пурнакан аслӑ та таса мар, пуш-пушӑ пӳлӗмре пӗр хамӑр ҫеҫ лартӑмӑр.

Мы были совершенно одни, в пустом доме, и комната была совершенно пуста — большая, неуютная комната одинокого человека.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кайри пӳрте тарҫӑсем пырса кӗчӗҫ.

Слуги явились в переднюю.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпир пӳрте кӗтӗмӗр.

Мы вошли в комнаты.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Пирӗн пата кӗме кӑмӑл тӑвӑр, — терӗ те атте, ӑна хамӑр пӳрте илсе кайрӗ.

— Милости просим к нам, — сказал ему батюшка и повел его к нам в дом.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ унпала пӗрле пӳрте кӗтӗм.

Я вошел с ним вместе в избу.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Хам тухса каймалли кун, шӑпах ҫул ҫине тухма хатӗрленнӗ самартра, ман пата пӳрте Зурин пырса кӗчӗ.

В день, назначенный для выезда, в самую ту минуту, когда готовился я пуститься в дорогу, Зурин вошел ко мне в избу.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк. Арӗслени // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed