Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрӗ the word is in our database.
хӗрӗ (тĕпĕ: хӗрӗ) more information about the word form can be found here.
Пупӑн икӗ хӗрӗ пур, Ружа ятлӑ кинӗ пур.

Есть у попа две дочки, А третья — сношенька Ружа.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Иккӗшӗнчен пӗри тӗрӗсех ӗнтӗ, юрри суять-и, хӗрӗ суять-и, — хушрӗ Боримечка та.

— Да уж что-нибудь одно, — песня врет или девушка врет, — ответил кто-то.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

…Пирӗн Донкӑпа юнашар ав Пею хӗрӗ тӑрать.

А рядом с нашей Донкой сидит Пеева дочка.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗрӗ шучӗпе пуясшӑн, тыркас…

Держит при себе, суслик…

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл Кара-Велюв хӗрӗ — чи пуян тупралли.

Это дочь Кара-Велюва — самая богатая невеста.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унпа юнашар — Цвета Драганова, Цветӑпа юнашар лараканӗ — Райна, пуп хӗрӗ

Рядом с ней Цвета Драганова, а рядом с Цветой — Райка-поповиа…

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗрӗ пит ӗҫчен, тирпейлӗ те тасаскер.

Работящая девка, подбористая и чистюля.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӳлӗме унта чипер хӗрсемпе ҫамрӑк арӑмсем пуҫтарӑннӑ та хуҫан ҫураҫнӑ хӗрӗ валли, Донка валли, тупра хатӗрлеҫҫӗ.

Сюда собрались самые пригожие девушки и молодицы, чтобы заняться пряжей и шитьем для приданого Донки, дочери хозяина.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗрӗ пӗлме кирлӗ!

— Но девушка все узнает!

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Итлессе ӗнтӗ веле-селе кӑна итлем пек турӗ, анчах Юрдан хӗрӗ Лалка тӑнӑ еннелле тӑтӑшах ҫаврӑнса пӑхкаларӗ.

Слушал он рассеянно, а больше смотрел в ту сторону, где стояла Лалка, дочь Юрдана.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫав Викентий тияккӑн Орлянковсен хӗрӗ патне евчӗ яма шут тытнӑ иккен.

— Викентий задумал послать сватов к дочке Орлянковых.

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Смион хаджи пирки калас пулсан, вӑл тухтӑр таврӑннӑшӑн чунтанах хӗпӗртерӗ, анчах ҫурт хуҫи умӗнче хӑй кӑмӑлне пӗлтересшӗн пулмарӗ, Юрданӑн хӗрӗ Гинка ҫеҫ хӑй калас сӑмахне каласа хучӗ-хучех.

К чести Хаджи Смиона нужно отметить, что и он искренне обрадовался возвращению доктора, но не посмел выразить это в присутствии хозяина дома, как это сделала своевольная дочь Юрдана, тетка Гинка.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Гинка инке, Юрданӑн качча кайнӑ хӗрӗ, начар теме те ҫук-ха хӑйне, ытла шапӑлти, ӑсран яракан хӗрарӑм, хӑйӗн йӑваш упӑшкине кирлӗ чух хӗнеме те пултараканскер, пуҫтарӑннӑ хӑнасене шӳтле-пӳтле сӑмахпа йӑпатса, ывӑна пӗлмен чӗлхине енчен енне вылятса тек шапӑлтатать.

Тетка Гинка, замужняя дочь Юрдана, все еще недурная собой, болтливая, взбалмошная бабенка, колотившая, когда считала нужным, своего смиренного мужа, забавляла гостей шутками и остротами, непрерывно сыпавшимися с ее неутомимого языка.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эй эс, мелник хӗрӗ, вырӑнтан та ан хускал.

— Эй ты, мельничиха, ни с места!

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах вӑл унта вӑрахчен тӑмарӗ: ҫывӑракан хӗрӗ енне пӑхса илме ӗлкӗрчӗ ҫеҫ — паттӑрлӑхӗ таҫта кайса кӗчӗ.

Однако стоило ему бросить взгляд на спящую дочь — и решимости его как но бывало.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ашшӗпе хӗрӗ ахӑрнех инҫетре пулман пулмалла, тен, кӳршӗри шыв арманӗнчен кӑна таврӑнчӗҫ пуль, — ҫийӗнчи тумӗ йӗпенме те ӗлкереймен.

По-видимому, отец и дочь уходили куда-то недалеко, быть может, на какую-нибудь мельницу по соседству, — одежда их не успела промокнуть.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Романри «ҫӗнӗ ҫынсем» — тӗрлӗ чинлӑ интеллигенци (разночинецсен представителӗсем: роман геройӗсенчен пӗри — Лопухов мещенсем хушшинче ӳссе ҫитӗннӗ ҫын; тепри — Кирсанов — провинцире ӗҫлесе пурӑнакан вак чиновник ывӑлӗ; Вера Павловна — Питерти пӗр Ҫурт управляющи хӗрӗ.

Help to translate

«Мӗн тумалла?» роман ҫинчен // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 485–495 с.

Йӗкӗт пӑшалне авӑрлать; Хӗрӗ ӑна ак калать: «Савниҫӗм, пӗр шиксӗр Шан хӑв шӑпуна», — ҫакӑн пеккисене юратма, качча илме юрать.

Ружье заряжает джигит; И дева ему говорят: «Мой милый, смелее Вверяйся ты року», — в таких можно влюбляться, на таких можно жениться.

XXII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Эпӗ Дальтонри хамӑр замокӑн балконӗ ҫинче ларатӑп, эпӗ шотландка вӗт, шап-шурӑ питлӗ, сарӑ ҫӳҫлӗ шотландка; ҫывӑхрах вӑрман та Брингал шывӗ; балкон патне, паллах, вӑрттӑн, ман пулас упӑшка пырать; вӑл чухӑн, эпӗ вара пуян, барон, лорд хӗрӗ; анчах эпӗ ӑна питӗ юрататӑп, ун валли юрлатӑп:

Я сижу на балконе, в нашем замке Дальтоне, ведь я шотландка, такая беленькая, белокурая; подле лес и река Брингал; к балкону, конечно, тайком, подходит мой жених; он бедный, а я богатая, дочь барона, лорда; но я его очень люблю, и я ему пою:

XXII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Унӑн кӗрӳшӗ хула хыҫне кашни ир тенӗ пекех пырать, кашни кун тенӗ пекех, упӑшкипе пӗрле, хӗрӗ пырать.

Зять почти каждый день поутру приезжал на завод, почти каждый день приезжала с мужем дочь.

XXI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed