Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӳлелле (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Вӑл ҫурма уҫӑ куҫӗсене ҫӳлелле чарса хунипех ҫывӑрать, куҫ хупаххисен айӗпе ҫаврака куҫ шӑрҫисен сарӑ ҫути юнӑхса палӑрать.

Он спал с полузакрытыми, заведенными вверх глазами, из-под век воспаленно блестела желтизна выпуклых белков.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫил ҫинче хӗрелсе кайнӑ Алексеев, ҫӳлелле пӗтӗрсе хупнӑ шурӑ мӑйӑхлӑскер тата ҫавнашкалах тӑрмаланчӑк шурӑ куҫ харшиллӗскер, карттусне хӑлхи ҫинелле антарса лартнӑ; сулахай аллипе шинель ҫухине, шӑнса хытнӑ пек, ҫӗклесе тытса, хӑяккӑн коляска ҫине ларса пырать.

Красный от ветра Алексеев, с белыми приподнятыми усами и торчевыми, такими же белыми бровями, по самые уши натянул фуражку, сидел, бочком привалясь к спинке коляски, зябко придерживая левой рукой воротник.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Картлашка тӑрӑх пӗтӗм ушкӑнӗпе, пӗр-пӗринчен ирте-ирте кайса, ҫӳлелле ыткӑнаҫҫӗ.

По лестнице, толпой, опережая друг друга, бросились наверх.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл кӗсре йывӑрӑшӗ туртса илнӗ ҫуна, ҫӗрлехи ҫӑлтӑрсен ҫуттинче яп-яка тупанӗсене йӑлтӑртаттарса, чӑнках ҫӳлелле ҫӗкленнине, унтан хурарах симӗс авӑра хӑвӑрт чӑмса ҫухалнине ҫеҫ курма пултарчӗ.

Он видел, как сани, увлекаемые тяжестью кобылы, поднялись дыбом, обнажив блеснувшие при звездном свете полозья, — скользнули в черно-зеленую глубину.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тӗпӗнчен шыв ҫисе якатнӑ ҫӳхе пӑр катрамӗ, кӗсре урисен айӗнче ҫемҫен ҫатӑртатса ҫурӑлса, юрлӑ сӑмсипе ҫӳлелле ҫӗкленчӗ.

Под ногами ее мягко хрупнул источенный из-под испода лед, отвалился оснеженной краюхой.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пульӑна, темле ҫӳллӗ хӳме урлӑ сиксе каҫнӑ чухнехи пек, ҫӳлелле ывтӑнтарса ячӗ.

Пуля заставила его высоко, словно через барьер, прыгнуть.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорий курчӗ: Чернецов, шартах сиксе, сулахай аллине ҫӳлелле ҫӗклерӗ, хӗҫ пуҫӗ ҫине тӳррӗн пырса ӳкесрен аллипе картласа ӗлкӗрчӗ.

Григорий видел, как Чернецов, дрогнув, поднял над головой левую руку, успел заслониться от удара.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вахмистрӑнни майлӑ ҫӳлелле тӑрмакланса тӑракан мӑйӑхне пӗтӗркелесе, Голубов хӑйӑлтатса кӑшкӑрчӗ:

Покручивая вахмистерские, торчмя поднятые усы, Голубов хрипато крикнул:

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сӑмсине чӑртмаххӑн ҫӳлелле каҫӑртнӑ пулемет патӗнче номерсем саркаланса выртнӑ: наводчик Михалиди, прицела ытлашши ҫӳле илнӗ те, лентӑсене пӗр усӑсӑр пӗтерсе, ним чарӑнми шӑтӑртаттарать; ун ҫывӑхӗнчех хӑранипе кӑвакарса кайнӑ Степанов пашкаса выртать; хыҫалта, пуҫне ҫӗр ҫине чиксе, пӗвӗпе тимӗр шапа пек хутланса тата тӑсса хунӑ урисем ҫине кӑштах ҫӗкленсе, Крутогоров тусӗ — чукун ҫул ҫинче ӗҫлекен рабочи — выртать.

У пулемета, нелепо высоко задравшего нос, пластами лежали номера: наводчик грек Михалиди, взяв несуразно высокий прицел, жарил без передышки, растрачивая запас лент; около него квохтал перепуганный, позеленевший Степанов; позади, воткнув голову в землю, сгорбясь, как черепаха, чуть приподнявшись на вытянутых ногах, корячился железнодорожник, друг Крутогорова.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унтан каллех тӑвӑр пӳлӗмре ирӗк вырӑн шыранӑ пек, ҫӳлелле йывӑррӑн ҫӗкленекен йӗтре куҫсем пӳлӗм тӑрӑх чупа пуҫларӗҫ.

И опять забегали, разыскивая простор в тесной горенке, тяжелые на подъем глаза-картечины.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Оркестр выляса ячӗ, «урр-а-а!» кӑшкӑрни янраса кайрӗ, ҫӗлӗксем, тутӑрсем ҫӳлелле вӗҫрӗҫ.

Заиграл оркестр, прокатились возгласы, крики «урр-а-а-аа!», взлетели к небу шапки, раскинулись платки.

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Юпа ҫумӗнче ҫӳлелле пӑхса Лена тӑнӑ.

У столба стояла Лена и смотрела вверх.

XXXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Икӗ юланучӗ — Никита Мальцевпа Григорий — иккӗшӗ те ҫамрӑк, сивӗпе хӗрелсе кайнӑ; ялав тытса пыраканӗ — Иван Атаманов пулнӑ: вӑл кӑкӑр тулли медальсемпе орденсем ҫакса тултарнӑ, бешметӑн ҫӳллӗ ҫухи яка хыртарнӑ янахне хытӑ тытса тӑнипе вӑл пуҫне мӑнаҫлӑн ҫӳлелле ҫӗкленӗ.

Это были Никита, Григорий и Иван Атаманов — оба были молоды, раскрасневшие от холода; знаменосцем был Иван Атаманов: его грудь была полна вывешенных военных медалей и орденов, держа высокий воротник бешмета и гладко выбритый подбородок он стоял с гордо поднятой головой.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ахаль куҫа паллӑ мар, — терӗ Ҫемен, — Кубань анаталла юхать, канал ҫӳлелле хӑпарать, — ун тӑрӑх епле шыв юхӗ-ха?

— На глаз же видно, — говорил Семен, — что Кубань уходит вниз, а канал подымается в гору, — как же по нему пойдет вода?

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пулас канал тӑршшӗпех хӑйӗн шавлӑ та ӗҫчен пурнӑҫӗпе пурӑннӑ, — ирхи кӑвакрах ҫутӑра кӗреҫесем, катмаксем йӑлтӑртатнӑ, ҫӗлӗк пек ҫӗр муклашкисем ҫӳлелле сикнӗ; пушӑ лавсемпе ҫӗр тиенӗ лавсем, вӑкӑр е лаша кӳлнӗскерсем, пӗр вӗҫӗмсӗр шунӑ…

Вся трасса будущего канала двигалась, жила своей напряженной и шумной жизнью, — в сером утреннем свете блестели лопаты, кирки, взлетали вверх, как шапки, комья земли, ехали и пустые, и груженные землей подводы в конной и бычьей упряжках…

XVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Лавҫӑсем ҫунисем патне чупрӗҫ, лавсем килкартне кӗме те ӗлкӗреймерӗҫ, иккӗмӗш ҫулӗ ҫине пӑравус пырса та ларчӗ, вӑл ҫӗклекен кран илсе килчӗ, кранӑн майӗ ҫӳлелле ҫӗкленсе тӑрать, вӗҫӗнче, кӑркка сӑмси ҫинчи пек, пысӑк ҫеклӗ сулланса пырать.

Возчики побежали к саням, и не успел обоз заползти во двор, как на второй путь подошел паровоз и притащил подъемный кран с торчащим вверх хоботом, на конце которого, как у индюка на носу, болтался крючок.

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫуна ҫинче шурӑ кӗрӗк тӑхӑннӑ хӗр ларнӑ, пилӗкне тутӑр ҫыхнӑ, мамӑклӑ шел тутӑрне ҫынсем пек мар хитре ҫӳлелле ҫавӑрса ҫыхнӑ та тутӑр ҫыххи пуҫӗ ҫинче илемлӗ калпак пек курӑннӑ.

В санях сидела девушка в белой шубенке, подпоясанная рушником, повязанная пуховой шалью как-то так искусно, что узлы лежали у нее на голове в виде замысловатой шляпки.

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл ҫӗре ҫуршар кӗреҫен илсе, ҫӳлелле ывӑтать.

Она берет землю на пол-лопаты, выбрасывает наверх.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Усть-Невински тахҫанах ҫывӑрать ӗнтӗ, унӑн пудра сапнӑ пек пас тытнӑ пӳрт ҫийӗсем ҫинче ҫав тери лӑпкӑ та шӑп, тирексем ҫинче каҫ ирттерекен кураксем ҫуначӗсемпе йывӑҫа тӗкӗнни те илтӗнсе тӑнӑ; тӳпе тарӑн та тӗм-хура, нумайччен ҫӳлелле пӑхса тӑрсан, шултра та вӗтӗ ҫӑлтӑрсем ытла та нумайран куҫ йӑмӑхса каять; Кубань енчен сивӗ шыв сулхӑнӗ туртӑнать, ҫӑра акациллӗ урамсем сарлака та пушӑ, проспектпа утнӑ пек пыратӑп, пӗччен мар тата, юратнӑ хӗрпе…

Давным-давно спит Усть-Невинская, и над ее припудренными инеем крышами разлита такая тишина, что даже слышно, как шуршат крыльями грачи, зорюя семьями на тополях; шатер неба высок и матово-черен, и над головой рассыпано столько малых и больших звезд, что рябит в глазах, если подолгу смотришь вверх; от Кубани веет изморозью, а широкая, со шпалерами акаций улица совсем пуста, и идешь по ней не один, а с любимой девушкой!

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Асамат кӗперӗн тӗсӗсемпе выляса тӑракан сывлӑшра лӑпкӑн кӑна, ерипен-ерипен эрешмен карти каркаланса шӑвать, пӗр ҫӳлелле хӑпарать вӑл, пӗр ҫӗр ҫумӗпе сарӑлать.

В радужном сиянии плывет паутина, плывет тихо-тихо — то подымается вверх, то падает на землю.

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed