Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сывласа (тĕпĕ: сывла) more information about the word form can be found here.
— Апла каймаллах, — терӗ ассӑн сывласа Пантелей Прокофьевич.

— Тогда надо уезжать, — со вздохом сказал Пантелей Прокофьевич.

XXII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ушкӑнра пурте пӗр харӑс хаш! сывласа ячӗҫ.

В толпе дружно вздохнули.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Поручик пуҫне алли ҫине ӳкерчӗ, чавсипе сӗртӗнсе консерв банкине ӳпӗнтерсе ячӗ те, вунӑ минута яхӑн, кӑкӑрӗпе сӗтел ҫине ӳпӗнсе, хӑш та хӑш сывласа ларчӗ.

Поручик уронил голову на руки, опрокинул локтем банку с консервами и минут десять сидел, навалившись на стол грудью, часто дыша.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Поручик сӗтел ҫине банкӑсем кӑларса лартрӗ, вӗсене ҫӗҫӗпе меллӗн касса уҫнӑ май, ассӑн сывласа каларӗ:

Поручик поставил на стол банки — ловко вскрывая их ножом, со вздохом сказал:

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Паллаймастӑн-и? — ҫулӑм пек хӗрлӗ ҫӑмлӑ сарлака аллине ҫывӑхах пырса тӑсрӗ вӑл, ӑшран ҫунса тухакан хӑватлӑ эрех шӑршипе сывласа.

— Не угадаешь? — спросил он, подъезжая вплотную, протягивая широкую, покрытую огненно-красными волосами руку, крепко дыша запахом водочного перегара.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Старик ҫийӗнчех тепре тултарчӗ, ассӑн сывласа илчӗ:

Старик немедля налил еще, вздохнул:

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Наталья, куҫне хупса, пӳлӗнчӗклӗн те хӑвӑрт сывласа, юбкипе кӗпине хыврӗ.

Наталья раздевалась, закрыв глаза, дыша порывисто и часто.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл шӑппӑн йӑшаланса, хаш та хаш сывласа, ҫур сехет патне ҫапла выртрӗ, унтан Капитоновна патне тӑрса кайма шутланӑччӗ ҫеҫ — чӳрече патӗнче тахӑшӗ лӑкӑш-лӑкӑш кӑштӑртатса утнӑ сасӑ илтӗнчӗ.

С полчаса пролежала, молча ворочаясь, вздыхая, и только что хотела встать и идти к Капитоновне, как под окном послышались чьи-то неуверенные, шаркающие шаги.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ҫамрӑкрах чух эпӗ те ҫапла шутлаттӑмччӗ, — хаш! сывласа илчӗ Ильинична.

— Смолоду и я так думала, — со вздохом сказала Ильинична.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗр минут патне ҫине-ҫинех тарӑннӑн хашлата-хашлата сывласа тӑчӗ, анчах ҫав пӗр минут хушшинчех вӑл хуйхӑпа анкӑ-минкӗленсе кайрӗ, унтан карлӑк ҫумӗнчен уйрӑлчӗ те, урисене йывӑррӑн илкелесе пусса, майӗпен тайкаланса, калинкке умне кӑкарнӑ лаши патне утрӗ.

С минуту стоял, глубоко и часто дыша, но за эту минуту он как бы охмелел от страдания, и когда оторвался от перил и направился к привязанному у калитки коню, то шел уже тяжело ступая, слегка покачиваясь.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эппин, хытӑ юрататӑн, — ассӑн сывласа илчӗ Дарья.

— Значит, дюже, — вздохнула Дарья.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Тӗрӗс, — ассӑн сывласа килӗшрӗ Дарья.

— Верно! — вздохнув, согласилась Дарья.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ҫапларах пулас ҫав, — ассӑн сывласа килӗшрӗ Ильинична.

— Должно быть, так, — со вздохом согласилась Ильинична.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

«Пӗтрӗҫ ӗнтӗ ман вӑкӑрсем!» — пӗрре ҫеҫ мар хаш! сывласа шухӑшларӗ старик, ҫӗр варринче вӑрана-вӑрана кайса.

«Луснули мои бычки!» — не раз думал он, просыпаясь среди ночи, тяжело вздыхая.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эсир мӗнле сывлӑшпа сывласа пурӑннине йӑлт куратӑп!

Вижу наскрозь, каким вы духом дышите!

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Халӗ чип-чиперех ҫитсе ӳкет», — тинех ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ те Григорий, куринке хӗррине выртса, васкамасӑр чикаркка ҫавӑрчӗ.

Теперь доберется», — облегченно решил Григорий и прилег возле кургана, не спеша свернул цигарку.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл батарея лашисене кӑкарса тӑратнӑ вырӑнта йӗнер ҫинчен сиксе анчӗ, — хӑшӑл-хӑшӑл сывласа, сӑнавҫӑ окопӗ патне улӑхса кайрӗ.

Он спешился возле батарейской коновязи, тяжело дыша, поднялся к окопу наблюдателя.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Мӗн терӗр эсир?! — сӗтел урлӑ кармашса, тарӑхнипе хӑшӑл-хӑшӑл сывласа хӑрӑлтатрӗ Фицхалауров.

— Что вы сказали?\! — перегнувшись через стол, задыхаясь от волнения, прохрипел Фицхелауров.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсенчен пӗри, сассинчен — ҫамрӑк йӗкӗт, утне йӗнерленӗ май ассӑн сывласа каларӗ:

Один из них, судя по голосу — молодой парень, седлая коня, со вздохом проговорил:

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эпир арчана ҫӗр айне чавса чикрӗмӗр, — терӗ уҫӑмсӑррӑн Наталья, йӗп ҫӑртине ҫип тирнӗ май; хӑй вара тусанланса пӗтнӗ гимнастеркӑна Григорий сисиччен пичӗ патне илсе пычӗ те тӑварлӑрах, ҫав тери тӑван шӑрша кӑкӑр тулли сывласа ҫӑтрӗ.

— Мы сундук зарывали, — продевая в игольное ушко нитку, невнятно сказала Наталья, а сама украдкой поднесла к лицу пропыленную гимнастерку и с жадностью вдохнула такой родной солоноватый запах пота…

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed