Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Тепӗр чух мана вӗсем Пашӑна кӳрентерме, унран мӑшкӑлласа, асаплантарма тытӑнассӑн туйӑнать.— Иной раз кажется — начнут они Пашу обижать, измываться над ним.
XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
— Акӑ, ыйт унран! — терӗ Николай хыттӑн.
XXI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Эпӗ ӗҫхалӑхӗ хушшинче пулма хӑнӑхнӑ, ҫавӑнпа та, унран уйрӑлсан, ман ӑш вӑркать, — эпӗ ҫав пурнӑҫшӑн ҫунатӑп, чунтан тӑрӑшатӑп.
XIX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Хӑйӗн сывӑ чунӗ ҫакӑн пек ыйтнине сисмесӗрех парӑнса, вӑл хӑй халиччен курнӑ мӗнпур ҫутӑ та таса ӗҫе пӗр ҫӗре пӗтӗҫтерсе, унран хӑйӗн пӗтӗм туйӑмне йӑмӑхтармалла ҫутӑпа ҫунакан ҫулӑм турӗ…
XVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Михайло Ивановича та ҫак ҫул ҫине вӑлах тӑратнӑ — Михайло унран икӗ хут аслӑрах пулин те!И Михаила Ивановича он на путь поставил, — хоть и вдвое старше его Михайло-то!
XVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Эпӗ унран хӑлхинчен ыйтрӑм — крыльца ҫинче палланӑ хӗрарӑм тӑрать-и, терӗм.
XVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Ӳсӗрсе, хӑранӑран вӑйсӑрланса ҫитнӗ аллипе пырне сӑтӑркаласа, амӑшӗ унран аран-аран: — Мӗн вара ку? — тесе ыйтрӗ.Кашляя и потирая горло обессиленными страхом руками, она с трудом спросила его: — Это что же?
XV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Кашнинчех — унран: вӑл хӑрамасть-и, ӑна аван пулать-и, ҫав ӗҫе тума пултарать-и, тесе ыйтнӑ чух — вӑл ҫав сӑмахсенче хӑ-йӗнчен ҫавна е кӑна тума ыйтнине илтет, ӑна ҫынсем хӑйсенчен аяккалла сирсе янӑ пек, ун ҫине вӗсем урӑхларах пӑхнӑ пек туйӑнать.
XIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Ӑна ӑшӑ куҫпа пӑхса илсе, амӑшӗ унран: — Сире те ҫапрӗҫ-и? — тесе ыйтрӗ.Благодарно взглянув на него, она спросила: — Вас тоже ударили?
XIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Унран инҫе те мар, вилтӑприсем хушшинчи сукмак ҫинче, полицейскисем, вӑрӑм ҫӳҫлӗ ҫынна хупӑрласа илсе, хӑйсем ҫине пур енчен те тапӑнса пыракан халӑхран хӳтӗленме тӑрӑшни курӑнчӗ.
XII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Власова патнерех тӑрса, хӗрарӑм ӑна малтан уттарчӗ, хӑй, хыҫалтан пырса, унран: — Ӑна йывӑр-и? — тесе ыйтрӗ.Наступая на Власову, женщина заставила ее идти вперед, а сама, идя сзади, спрашивала: — Ему плохо?
IX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Пур ҫӗрте те этеме улталама, ӑна ҫаратса нимсӗр тӑратса хӑварма, унран харпӑр хӑй валли усӑ ытларах илме, унӑн юнне ӗҫме намӑса пӗлмесӗр сӗмсӗрленни куҫкӗретӗн курӑнса тӑрать.
VIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Рыбин Софьйӑпа паллаштарсан, вӑл унран: — Эсир кӗнекесем илсе килнӗ тенине илтрӗм эпӗ? — тесе ыйтрӗ.Когда Рыбин познакомил его с Софьей, он спросил ее: — Книг, слышал я, принесли?
VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
— Мӗншӗн улпут хӗрӗ? — хӑвӑрт ыйтрӗ Софья унран, ку ытла та кӗтмен ҫӗртен пулнипе кӑртах сиксе.— Почему я барыня? — быстро спросила она его, вздрогнув от неожиданности.
V // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
— Эсир кам вара — студент-и? — ыйтрӗ амӑшӗ унран.
II // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Павелпа курнӑҫнӑ чух эсир унран леш хаҫат пирки ыйтнӑ хресченсен адресне пӗлме тӑрӑшсассӑнччӗ…
I // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Ҫав шухӑша кайса, куҫпе сивӗннӗ чей чашки ҫине пӑхса, нумайччен ларчӗ вӑл, унӑн чунӗнче ҫав вӑхӑтрах кама та пулин ӑслӑ, ырӑ ҫынна курас, унран нумай япала ҫинчен ыйтса пӗлес кӑмӑл ҫӗкленсе, хӗмленсе пычӗ.
I // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
— Мӗн ҫинчен шухӑшлатӑн-ха эсӗ? — ыйтрӗ унран Андрей.
3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.
— Хӑрамарӑр-и? — ыйтрӗ унран Жилин.
2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.
Хресченсенчен-и? — ыйтрӗ унран аманни.
1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.