Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ниҫта the word is in our database.
ниҫта (тĕпĕ: ниҫта) more information about the word form can be found here.
Бояркин вара хӑйӗнчен ниҫта та уйрӑлман Костьӑпа кӳршӗри ҫурт патнелле утрӗ.

И Бояркин вместе с нигде не отстающим от него Костей пошли в соседний дом.

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Уссиллӗ пулсан та, пит-куҫна ниҫта та пытараймастӑн.

— Хотя вы и при усах, а обличье никуда не денешь!

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Шухӑшлӑ ҫынна хӗллехи вӑрӑм ҫӗрсене ирттерме тата та йывӑртарах: ниҫта та пӗр хӑй ҫути курӑнмасть, йытӑсене ҫакса вӗлернӗ, автансене нимӗҫсем тытса кайнӑ, — пӗр чӗр-чун сасси те ҫук, ҫил-тӑман ҫеҫ пӗрре ҫилӗллӗн, тепре хурлӑхлӑн улать…

Особенно жутко было коротать в раздумье длинные ночи: нигде ни огонька, собаки повешены, петухи перебиты, — ни одного живого звука, только вой вьюги, то злобный, то жалобный…

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Хӑлхасенче моторсем пӗр тикӗс те вӑрӑммӑн кӗрлени илтӗнет, эсир ниҫта та пӑхасшӑн мар, анчах машина сывлӑша ҫурса кӗнине, сирӗн патӑртан ҫӗр тарнине пӗтӗм ӳт-пӗвпе туятӑр, ҫемҫе кресла силленет, алӑ вара хӑех чатӑр патне туртӑнать.

В ушах стоит ровный, тягучий говор моторов, вы стараетесь никуда не смотреть, но всем телом ощущаете, как машина врезается в воздух и как уходит от вас земля, кресло покачивается, а рука уже сама тянется к занавеске.

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ниҫта кайма пӗлмесӗр, Соня ҫинчен шухӑшлама чарӑнмасӑр, Виктор райком патне пычӗ, лашине кӑкарса, Кондратьев патне салхуллӑн кӗчӗ.

Не зная, куда пойти, и не переставая думать о Соне, Виктор подъехал к райкому, оставил коня возле коновязи и пошел к Кондратьеву.

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Виктор утӑ ҫинче Прохорпа калаҫса выртса ӑшӑнчӗ те ниҫта та кайма шутламарӗ, вагонрах ҫӗр каҫма шутларӗ…

Виктор, разговаривая с Прохором, согрелся на мягком сене и решил никуда не идти, а заночевать в вагончике…

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Виктор васкать, вӑл е хупӑрланса килекен ҫумӑр пӗлӗчӗ ҫине, е — тавралла ҫаврӑна-ҫаврӑна пӑхать: ҫывӑхра пӗр чӗрчун та, бригадӑн уйри ҫурчӗ те, выльӑх хупмалли уйри карта та, утӑ капанӗ те пулин курӑнмасть — ҫумӑртан пытанмалли вырӑн ниҫта та ҫук: мӗн куҫ курма пултарнӑ таранах ҫилпе пучахсем шупкарах симӗс парӑс пек кашласа лараҫҫӗ.

Виктор торопился, оглядывался на это серое полотнище, смотрел по сторонам: поблизости не было ни бригадного табора, ни пастушьей кошары, ни даже копны сена, где бы можно было укрыться, — сколько видел глаз, колосья и колосья, как натянутый бледно-зеленый парус, покачивались они на ветру.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кунӗпех вӑл ҫапла кӗрмешнӗ, читлӗхре ниҫта кайса кӗме пӗлмесӗр асапланнӑ, мӗкӗрнӗ, унтан йытӑ патне выртнӑ та лӑпланнӑ.

Целый день он бился, метался в клетке и ревел, потом лёг подле мёртвой собачки и затих.

Арӑсланпа йытӑ // Евстафий Владимиров. Лев Толстой. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 13–16 стр.

Семен хумханнипе ниҫта кайса кӗре пӗлмест.

Семен волновался и не находил себе места.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Пӗчӗк вагон ӗнер каҫ анчах хӗвелҫаврӑнӑш пуссинче ларатчӗ, унӑн кӑмакинчен тӗтӗм мӑкӑрланатчӗ, хуткупӑспа балалайка пӗрле выляни янӑратчӗ, — трактористсем ҫак вырӑна тата хӗвелҫаврӑнӑшсене ҫав тери хӑнӑхса ҫитнипе кунтан кӗркуннесӗр ниҫта та каяс ҫук пек туйӑнатчӗ, — халӗ, акӑ, Кондратьев пӑхать те, — пушӑ вырӑна, кӑмака пулнӑ вырӑн паллине, краҫҫын тӑкӑнса хуралнӑ ҫӗр лаптӑкӗсене ҫеҫ курать: кам та пулсан курасран хӑранӑ пек, трактористсем ҫӗрле тулӑ ҫывӑхне куҫса кайнӑ.

Еще вчера вечером вагончик стоял возле подсолнухов, дымилась печка, играла гармонь в паре с балалайкой, — трактористы так обжились на этом месте и так привыкли к подсолнечникам, что уже до самой осени отсюда никуда и не уедут; теперь же смотрит Кондратьев и видит лишь пустое место, следы от печки, темные пятна от пролитого керосина: ночью, точно боясь, чтобы никто не увидел, трактористы переехали поближе к пшенице.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Аллине ҫӗклесе, малалла ниҫта та кайма кирлӗ маррине кӑтартрӗ те вӑл ҫапла каларӗ:

Подымая руку и этим показывая, что дальше ехать некуда, он сказал:

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кирлӗ-тек, ниҫта та кайса кӗреймӗн, ҫапӑҫасах пулать, тетчӗ.

Относился, как к суровой необходимости.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тӗтӗмлӗ уйра, ниҫта кайса кӗме пӗлмесӗр, шурӑ мулкач чупкаласа ҫӳрет.

Заяц беляк в безумстве метался по дымному полю.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тӑхта вӑт, ниҫта кайса кӗреймӗҫ!

Подожди вот, никуда не денутся!

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пурте вӗсем, пӗр-пӗрне хӗсе-хӗсех, алӑкран аяккарах пӑрӑнма тӑрӑшса, блиндаж стенисем ҫумнелле пӑчӑртанаҫҫӗ, хӑлхисене яра-яра тытаҫҫӗ, блиндаж хытах кисренсе илнипе стенасем ҫинчен тӑпра муклашкисем йӑтӑнма тытӑнсан вара, ниҫта кайса кӗме пӗлмесӗр тенӗ пек, вырӑнтан вырӑна сиксе ӳкеҫҫӗ.

Все они, тесня друг друга, сторонясь дверей, прижимались к стенкам блиндажа, прикрывали ладонями уши, а когда блиндаж сильно встряхивало и со стен обваливались комья земли, суматошно перескакивали с места на место.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Сӑрт тӳпинче, шӑп вӑтаҫӗрӗнче, хӑрушӑ вырӑнтан ниҫта тарса пытанма аптӑранӑ пек, шухӑша кайса, ҫамрӑк ҫеҫ шурӑ хурӑн тӗлӗрсе ларать.

На пригорке, в самой середине поля, словно не зная, куда скрыться с опасного места, в раздумье стояла молодая белая береза.

XX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вилӗмрен ниҫта та хӑтӑлма ҫук ӗнтӗ, вӑл питӗ ҫывӑхра.

Смерть стала совершенно неизбежной и очень близкой.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Куҫҫульне чарма хал ҫитереймесӗр, ҫак сӑрт ҫинче чылайччен ларчӗ пулас вӑл, унтан вара хӑйӗн хӳшшине кӗрсе тухнӑччӗ пулас, унтан татах, ниҫта ларма-тӑма пӗлмесӗр, таҫта ҫапкаланса ҫӳрерӗ пулас.

Кажется, он долго сидел у воронки, не в силах сдержать слезы, потом был в своем шалаше, потом еще где-то бродил, не находя покоя и места.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хам килтен аякка ниҫта та каймастӑп.

Не пойду я дальше от дома.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл чӗтрекен аллисене ниҫта чикме пӗлмест.

Он не знал, куда спрятать вздрагивающие руки.

XVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed