Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

туйса (тĕпĕ: туй) more information about the word form can be found here.
Эпӗ ун хыҫҫӑн алӑка питӗртӗм, вара хам пӗчченех тӑрса юлнине тата ӗҫе пуҫӑнма вӑхӑт ҫитнине туйса илсен, мана хӑрушӑ туйӑнса кайрӗ.

Я выпустил его и запер за ним дверь, и мне стало жутко, когда я почувствовал, что остался один и что мне надо сейчас действовать.

XXVI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

— Юлашки станцӑра кондуктор билетсене пухма килсен, эпӗ хам япаласене пуҫтартӑм та тухма хатӗрлентӗм, ҫывӑхрах иккенне, хам мӗн курасси инҫе те мар иккенне туйса илсен, пушшех те хытӑрах пӑлхана пуҫларӑм.

— На предпоследней станции, когда кондуктор пришел обирать билеты, я, собрав свои вещи, вышел на тормоз, и сознание того, что близко, вот оно решение, еще усилило мое волнение.

XXVI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Кабинета кӗрсен ҫеҫ ҫав япала мӗн иккенне туйса илтем, вара, йӑнӑшмарӑм-ши тесе, малти пӳлӗме каялла тухрӑм.

Только в кабинете я дал себе отчет в том, что это было, и вернулся в переднюю, чтобы проверить себя.

XXI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Унпа калаҫнӑ чух малтанхи утӑма тумастӑп тесе эпӗ хӑюллӑнах каларӑм, анчах вӑл кайсан пӳлӗмрен тухрӑм та хӑраса ӳкнӗ мӗскӗн ачасене куртӑм, вара пӗрремӗш утӑма тума хам хатӗррине ҫавӑнтах туйса илтӗм.

Я смело сказал, говоря с ней, что не сделаю первого шага, но как она уехала и я вышел и увидел детей жалких, испуганных, я уже готов делать первый шаг.

XX // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Хам пӑтранса кайнине, хама мӗн кирли ҫинчен шухӑшламаннине туйса илетӗп.

Вижу, что я путаюсь, что я не то думаю, что нужно.

XX // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Ҫакна вӑл хӑй те туйса илчӗ, вара лайӑх тумланса ҫӳреме, чиперленме тытӑнчӗ.

Она чувствовала это и занималась собой.

XVIII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Ӑшӑмра пӗрремӗш эрнесенчех эпӗ хам лекнине, хам мӗн кӗтни пурнӑҫланманнине, авлану телей мар, темскер питӗ йывӑр япала иккенне туйса илтӗм (ҫапла вӗҫленмен пулсан, эпӗ халь те ҫакна йышӑнман пулӑттӑм), анчах ҫакна ҫынсенчен ҫеҫ мар, хамран хам та пытарса пурӑнтӑм.

В глубине души я с первых же недель почувствовал, что я попался, что вышло не то, чего я ожидал, что женитьба не только не счастье, но нечто очень тяжелое, но я, как и все, не хотел признаться себе (я бы не признался себе и теперь, если бы не конец) и скрывал не только от других, но от себя.

XII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Эпӗ ҫакна харкашу терӗм, анчах вӑл харкашу пулман, эпир пӗр-пӗрин хушшинче тӗпсӗр вар пуррине кӑна туйса илтӗмӗр.

Я называл это ссорой, но это была не ссора, а это было только обнаружение той пропасти, которая в действительности была между нами.

XII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Хам ҫав вӑхӑтрах вӑл ман чеелӗхе туйса илчӗ пулӗ тесе шикленме тытӑнатӑп.

И начинаю пугаться, что он уже догадался, в чем дело.

Сысна ҫури йӑли // В. Абакаев. О. Генри. Сысна ҫӳри йӑли // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 118-126 с.

Ҫакна эпӗ виҫӗ кун малтанах туйса илтӗм.

Я это знаю уже три дня.

Юлашки ҫулҫӑ // Николай Степанов. О. Генри. Юлашки ҫулҫӑ // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 113-118 с.

Ҫамрӑк ача аслин сасси хуйхӑллӑ пулнине лайӑх туйса илчӗ, мӗншӗн тесен унӑн хуйхи хӑйӗнни евӗр пулнӑ.

Мальчуган хорошо почувствовал в голосе старшего грусть — она была сродни его грусти.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Савӑнмаллиех ҫук… — хуйхӑллӑн хирӗҫ тавӑрчӗ Серьга; Ерофей Кузьмич хӑйне пӗҫҫинчен тӗртнине туйса, вӑл сӗтел патнерех ҫывхарчӗ те ҫӗлӗкне хыврӗ.

— Радостей мало… — угрюмо ответил Серьга; чувствуя толчки Ерофея Кузьмича в бедро, он подошел к столу ближе, снял шапку.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл хӑйӗн влаҫне халех кӑтартса пама пултарнине ӑшӗнче туйса тӑчӗ те, хӑй тахҫан ҫарта калаҫнӑ пек, сасӑпа каласа хучӗ:

Втайне сознаваясь себе в том, что ему приятно вот сейчас же попробовать на деле свою власть, он встал и сказал тем тоном, каким разговаривал когда-то в армии:

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Лозневой хӑй пурнӑҫӗ улшӑннине халь пирвайхи хут туйса илчӗ, ҫак, пурнӑҫ тӗпренех улшӑнни, ӑна килӗшрӗ.

Лозневой впервые хорошо почувствовал, как изменилось его положение, и ему понравилась эта коренная перемена в жизни.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ерофей Кузьмич халь хӑй шӑпах вырӑнлӑ каланине туйса илчӗ, хӑюллӑрах та хӑвӑртрах калаҫма пуҫларӗ:

Ерофей Кузьмич почувствовал, что произвел необходимое впечатление, и, смелея, заговорил оживленно:

XVIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Крылатовпа Костя вара Бояркин килӗнчен килти канлӗхе, ҫемьеллӗ пурнӑҫӑн ырлӑхӗпе илемлӗхне туйса тухрӗҫ.

Крылатов и Костя вышли из дома Бояркина с ощущением необычайной теплоты домашнего уюта, красоты и благородства семейной жизни.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Анчах апла пулсан та, ҫапӑҫу хӑйне пӗчӗк чӗри вырӑнне пысӑк чӗре панӑ пекех, хӑйӗн кӑмӑлӗ ҫапӑҫӑва пула ҫӗкленнине туйса илчӗ…

Но все же он с удовольствием, отметил про себя, что то состояние духа, какое вызвал у него бой, приятно ему тем, что как будто дает ему вместо его маленького — большое сердце…

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫакӑн ҫинчен шухӑшланӑ хушӑра Ерофей Кузьмич нуша ҫывӑхрах пулнине туйса, минутсерен пӗр айккинчен тепӗр айккине ҫаврӑнкаласа выртрӗ.

Думая об этом, Ерофей Кузьмич поминутно переворачивался с боку на бок, томимый предчувствием близкой беды.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Питӗ аван, — терӗ Бояркин, хӑй ҫӗнтернине туйса.

— Очень хорошо, — сказал Бояркин, чувствуя что победил.

XIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Асли Крылатов ҫине пӑхса илчӗ, ҫав тӑваттӑмӗш хут пӑхни лӑпкӑ та кӑштах хаяртарах пек те туйӑнчӗ: «Пӗтӗмпех пӗлет», — шухӑшларӗ Крылатов, вара хӑй намӑсланнине туйса: — Халех пыратӑп, — тесе хучӗ.

Старшая посмотрела на Крылатова, этот четвертый раз показался спокойным и немного строгим: «Всё знает», — подумал Крылатов, и почувствовав, что ему стыдно, сказал: — Сейчас иду.

XIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed