Шырав
Шырав ĕçĕ:
Эп Макар мар, вӗсем Макарпа ҫавапа чул каснӑ, манӑн кӑмӑл ун пек мар, эп унпа урӑхла пурӑнӑп», — ҫапла, хӑйӗн пултарулӑхӗпе Лушка пултарулӑхне ӳстерсе, хӑйӗн вӑйӗ ҫине ытлашши шанса, шутланӑ Давыдов.
III сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
Давыдова вара сасартӑк пысӑк туйӑм ҫиҫӗм пек килсе хупланӑ, вӑл темиҫе хут та, чӑнласах ҫапла шутланӑ: Макарпа калаҫса татӑлать те Лушкӑна качча илет, ҫапла вара хӑйӗн хальхи суя пурнӑҫӗнчен тинех хӑтӑлать, хуторта ун ҫинчен нимле сӑмах-юмах та пулмасть.
III сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
Эй, турӑҫӑм, ҫав сӑмахсене ҫеҫ илтме тивнӗ-ши Лушкӑна, ун пек сӑмахшӑн вӑл ҫилленсех те каймасть, хӑй кӳрентернӗ хӗрарӑмсемпе тытӑҫнӑ чухне Лушкӑна унтан та ытларах каланӑ, лешсем ҫапӑҫма пӑхнӑ, тем те пӗр каласа хӑртнӑ, хытӑ ылханнипе ӑсран кайса, вӗсем хӑйсен упӑшкисене хӑйсем кӑна юратма тивӗҫ тесе шутланӑ!
III сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
Яков Лукич, паллах, ҫилли килнипе ҫапла шутланӑ, Половцев тума пулнӑ переворота кӗтсе ывӑннӑ вӑл.Яков Лукич, уставший от ожидания обещанного Половцевым переворота, рассуждал так, конечно, со зла.
I сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
Ну, ытах, камӑн та пулин арӑмне хапсӑнма шутлатӑр, пурпӗрех хӑй шутланӑ пек пулас ҫук…Ну, жену чью бы он ни пожелал, все одно этого дела не было бы: никакая, самая последняя, ему не…
21-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
Ӗҫӗ питӗ нумай, эсӗ тӑвас тенӗ пек тума ҫук-ҫке-ха: ҫӑрттан пулӑ хушнипе, пӗрре-иккӗ тесе шутланӑ хушӑра — колхоз туса хума, кулакне те пӗтерме, фондне те тума ҫук-ҫке…
20-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
Эпӗ шутланӑ вара: Гор мар-ши эсӗ, Озирис ывӑлӗ, е урӑх турӑ?
VI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.
Эпӗ шутланӑ…
VI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.
Ҫулра чухне ку хӗре хурах тапӑннӑ, ҫаратса пӗтернӗ, мӑшкӑлламах та шутланӑ.Дорогой напал на нее разбойник, ограбил ее и уже хотел ее изнасиловать.
V сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.
Анчах сасӑсене шутланӑ чухне Давыдов пӗри алӑ ҫӗклемесӗр юлнине асӑрхарӗ.Но при подсчете голосов Давыдов обнаружил одного воздержавшегося.
4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
Укҫа шутланӑ, суту-илӳ тунӑ, ҫӗр чавнӑ, йывӑҫ каснӑ, чул якатнӑ, тимӗр шӑтарнӑ е туптана — яра кунах алӑпа ӗҫленӗ.
«Мов» // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 684–692 стр.
— Таса хир! — тем шутланӑ май кулкаласа, вӑрӑммӑн сывласа каларӗ ача.— Чистое поле! — сказал мальчик, задумчиво улыбаясь, вздыхая.
Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.
Нунча вунӑ ҫул хушши ҫапла чи чаплӑ ҫӑлтӑр пек ҫиҫсе йӑлкӑшса тӑнӑ, ӑна пурте чи илемлӗ хӗрарӑм тесе шутланӑ, кварталта вӑл чи лайӑх ташлаканни пулнӑ, вӑл хӗр пулнӑ пулсан, ӑна кашниех пасар королевине суйланӑ пулӗччӗҫ.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
— Ӗҫ кунта акӑ мӗнре тӑрать: ман атте, вилес вӑхӑчӗ ҫитсен, ҫав вилӗмрен хӑтӑлма ҫуккине сиссе, хӑраса ӳкмерӗ, мана, хӑйӗн ывӑлне, манмарӗ, чи кирли ҫинчен мӗн каласа хӑварма шутланӑ, ҫавна пӗлтерме вӑйне те, вӑхӑтне те тупрӗ.
Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.
Ху ватнӑ, Михватъ, ҫын куриччен-пӗличчен тухса лартма шутланӑ.Сам разбил Михвать, решил сам и починить, пока никто не узнал да не увидел.
Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60
Кантӑк куҫӗ вӑл шутланӑ вырӑнтах тӑрать.
Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60
Кун пысӑкӑш кантӑк куҫӗ тупма та…», — ҫапла шутланӑ май чӳрече куҫӗн урлӑш-тӑршшӗне шитпе виҫме пикенчӗ.
Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60
Пӗлӗт ҫинчи ырлӑхпала ҫак кайӑк вилӗмӗ ҫинчен Хура ҫӗлен хай шырланта вырта-вырта пайтах шутланӑ.В ущелье лежа, Уж долго думал о смерти птицы, о страсти к небу.
Сокол ҫинчен хывнӑ юрӑ // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–74 стр.
Ҫӗлен вара ҫапла шутланӑ: «Ку мӗскӗн кайӑк йӗрет пулсассӑн, чӑнах та пӗлӗтре вӗҫмешкӗн питех те лайӑх, питех аван-тӑр!»А Уж подумал: «Должно быть, в небе и в самом деле пожить приятно, коль он так стонет!..»
Сокол ҫинчен хывнӑ юрӑ // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–74 стр.
Унтан вара ҫапла шутланӑ: «Хӑть вӗҫ, хӑть шуҫ эс, паллах, пӗр вилӗм, пурте вилетпӗр, ҫӗре кӗретпӗр, пурте ҫӗрсе тӑпра пулатпӑр…»И так подумал: «Летай иль ползай, конец известен: все в землю лягут, все прахом будет…»
Сокол ҫинчен хывнӑ юрӑ // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–74 стр.