Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрӗ the word is in our database.
хӗрӗ (тĕпĕ: хӗрӗ) more information about the word form can be found here.
Пӗр хӗрӗ Мэйн штатӗнчен, тепри Калифорнирен пулнӑ.

Одна приехала из штата Мэйн, другая из Калифорнии.

Юлашки ҫулҫӑ // Николай Степанов. О. Генри. Юлашки ҫулҫӑ // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 113-118 с.

Вӑл хресчен хӗрӗ пек мар — имшерккеччӗ, ҫинҫе алӑллӑ та ҫаврӑнӑҫусӑрччӗ.

Все была не по-крестьянски худенькой, тонкорукой и неловкой.

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Хӗрӗ Бояркин отрядне кайса килме ҫирӗп шухӑшланине ӗненсе тата тем тесен те кайса килмеллех пулнине ӑнланса, Анфиса Марковна унпа килӗшрӗ: — Кайса килмеллех, эсӗ тӗрӗс калатӑн! — терӗ вӑл.

Убедившись, что дочь серьезно задумала сходить в отряд Бояркина, в понимая, что теперь это совершенно необходимо, Анфиса Марковна сказала: — Что же, надо идти, ты права!

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Хӗрӗ Лозневоя хӑваласа кӑларсанах вӑл, ӑна ҫапла каларӗ:

Сразу же после того, как она выгнала Лозневого, сказала:

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Унсӑрӑн мӗнле пултӑр! — терӗ Марфа Игнатьевна, хӗрӗ ҫине юратса та ачашшӑн пӑхса.

— Как же без этого! — сказала Марфа Игнатьевна, смотря на дочь любя и ласково.

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Унӑн хӗрӗ — Фаризат…

— Дочка его — Фаризат…

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӗсем ҫине айккинчен пӑхсан, ирӗксӗрех: кусем вӗт-ха амӑшӗпе хӗрӗ, пӗр-пӗрне чылай курмасӑр пурӑннӑ хыҫҫӑн тӗл пулнӑ!.. — тейӗн.

Если посмотреть на них издали, невольно скажешь: это же дочь с матерью, что встретились после долгой разлуки!

XXII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Унӑн хӗрӗ Ирина Сергее качча тухнӑранпа Марфа Игнатьевна хӑтисем патне час-часах килет, Тутариновсен ҫуртӗнче ӑна хӑйсен ҫынни вырӑнне шутлаҫҫӗ.

С тех пор, как ее дочь Ирина вышла замуж за Сергея, Марфа Игнатьевна часто навещала сватов и считалась своей в доме Тутариновых.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫав вӑхӑтра Анфисӑн хӗрӗ, асламӑшӗн ячӗпе Василиса тесе ят панӑскер, маччаран ҫакса янӑ сӑпкара ҫывӑрса выртнӑ.

Виновница этих разговоров, спавшая в зыбке, подвешенной к потолку, была наречена Василисой — именем бабушки.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Татьяна чавсисене сӗтел ҫине тӗрелетсе, янаххине алтупанӗ ҫине хурса ларнӑ — ҫакӑн пек ларнипе унӑн сӑн-пичӗ те, кӑштах тӗтреллӗрех куҫӗсем те, куҫхаршисем хушшинчи ҫӳҫ пайӑрки те, — хӑйне хӑй тимлӗн те салхуллӑн тытса ларакан Татьяна пӗтӗмпех Ильяна тата та ытларах килӗшрӗ, татах та хитререх пек туйӑнчӗ; Кондратьев ҫине вӑл, хӗрӗ ашшӗ ҫине пӑхнӑ пек, унӑн кашни сӑмахнех илтсе юлма тӑрӑшса, кӑмӑллӑн та тимлӗн пӑхса ларать.

Татьяна поставила локти на стол и оперлась щеками на ладони, — в таком положении ее лицо, и глаза, с чуть приметной поволокой, и завиток волос между бровями, и вся она, сосредоточенно-строгая, была для Ильи и милее и красивее; она смотрела на Кондратьева тем добрым взглядом, каким смотрит только дочь на отца.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Андрюша, ан ашкӑн! — тет шӑппӑн хӗрӗ.

«Андрюша, не балуйся! — шептала девушка.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Анне! — каллех пӑшӑлтатса илчӗ хӗрӗ.

— Мама! — опять прошептала дочь.

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӗрӗ сыхлансарах амӑшӗ ҫине пӑхса илчӗ.

Дочь осторожно взглянула на мать.

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Унӑн хӗрӗ те, чипер марскер, амӑшӗ пекех салхускер, лаххан патӗнче ҫӗрулми шуратса ларать.

Дочь ее, некрасивая и тоже угрюмая, сидела у лохани и чистила картофель.

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Шухӑшла, — Макариха хӗрӗ умне пӗр нимӗҫ пӑрҫи хурса пачӗ.

— Загадывай! — Макариха подвинула дочери один боб.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл хӗрӗ ҫумне пырса ларчӗ те питҫӑмартипе унӑн хулпуҫҫийӗ ҫумнелле ҫыпҫӑнчӗ.

Она подсела к дочери, прижалась щекой к ее плечу.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӗрӗ ӗнтӗ — ытарма ҫук лайӑхскер!

Девка-то — загляденье одно!

VIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ку ӗҫе вӗсене пуринчен ытла Марийка Логова — тӑлӑх арӑм Макарихӑн хӗрӗ, хура ҫӳҫлӗ пике, ҫивӗч те шуҫӑм кайӑкӗ пек уҫӑ саслӑ хӗр хӗтӗртнӗ.

И чаще всего подбивала их на озорство Марийка Логова — дочь вдовы Макарихи, чернявая красавица, шустрая и голосистая, как зорянка.

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хапха умӗнче Чжан-фу кӗҫӗн ачисем — ывӑлӗпе иккӗмӗш хӗрӗ, к-чжао, тӑраҫҫӗ.

У ворот я увидел сына Чжан Фу и вторую дочь, А-чжао.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Унӑн А-шунь ятлӑ хӗрӗ пурччӗ.

И была у него дочь — А-шунь.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed