Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

санӑн (тĕпĕ: сан) more information about the word form can be found here.
Санӑн пур туму та — Ҫӗлӗк те сӑхман.

Все твое наследство Шапка да жупан

I // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

«Пачпорт пур-и санӑн?» — тет.

Спрашивает: «А пачпорт у тебя есть?»

V // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

— Калӑпӑр, санӑн шӑллу е пӗчӗкрен паллашнӑ тусу пур, тейӗпӗр…

Примерно, ежели бы у тебя был брат или, скажем, друг, который, значит, с самого сыздетства.

IV // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Тепӗр анчӑк тупнӑ та чӗвен тӑма вӗрентнӗ, акӑ вара санӑн каллех йытӑ.

Подобрал другого щенка, выучил стоять дыбки, вот тебе и снова пес.

IV // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Санӑн улпут арӑмӗ маншӑн камах вара вӑл?

— И опять, какая она мне такая барыня?

IV // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

— Ку санӑн улпут арӑмӗ енчен чылаях ӑссӑр япала вара! — сасартӑк ҫиленчӗ Лодыжкин; вӑл кунта, ҫыран хӗрринче, хӑйне ют дачӑринчен хӑюллӑрах тыткаларӗ.

— Довольно даже глупо это со стороны твоей барыни! — рассердился вдруг Лодыжкин, который здесь, на берегу, чувствовал себя гораздо увереннее, чем на чужой даче.

IV // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

— Ах, санӑн типмелле мар шӗвесчӗ! — ҫиленсе мӑкӑртатса илчӗ Лодыжкин.

— А чтоб тебя намочило да не высушило, — сердито проворчал Лодыжкин.

IV // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Трилли, санӑн пыру ыратма пултарӗ.

Трилли, у тебя заболит горлышко.

III // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Йытта ачашласа пӑхас килет-и санӑн?

— Ты хочешь погладить собачку?

III // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

— Анчах, астуман та, санӑн пит таврашӗ ҫук-ҫке, сӑмсу ҫеҫ пур, ҫапах та…

— Положим, у тебя, примерно сказать, не лицо, а морда, а все-таки…

II // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Ырӑ та кӑмӑлла ҫын пек кӑтартаҫҫӗ хӑйсене, анчах хӑйсем санӑн пӗтӗм юнна ӗҫсе яма хатӗр».

Прикидываются простачками да добрячками, а сами готовы кровь из тебя выпить!»

30 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Пуҫӗ вара санӑн Вильсонӑн пекех!..

 — Ум у него, как у Вильсона…

30 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Санӑн та, Павӑл юлташӑн та.

И ты и товарищ Павле.

29 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Санӑн ун пек пулма тивӗҫ пур.

Заслужил — значит, будешь.

29 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Санӑн пурнӑҫу лайӑх та илемлӗ пулӗ.

И тебе будет хорошо и легко.

29 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Председатель ӑҫта санӑн?

А где председатель?

27 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Пирӗнпе пыма юрамасть санӑн!

— Нельзя тебе идти с нами!

27 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Павӑл вӗсем ҫине пӑхса ҫаврӑнчӗ, кӑшт чӗнмесӗр тӑнӑ хыҫҫӑн, татӑклӑн: — Упӑшку ӑҫта санӑн? — тесе хучӗ.

Несколько минут Павле молча разглядывал их, затем медленно, с угрозой в голосе спросил, обращаясь к женщине на кровати: — Где твой муж?

27 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вук ответлемерӗ, анчах лешӗ, уйӑх ҫутинче унӑн хурлӑхлӑ сӑн-питне курсан, йӑвашраххӑн: — Санӑн темле инкек пулнӑ-им? — терӗ.

Вук ничего не ответил, когда же в свете луны тот увидел его искаженное от боли лицо, он спросил уже теплее: — Случилось что-нибудь у тебя, неприятность?

26 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Санӑн аннӳне вӗлернӗ.

— Мать твою убили.

26 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed