Шырав
Шырав ĕçĕ:
Юлташӗ темӗн каласа тавӑрчӗ те Лукашка ҫине кӑтартрӗ.
XXI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Ҫук, ку вӑл ман йӗр, — терӗ те старик, курӑк ҫине кӑтартрӗ, ун айӗнчен тискер кайӑкӑн кӑшт палӑракан йӗрӗ курӑнчӗ.
XIX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ерошка мучи, малта пыраканскер, тискер кайӑксен йӗкӗр йӗрӗ пулнӑ кашни лачака тӗлӗнче чарӑнчӗ те, тимлӗн тишкерсе, вӗсене Оленина кӑтартрӗ.
XIX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Калаҫса пӗр ҫӗр утӑм кайсан, старик каллех чарӑнчӗ те ҫула урлӑ выртакан ҫинҫе патак татӑкӗ ҫине кӑтартрӗ.
XVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Пуҫне тата аллине кӑтартрӗ, ку вӑл — хырнӑ пуҫ, чеченец, тенине пӗлтерчӗ.Показала голову и руку, что значило: бритая голова, чеченец.
XVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Чӗлхесӗрри ӑна премӗкӗсене кӑтартрӗ те каллех савӑннипе мӗкӗрсе илчӗ.
XVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
«Юратать» тенине вӑл, аллине кӑкӑрӗ ҫумне ҫыпӑҫтарса, хӑйӗн аллине чуптуса тата тем япалана ыталанӑ пек туса кӑтартрӗ.«Любит» — показывала она, прижимая руку к груди, целуя свою руку и будто обнимая что-то.
XVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ҫӗртен ак (Ерошка ҫӗртен аршӑн чухлӗ кӑтартрӗ), ҫакӑн ҫӳлӗш атӑ тӑхӑнса ярать те пӗрмай ҫавӑн ҫине пӑхать, пӗтӗм савӑнӑҫӗ те ҫавӑ анчах.
XIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Хӑйӗн ҫамрӑк вӑхӑтри ӗҫӗсем ҫинчен тата хӑйӗн Гирчик ятлӑ тусӗ ҫинчен, чума вӑхӑтӗнче унпа пӗрле иккӗшӗ Терек леш енчен буркӑсем каҫарни ҫинчен каласа кӑтартрӗ.
XIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Лӑп та шӑп вӑрӑм аркӑллӑ уставшиксем, — вӑл вара, витлесе, салтаксем мӗнле утнине ҫул тӑрӑх утса кӑтартрӗ.— Ровно уставщики длиннополые, — и он промаршировал по дороге, передразнивая их.
XIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Хура пӗлӗт, хӗвеланӑҫнелле тӑсӑлса, хӑйӗн таткаланса пӗтнӗ хӗрринчен ҫӑлтӑрлӑ таса тӳпене уҫса кӑтартрӗ, уйӑхӑн пуҫхӗрлӗ ҫавӑрса лартнӑ ылтӑн мӑйраки тусем ҫийӗнче йӑмӑх хӗрлӗн ҫуталса илчӗ.
VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Гурка ҫапла каласа кӑтартрӗ: пытӑм, тет, ун патне, упӑшки килте ҫук, тет.— Как сказывал Гурка-то: пришел, говорит, он к ней, а мужа нет.
VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Пӗррехинче, каҫ пулас умӗн, ямшӑк-ногаец пӗлӗтсем хушшинчен курӑнакан тусем ҫине пушшипе тӗллесе кӑтартрӗ.Один раз, перед вечером, ногаец-ямщик плетью указал из-за туч на горы.
III // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ромашов хӑйӗн Николаевпа пулса иртнӗ хирӗҫӳ историпе тӗплӗн каласа кӑтартрӗ.Ромашов рассказал подробно историю своего столкновения с Николаевым.
XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Ромашов ӗнерхи историе ҫыхӑнусӑррӑн, анчах чун-чӗререн те тӗплӗн каласа кӑтартрӗ.Ромашов несвязно, но искренно и подробно рассказал о вчерашней истории.
XX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Осадчий халӗ ҫеҫ ӗмӗр асӑнмалӑх ӗхӗрсе кӑтартрӗ те, кӗленчесем тӑр-тӑр анчах тӑрӑлтатрӗҫ.Сейчас Осадчий такую вечную память вывел, что стекла задребезжали.
XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Генерал сылтӑм флангран иккӗмӗш салтак ҫине пӳрнипе тӗллесе кӑтартрӗ.Генерал показал пальцем на второго от правого фланга солдата.
XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Андрусевич шӑна чӳрече ҫумӗнче мӗнле ҫатӑлтатнине те ватӑ карчӑк чӑх-ха епле хӑваласа тытнине тӑва-тӑва кӑтартрӗ, тӗмсем хыҫне пытанса, пӑчкӑ нӑйӑлтаттарчӗ тата ҫӗҫӗ хӑйрарӗ, — ку тӗлӗшпелен вӑл питех те пысӑк ӑстаччӗ.
XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Ӑна вӑл пӗр йӑва патӗнчен теприн патне иле-иле ҫӳрерӗ, хӑйӗн юратнӑ кайӑкӗсене кӑтартрӗ, вӗсем ҫинчен, сӑмах ырӑ та савӑк пӗлӗшсем пирки пынӑ чухнехи пеклӗн, питӗ хавхаланса та питӗ ӑшшӑн, вӗсен йӑли-йӗркисемпе кӑмӑлӗсене ҫав тери пӗлсе, кала-кала пачӗ.
XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Йӗплӗ пралукпа питӗ йӑвӑ каркаласа пӳлнӗ пӗчӗк ӳпле ҫине пӳрнипе кӑтартрӗ Рафальский.Рафальский показал пальцем на маленькую конурку, окруженную частой загородкой из колючей проволоки.
XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.