Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

куҫӗсем (тĕпĕ: куҫ) more information about the word form can be found here.
Унӑн ҫамрӑкланнӑ куҫӗсем хӗсӗнсе ҫӑра куҫхарши айӗн тӑрӑхласа кулакан кулӑпа йӑлтӑртатнӑ.

Глаза, сузившиеся, помолодевшие, насмешливо сверкали из-под дремучих бровей.

Матвей Кузьминӑн юлашки кунӗ // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 5–13 с.

Унӑн ватӑлнӑ куҫӗсем темле салхуллӑ хаваслӑхпа тӗлӗнсе ҫуталса кайрӗҫ.

Он смотрел на меня удивленно и одобрительно.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Унӑн куҫӗсем шахмат хӑми ҫине пӑхкалаҫҫӗ, эпӗ, ҫав вӑхӑтрах, унӑн королевине хамӑн тарласа кайнӑ ывӑҫ тупанӗпе хӗстерсе тытнӑ та савӑннипе каҫса кайсах чӑмӑртатӑп, ӑна эпӗ пур енчен шайласа тухтӑра ниҫта пӑрӑнмалла мар хӗстерсе лартнӑ хыҫҫӑн илтӗм.

Его глаза беспокойно бегали по шахматной доске, останавливались на моем кулаке, где в потной ладони была зажата похищенная в результате продуманного во всех деталях хода черная ребристая королева.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӑл мана Паша Фесенкона аса илтерчӗ: унӑн та куҫӗсем тилӗнни пекех пӗчӗкҫӗ те чее.

Она почему-то напоминала Пашу Фесенко: у него были такие же жуликоватые глаза.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Мӗн чӗнмесӗр тӑратӑн тата? — хӑраса пӑшӑлтатрӗ Пашка, куҫӗсем сасартӑк унӑн тӑмананни пек ҫап-ҫавракан курӑнчӗҫ.

— Что ты молчишь? — тревожно прошептал Пашка, и глаза его внезапно округлились, как у птицы.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Куҫӗсем савӑнса йӑлтӑртатаҫҫӗ: ку вӑл Матвей вилнӗ хыҫҫӑнхи пӗрремӗш уҫӑ савӑнӑҫлӑх пулас.

Каким счастьем светились ее глаза: может быть, это была первая радость после смерти Матвея.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Усӑсӑр чечекӗн алчӑранӑ ҫуткӗрен куҫӗсем плуг айӗнче сӳнеҫҫӗ.

И гасли под колесами и плугом светлосиреневые удивленные глазочки питрова батига.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Унӑн куҫӗсем чул хысакӗнчен пуҫласа ҫӗр хӑвӑлӗсем таранах тинкерсе пӑхрӗҫ.

Его взгляд прошелся по подножью, по пещерам, по вершине скалы.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хӑйсем имшерленнӗ, куҫӗсем путса кӗнӗ.

Лица измучены, провалились глаза, окаймленные темными кругами.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Анчах куҫӗсем унӑн яланхи пек кулса тӑмаҫҫӗ; тутине те вӑл чӑмӑртаса тытнӑ.

Но глаза ее не смеялись, как всегда, губы были сжаты.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Пысӑк пуҫлӑ вӗтӗ пулӑсем сывлӑшпа чыхӑнса кайнипе ҫатӑлтатми пулнӑ; ӗмкӗч пек усӑннӑ вӗсем, куҫӗсем те кӗленче пек хытса ларнӑ.

Головастые рыбешки, нахватавшись воздуха, не трепыхались, обвисли, как сосульки, их выпуклые глаза застыли.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Путса кӗнӗ куҫӗсем типӗ антрацит пек йӑлкӑшаҫҫӗ.

Сухой антрацитовый блеск в запавших глазах.

XXIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Маковей тӗлӗнчӗ: Шовкунӑн куҫӗсем куҫҫульпе тулса ларнӑ.

Маковею стало страшно: глаза Шовкуна были полны слез.

XXIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Йӗнерленӗ утсем айлӑм тӑрӑх шиклӗн ӑшталанса ҫӳреҫҫӗ, шоссе ҫине сике-сике тухаҫҫӗ, вӗсен куҫӗсем юнпа тулса ларнӑ.

Оседланные лошади, еще с налитыми кровью глазами, испуганно метались по долине, вырывались на шоссе.

XXIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Унӑн куҫӗсем, хӗвеле хӑнӑхнӑ чухнехи пек, пӗр самант мӑчлатса илчӗҫ, унтан гвардеецсем ҫине пӑхрӗҫ те сасартӑк чаплӑ, ырӑ, ашшӗнни пек куҫҫульпе йӑлтӑртатма пуҫларӗҫ.

Глаза его в пучках золотых морщин какое-то мгновенье моргали, словно привыкая к солнцу, потом вдруг глянули на гвардейцев и заблестели славными, добрыми, отеческими слезами.

XXVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хӑй вӑл хура, вӑрӑм куҫхаршийӗсем айӗнчи куҫӗсем савӑнӑҫлӑн йӑлкӑшаҫҫӗ.

Сам черный, а глаза под сведенными бровями весело поблескивают.

XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

«Тӗрӗс, эпӗ хатӗрлентӗм, — теҫҫӗ унӑн куҫӗсем, — манӑн кунта илемленсе килес килчӗ, уншӑн эпӗ вӑтанмастӑп, мӗншӗн тесен кусем пурте саншӑн».

«Да, я готовилась, — говорили ее глаза, — я хотела явиться сюда красивой и не стыжусь этого, и все это ради тебя».

XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

«Эпир пӗтӗмпех пӗлетпӗр, — теҫҫӗ вӗсен куҫӗсем, — пурне те ӑнланатпӑр…

«Мы всё знаем, — говорили их взгляды, — и всё понимаем…

XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Унӑн куҫӗсем Черныш патнелле туртӑнаҫҫӗ, унран тем ыйтаҫҫӗ тата ҫав вӑхӑтрах ӑна тем каласа параҫҫӗ.

Глаза ее тянулись к нему, о чем-то спрашивая его и в то же время что-то говоря ему.

XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Сӑн-сӑпатранах пӗлме пулать: начарланса, типсе-хӑрса кайнӑ, анчах куҫӗсем пирӗн ҫинелле ҫутӑлса пӑхаҫҫӗ…

— По виду узнаешь: идут истощенные, похудевшие, а глаза так и светятся нам навстречу…

XVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed