Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫӑварӗ (тĕпĕ: ҫӑвар) more information about the word form can be found here.
Унӑн ҫӑварӗ типсе ларчӗ, вӑл вара, хыпса ҫуннипе, чей стаканӗ тытрӗ.

У него пересохло во рту, и он жадно припал к стакану с чаем.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Шӑтӑкӑн тарӑн та хура ҫӑварӗ хӗвел еннелле карӑлса выртать.

Она смотрела черной пастью навстречу солнцу.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ҫурри карӑннӑ ҫӑварӗ ӑнтӑхса сывлӑша ҫӑтать.

Нос еще больше заострился.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Вӑл, кулкаласа, хӑйӗн уҫнӑ ҫӑварӗ ҫине кӑтартать: «Уҫ ҫӑварна, унсӑрӑн хӑлхасӑр пулма пултаратӑн».

И с улыбкой показывал на свой открытый рот, он знаками просил Михеева о том, чтобы тот тоже раскрыл рот.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Вӑл сасартӑк хӑй салтаксем хӑйне таптаса каясран хӑраса ӳкрӗ; эпӗ контужен, тесе кӑшкӑрса ярасшӑнччӗ вӑл, анчах ҫӑварӗ типсе ларнӑ-мӗн ун, чӗлхи ҫӑвар маччи ҫумне ҫыпҫӑнать, чӑтма ҫук ӗҫес килет-мӗн ун.

Ему вдруг стало страшно, что они раздавят его; он хотел крикнуть, что он контужен, но рот был так сух, что язык прилип к нёбу, и ужасная жажда мучила его.

12 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Ҫыхӑ ӑшӗнчен супӑнь евӗрлӗ сыр пуҫӗпе эрех тултарнӑ бутылка ҫӑварӗ курӑнса тӑраҫҫӗ.

Из которого торчали конец мыльного сыра и горлышко портерной бутылки с водкой.

4 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Типсе кайнӑ ҫӑварӗ унӑн уҫӑлсах тӑрать, аран-аран хӑрӑлтаткаласа сывлать вӑл; тӑхлан тӗслӗрех кӑвак куҫӗсене чарса пӑрахнӑ, пӗр ҫӗре пуҫтарӑнса чӑмӑртаннӑ ҫивитти айӗнчен бинтпа чӗркесе пӗтернӗ сылтӑм аллин юлашки курӑнса выртать.

Сухой открытый рот с трудом выпускает хрипящее дыхание; голубые оловянные глаза закачены кверху, и из-под сбившегося одеяла высунут остаток правой руки, обвернутый бинтами.

Севастополь декабрь уйӑхӗнче // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Хӗрлӗ кӗпе тӑхӑннӑ хӗр, Марушка пулмалла, правлени крыльци ҫинче тӑрать, аллисене ҫӑварӗ ҫумне тытса темӗн кӑшкӑрать, анчах Чижика «а-а-а!» тени ҫеҫ илтӗнет.

Девушка в красном платье, верно Марушка, стоит на крыльце правления и, приложив руки ко рту, кричит что-то, но до Чижика доносится только «А-а-а!»

Хыпарҫӑсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ҫӑварӗ типсе ларчӗ, ӑш вӑркама пуҫларӗ.

Во рту стало сухо, засосало под ложечкой.

Чижик Холмы ялне кайрӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Картара темӗн пысӑкӑш кӗрен тӳшке выртать, ҫӑварӗ пысӑк, хӑлхисем, хупах ҫулҫи пек, сарлака.

В загоне лежала огромная розовая туша с большой пастью, с широкими, как лопухи, ушами.

Чижикпа Машка // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ҫӑварӗ ҫурри карӑннӑ, куҫӗсем чармакланнӑ, куҫхаршисем пӗрӗннӗ.

Полуоткрытый рот, расширенные глаза, сжатые брови.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Эпӗ ҫием, — терӗ вӑл ҫӑварӗ пушансан, — эсӗ ху ҫинчен тӗплӗн каласа пар.

— Я буду есть, — сказал он, — а ты мне расскажешь все о себе, да подробно.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Патша виҫҫӗмӗш хут куркине туллиех тултарса ҫӑварӗ патне илсе пынӑ чух хурчӑка каллех шыва тӑкса ярать.

Когда в третий раз царь набрал полную чашу и стал подносить ее к губам, сокол опять разлил ее.

Патшапа хурчӑка // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ӗҫес тесе, куркине ҫӑварӗ патне илсе пынӑ чух хурчӑка каллех, ҫуначӗсемпе ҫапса, шывне тӑкса ярать.

И опять, когда он стал подносить ее ко рту, сокол затрепыхался и разлил воду.

Патшапа хурчӑка // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Шыв пӗрер тумламӑн сӑрхӑнса курка тулли тулсан, патша куркине илет те, ҫӑварӗ патне илсе пырса, ӗҫес тесе тӑрать, анчах сасартӑк ун аллинчи хурчӑка, ластӑр-ластӑр силленсе, ҫуначӗсене ҫапса, шыва тӑкать ярать.

Вода текла по капле, и когда чаша набралась полная, царь поднял ее ко рту и хотел пить; вдруг сокол встрепенулся на руке у царя, забил крыльями и выплеснул воду.

Патшапа хурчӑка // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кӑмакана хутса ярсан, унӑн ҫӑварӗ патӗнче яланах ҫил вӗрсе тӑрать.

А когда топят печку, всегда в нее дует ветер.

Ҫил ӑҫтан пулать? // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кӗленче ҫӑварӗ унӑн тути ҫумне пырса сӗртӗнчӗ, шӗвекӗ лӑнкӑрт-лӑнкӑрт туни илтӗнсе кайрӗ…

Горлышко бутыли коснулось его губ, послышалось бульканье жидкости.

V сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хӳме патне ҫитсен, мантикора умӗнче каюра шӑтӑкӗн сарлака ҫӑварӗ курӑнса кайрӗ.

Когда мантикора добралась до изгороди, перед ней оказалось широкое отверстие кротовой норы, открывавшееся под самым частоколом.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑл чура сутуҫин аллинчен алтӑра туртса илчӗ те, унпа хуранта ҫунакан шӗвеке ӑсса, ҫӑварӗ патне илсе пычӗ…

Он вырвал ложку из рук работорговца, опустил ее в котел, зачерпнул пылающий пунш и поднес его ко рту…

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хай хурт чӑнах та хӑйӗн кивӗ тирӗпе хут ҫумне ҫыпҫӑнса ларнӑ та ҫӑварӗ тӗлӗнчен тирне шӑтарнӑ.

что точно, — этот червяк прицепился старою шкурой к бумаге, прорвал около рта дыру.

Пурҫӑн хурчӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed