Corpus of the Chuvash language

Эпӗ пурнӑҫра хама хӑрушшӑн парӑнтарнине, ҫӗнтернине тӳссе ирттертӗм, анчах ӑна ӑнланмарӑм, ӑна йышӑнмарӑм.

Я потерпел в жизни страшное поражение и не понимал, не признавал его.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Вӑл хаяррӑн, хӑрушшӑн курӑнать.

Большой, вздыбленный и гневный, он был страшен.

Улттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Таҫта ҫывӑхрах пӗр йывӑҫ хӑрушшӑн шатӑртатса ӳкрӗ.

Где-то рядом со страшным треском рухнуло дерево.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Куҫӗсем хӑрушшӑн пӑхаҫҫӗ.

Взгляд ее был страшен.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Хӑрушшӑн асаплантарнӑ вӗсене.

Пытали их страшными пытками.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Пӑрахут ҫав тери вӑйлӑ ҫӗмӗрӗлнипе унӑн темӗн пысӑкӑш хуранӗ ман пуҫ урлӑ вӑркӑнса иртрӗ те, хӑрушшӑн кӗмсӗртетсе, хула варрине ӳкрӗ.

Сила взрывов была такой, что огромный котел парохода пролетел над моей головой и со страшным грохотом упал в центре города.

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Севастополь тӑшманшӑн хӑрушшӑн курӑнса тӑрать.

Севастополь был все также грозен.

27 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Ҫак вӑхӑтра шӑпах рота умӗнче ҫулӑм йӑлтлатса илнӗ, чӑтма ҫук хӑрушшӑн кӗрслетни илтӗнсе кайнӑ, пӗтӗм ротӑна хупласа хунӑ ку сасӑ, унтан вара ҫӳлте, сывлӑшра чул муклашкисемпе осколкӑсем шӑхӑрни илтӗннӗ (сахалран та тепӗр 50 ҫекундран пӗр чулӗ ҫӳлтен ӳксе пӗр салтак урине лексе амантнӑ).

В это время перед самой ротой мгновенно вспыхнуло пламя, раздался ужаснейший треск, оглушил всю роту, и высоко в воздухе зашуршели камни и осколки (по крайней мере, секунд через 50 один камень упал сверху и отбил ногу солдату).

11 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Сасартӑк сире хӑрушӑран та хӑрушшӑн кӗмсӗртетнӗ сасӑ чӗтретсе илет, вӑл сирӗн хӑлхӑрсене хупласа хунипе ҫырлахмасть, пӗтӗм кӗлеткӗре чӗтретсе илет.

Вдруг ужаснейший, потрясающий не одни ушные органы, но все существо ваше, гул поражает вас так, что вы вздрагиваете всем телом.

Севастополь декабрь уйӑхӗнче // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Сасартӑк варманта ача кӑшкӑрни, хӑрушшӑн кӑшкӑрни, ӳлесе макӑрни илтӗнсе кайрӗ.

И вдруг в лесу раздается детский крик, страшный крик, кончающийся всхлипыванием и визгом.

Морзе азбуки // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Хыр турачӗсем купаласа хӑйӑрпа витнӗ дзотӑн амбразурисем хӑрушшӑн курӑнаҫҫӗ.

Дзот из еловых веток, засыпанный песком, грозно смотрел своими амбразурами.

Пурте пӗриншӗн // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Танька, хӑрушшӑн кӑшкӑрса, ура ҫине тӑчӗ, тарма хӑтланса пӑхрӗ, анчах ӑна ҫӑматтипе тутӑрӗ кансӗрлерӗҫ.

Тонька, страшно крича, поднялась на ноги, пыталась бежать, но валенки и платок мешали ей.

Чӑмӑр Танька пӑр ирӗлтерчӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Ачасем, — терӗ Алеша, хӑрушшӑн пӑшӑлтатса, — Машкӑна, тен, ҫав вӑрласа кайнӑ пулӗ?

— Ребята, — оказал Алеша страшным шепотом, — может, это он Машку украл?

Туслисен звени Дуня инкене пулӑшни // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Хӑрушшӑн туйӑнса кайрӗ вӑл мана.

Мне стало страшно.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ҫӑварне ҫурри таран карнӑ, кӑвакарса кайнӑ тута хӗррисем хӑрушшӑн йӑл кулнӑ пек туйӑнаҫҫӗ, икӗ ӗрет шурӑ шӑл курӑнса тӑраҫҫӗ.

Посиневшие губы полуоткрытого рта замерли в жуткой улыбке, обнажив два ряда белых зубов.

LXXIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Виҫӗ юланут ҫул ҫӳресси пит хӑрушшӑн пӗтсе лар-ма пултаратчӗ пулӗ.

Длительное путешествие трех всадников могло бы привести к трагическому концу.

ХVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Мана каллех хӑрушшӑн туйӑна пуҫларӗ.

Мне опять стало жутко.

Сывлӑш ҫинче вӗҫсе ҫӳрекен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Малтан мана хӑрушшӑн туйӑнчӗ, ҫанҫурӑм сӑрӑлтатса кайрӗ.

Первую минуту мне стало жутко и мороз пробежал по жилам.

Сывлӑш ҫинче вӗҫсе ҫӳрекен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кунтан тӑватҫӗр футра шыв хӑрушшӑн кӗрлесе чул хысакӗнчен аялалла сирпӗнет.

Зато в четырехстах футах от этого места вода с диким ревом низвергалась со скалы.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Дик Сэндпа Геркулес мӗскӗн Самюэль Вернон шӑмми-шаккине пытарас тенӗччӗ ҫеҫ, сасартӑк Динго хӑрушшӑн вӗрсе ярса пӳртрен тухса вӑркӑнчӗ.

Дик Сэнд и Геркулес уже собрались было предать погребению останки несчастного Самюэля Вернона, как вдруг Динго с неистовым лаем выбежал из хижины.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.