Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хулпуҫҫийӗсем (тĕпĕ: хулпуҫҫи) more information about the word form can be found here.
Ун ҫийӗнче тирпейлӗ ситец кӗпе; ҫаврака хулпуҫҫийӗсем ҫинче сенкер тӗслӗ ҫӗнӗ косынка ҫӑмӑллӑн выртать.

На ней было опрятное ситцевое платье; голубая новая косынка легко лежала на ее круглых плечах.

V // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Вӑл шурӑ платйӗпе, хӑй те, пичӗ те, хулпуҫҫийӗсем те, аллисем те шап-шурах.

На ней было белое платье — и сама она, ее лицо, плечи, руки — были бледны до белизны.

XV // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Унӑн шатралӑ пичӗ шурса кайрӗ, куҫӗсем, чарса пӑрахнипе, пӗчӗкленнӗ пек туйӑнчӗҫ: хулпуҫҫийӗсем шӑнӑр туртнӑ чухнехи евӗр чӗтренчӗҫ.

Рябое лицо его побелело и вроде как будто меньше стало от внезапно расширившихся глаз, плечи судорожно перекосились.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Нимӗҫсем каялла сиксе ӳксе хулпуҫҫийӗсем ҫинчен винтовкисене хыва пуҫларӗҫ.

Немцы, отпрянув от саней, суетливо сдергивали с плеч винтовки.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Унӑн пичӗ тӗксӗмленчӗ; хӑй те сасартӑк ҫемҫелсе кайрӗ, хулпуҫҫийӗсем усӑннӑ пек пулчӗҫ.

Лицо у него потемнело, и он сразу как-то обмяк, плечи опустились.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Зимин тутине ҫырткаласа, унӑн чӗтрекен хулпуҫҫийӗсем ҫине пӑхса тӑчӗ.

Зимин стоял и, покусывая губы, смотрел, как судорожно вздрагивали ее плечи.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Аллуна ҫанна чикер-ха, пӑхар, хулпуҫҫийӗсем тӑвӑр мар-и?

Ну-ка, засунь руки в рукава, посмотрим, не мало ли в плечах?

Лешкас ачисем // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

Вӗсем, ҫак тӑван алӑсем, ун хулпуҫҫийӗсем ҫинче читлӗхри кайӑк ҫатӑлтатнӑ пек чӗтренипе Григорий хӑй те чӗтреме пуҫларӗ.

Они так дрожали и бились на его плечах, эти родные руки, что дрожь их передалась и Григорию.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Уй-хир ӗҫӗсен пӗтӗм йывӑрӑшӗ унӑн хыткан хулпуҫҫийӗсем ҫине тиеннӗ.

Вся тяжесть полевых работ ложилась на ее худые плечи.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӑштахран Прохор та ура ҫине тӑчӗ, тайкалана-тайкалана хулпуҫҫийӗсем ҫине кӗрӗк пиншакне уртса ячӗ.

Спустя немного поднялся и Прохор, покачиваясь, он накинул внапашку полушубок, сказал.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах кунсем иртрӗҫ, эрнесем, Сергейӑн ҫурӑмӗпе хулпуҫҫийӗсем пӑхма хӑрамалла пулса кайрӗҫ, ӳсӗмӗ ҫаплах ҫук та ҫук.

Но шли дни, недели, спина и плечи Сергея превратились в сплошную кровоточащую рану, а успехов не было.

6 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Вӑл пальтине шӑлӗсемпе ҫыртрӗ, хулпуҫҫийӗсем ҫине ывӑтрӗ.

Он зубами зацепил пальто и кинул его на плечи.

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Хӑшӗ кунта панӑ кӑвак халатпа, теприсем хулпуҫҫийӗсем ҫине васкаварлӑн пальто ывӑтнӑ.

Они были в синих больничных халатах, в наспех накинутых на плечи пальто.

17 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Григорий Васильевич яланах хавассӑн калаҫма тӑрӑшрӗ старикпе, анчах хӑйӗн, палатӑран кайнӑ чух, кашнинчех куҫ харшисем канӑҫсӑррӑн пӗркеленсе тӗксӗмленчӗҫ, хулпуҫҫийӗсем лӑштӑрах усӑнчӗҫ — Егорычпа мӗнле, Григорий Васильевич? — шӑппӑн пӑшӑлтатрӗ ӑна хӑлхинчен Сергей.

Григорий Васильевич подбадривал больного, но у самого, когда уходил из палаты, хмурились брови в озабоченной складке, беспомощно обвисали плечи — Что с Егорычем, Григорий Васильевич? — шепнул ему на ухо Сергей.

11 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ҫынсен хулпуҫҫийӗсем ҫине ялт-ҫутӑ асамат кӗперӗ анса выртнӑ та хӑйӗн ним йӗркисӗр пӑтранса кайнӑ чечекӗсемпе ялкӑшса варкӑшать тейӗн ҫав.

Казалось, яркая радуга легла на плечи людям и трепетала всеми своими беспорядочными, перепутанными цветами.

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ӗнтӗ сайрарах та сайрарах авӑсрӗҫ ҫав ҫыннӑн аллисем, аяларах анса пычӗҫ хулпуҫҫийӗсем.

Все реже взмахивали руки пловца, все ниже оседали плечи.

XXIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ильинична татах темскер каласшӑнччӗ, анчах Аксинья ним шарламасӑр витресем патне ҫаврӑнса утрӗ, картлӑ кӗвентене хулпуҫҫийӗсем ҫине илсе йӑтрӗ те, шыва чӑлт-чалт сирпӗнтерсе, сукмак тӑрӑх хӑвӑрт килнелле танкӑшрӗ.

Ильинична хотела еще что-то сказать, но Аксинья молча повернулась, подошла к ведрам, рывком подняла на плечи коромысло и, расплескивая воду, быстро пошла по стежке.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсем винтовкисене хулпуҫҫийӗсем ҫинчен хывса хумасӑрах юрланӑ иккен.

Они пели, даже винтовок не скинув с плеч.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хушӑран ҫеҫ унӑн хулпуҫҫийӗсем хутлана-хутлана илчӗҫ, тата кӗлетки вӗттӗн сӑрӑлтатса чӗтрерӗ.

Лишь изредка поднимались ее плечи да по телу пробегала мелкая дрожь.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Копыловӑн хулпуҫҫийӗсем вӗттӗн тӑрӑлтатса чӗтрерӗҫ, куҫӗсем таҫта стена тӑрӑх шуса ҫӳрерӗҫ.

У Копылова мелко дрожали колени, взгляд его блуждал где-то по стене.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed