Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

месерле the word is in our database.
месерле (тĕпĕ: месерле) more information about the word form can be found here.
Унтан Иван Алексеевич месерле ӳкрӗ, пуҫӗ сив амак тытнӑ пек хӑвӑрт силленсе чӗтреме пуҫларӗ, сарса пӑрахнӑ аллисенчи пӳрнисем хускалма, тимлесех ҫӗре чӗрмелеме тытӑнчӗҫ.

А потом Иван Алексеевич упал навзничь, и с лихорадочной быстротой задергалась у него голова, зашевелились, старательно заскребли землю пальцы раскинутых рук…

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫул варрине месерле йӑванса кайнӑ Иван Алексеевич ҫынсем асаплӑн ҫухӑра-ҫухӑра янине, хӑй ҫывӑхӗнче ура сассисем тӗпӗртетнине, утсем урнӑ пек хартлатнине тӗлӗкри пек кӑна илтсе выртрӗ.

Будто сквозь сон, слышал лежавший на дороге ничком Иван Алексеевич глухие вскрики, гулкий топот ног вокруг себя, бешеное всхрапывание лошадей.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Иккӗмӗш хут пенӗ хыҫҫӑн Штокман месерле йӑванса кайрӗ, сӗтел ҫывӑхӗнчи хӗрлӗармеецсен ури айне ӳкрӗ.

Второй выстрел опрокинул Штокмана навзничь, повалил со стола под ноги красноармейцев.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ая сарнӑ улӑм ҫинче Мартин Шамиль месерле выртать.

На соломенной подстилке, лицом вверх, лежал Мартин Шамиль.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тахӑшӗ вӑйлӑн тӗртсе янӑ пек месерле кайса ӳкнӗ май вӑл пӑшал сассине пачах илтмерӗ.

Он не слышал выстрела, падая навзничь, как от сильного толчка.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юнланса пӗтнӗ ӳт татӑкӗнчен намӑссӑрӑн мӑшкӑлларӗҫ, юлашкинчен пӗр конвоирӗ месерле ҫавӑрса пӑрахнӑ кӗлеткен кӑкӑрӗ ҫине хӑпарса тӑчӗ те, хӗҫӗпе пӗррех сулса, Лихачевӑн пуҫне чалӑшшӑн касса татрӗ.

Надругались над кровоточащим обрубком, а потом один из конвойных наступил на хлипко дрожавшую грудь, на поверженное навзничь тело и одним ударом наискось отсек голову.

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сарӑрах хӑмӑр ҫеҫенхир хӗвел питтинче месерле саркаланса выртать.

Навзничь под солнцем лежала золотисто-бурая степь.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл ҫӗр ҫине, хыттӑн лаплатса, месерле кайса ӳкрӗ, унтан, ури ҫине тӑма хӑтланнӑ май, ҫӑварӗнчен йӑмӑх хӗрлӗ ҫӑра юн чӑмаккине сурса пӑрахрӗ.

Упал он плашмя и, пытаясь подняться, выронил изо рта бордовый комок сгустелой крови.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Каледин аллисене кӑкӑрӗ ҫине хунӑ та офицерсен похода илсе ҫӳремелли койки ҫинче месерле выртать.

На походной офицерской койке, сложив на груди руки, вытянувшись, лежал на спине Каледин.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑй вӑл пӗчӗк ача пек ҫухӑрса кӑшкӑрчӗ, чӗркуҫҫи ҫине ларчӗ, унтан месерле ӳкрӗ, пуҫне юр ҫивчӗ йӑвалантарса тапаланчӗ; унӑн юнпа тулнӑ куҫӗсем тата пӗр вӗҫӗмсӗр кӑшкӑрнипе карса пӑрахнӑ ҫӑварӗ ҫеҫ палӑракан пулчӗҫ.

Он кричал, как ребенок, — упал на колени, на спину, перекатывал по снегу голову; на лице виднелись одни залитые кровью глаза да черный рот, просверленный сплошным криком.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорий лашине ун ҫине тытрӗ; суранӗ ҫинчен манса кайса, йӗнерӗ ҫинчен сикрӗ те пӗҫҫинче чӑтма ҫук ыратса килнипе месерле йӑванса кайрӗ.

Григорий тронул к нему коня, прыгнул, забыв про рану, с седла и, простреленный болью, упал навзничь.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Акӑ ҫул варринче виҫӗ арҫын тӑсӑлса выртаҫҫӗ: вӑйлӑ аллисене улӑпла сарса пӑрахса, вӗсем месерле ҫывӑрнӑ; хӗрсем хӗвелпе пиҫнӗ пичӗсене хӑйсем тунӑ хӳшше пытарса выртнӑ, чӗркуҫҫийӗсене хутлатса, юбка аркипе аран-аран виткеленӗ; пӗр юпа тавра ушкӑнӗпех ҫамрӑк ача-пӑча выртса тухнӑ, — ыйхи ытла тутлӑ пулнӑран вӗсем шӑрӑха та сисмен; вӗсенчен инҫех мар пӗр хӗрарӑм ӳпне выртнӑ, унӑн саланнӑ ҫивӗчӗ пӑхӑр тӗслӗ пулса кайнӑ, ҫара хулпуҫҫийӗсене хупланӑ…

Вот трое мужчин растянулись посреди дороги: они лежали навзничь, широко, по-богатырски раскинув сильные руки; под самодельным шатром спали девушки, спрятав в холодок лишь молодые, опаленные солнцем лица и подогнув едва прикрытые юбкой колени; вокруг столба гурьбой лежали мальчуганы-подростки, — сон их был так сладок, что и жара им была нипочем; невдалеке от них ничком лежала женщина, и волосы ее, широко распустившись, покрывали голые, под цвет меди, плечи…

XXXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тӳпе тӗлӗнмелле таса та аялта тӑрать; ҫуркуннехи пек кӑвак тӗсӗ ун куҫа ачашлать — ача чухнехи пек курӑк ҫине месерле кайса ӳксе, икӗ-виҫӗ сехет пӑхса выртас килет…

А небо удивительно чистое и низкое; прозрачная голубизна его, какая бывает только весной, ласкает взгляд — хочется, как случалось в детстве, лечь на траву вверх лицом да так и пролежать час или два…

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кошевой месерле кайса ӳкрӗ те пуш-пушӑ тӳпе ҫине чылайччен чӗмсӗррӗн пӑхса выртать, пылак ӗмӗтсемпе йӑпанса кулса, аллипе ним туйми шӑнса хытнӑ чунсӑр ҫӗре хумханса лӑпкать.

Кошевой, запрокинувшись на спину, молчал, долго глядел в вышнюю пустошь и, мечтательно улыбаясь, волнующе-нежно ласкал руками нахолодавшую, неприступно-равнодушную землю.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унтан ҫӗр ҫине месерле тӑсӑлса выртрӗ те, йывӑрланнӑ пуҫне чул муклашки хыҫне пытарса, типшӗрнӗ чӗлхипе ҫемҫе юра ҫулласа илчӗ.

Он лег плашмя и, пряча за камень затяжелевшую голову, лизнул разом пересохшим языком пушистый завиток снега.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӗсем ӑна месерле ҫавӑрса пӑрахрӗҫ те, ҫав газпа антӑхса хӑйӗн юлашки канӑҫне хыр айӗнче тупнӑ ҫын, вилӗмрен тарса ӳкме пӑхнӑскер, анчах хӑйӗн вилӗмне ӳпкинчех ҫӗклесе пынӑскер, 256-мӗш ҫуран ҫар полкӗн виҫӗ батальонӗнчи салтаксенчен пӗри пулнине тавҫӑрса илчӗҫ.

Они перевернули его лицом вверх, и тут только догадались, что под сосной нашел себе последний приют этот отравленный газами, бежавший от смерти, которую нес в своих легких, солдат одного из трех батальонов 256-го пехотного полка.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑй вӑл месерле выртать, сулахай аллине кӑкӑрӗ ҫумне пӑчӑртаса тытнӑ, аяккалла сарса хунӑ сылтӑм аллинче наган тыткӑчи хытса ларнӑ.

Он лежал на спине, левая рука его была плот но прижата к груди, в правой, кинутой в сторону, навсегда застыла рукоять нагана.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫемен, месерле выртса, ҫӑлтӑрсем ҫине ытараймасӑр пӑхнӑ.

Семен ложился на спину и отдыхал, любуясь звездами.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Утӑ ҫине йывӑҫ антарма каякансем вырнаҫнӑ, хӑшӗ урисене усса ларнӑ, хӑшӗ месерле кайса ӳкнӗ.

На них разместились сплавщики — кто сидел, свесив ноги, кто лежал, опрокинувшись навзничь.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей курӑк ҫине месерле тӑсӑлса выртрӗ, кӑвак пӗлӗте курсан, куҫӗсем хайсемех хупӑнчӗҫ.

А Сергей лег на траву вверх лицом, и глаза его, увидев синеву неба, сами закрылись.

XV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed