Шырав
Шырав ĕçĕ:
Крючниксен лапӑртаннӑ пичӗсем кулӑпа йӑлтӑранӑ; ӗҫӗ, ҫӑмӑлскер, ӑнӑҫлӑн пынӑ, юрӑ пуҫлаканӗн те екки янӑ вӑхӑт пулнӑ.
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Тарас, хӑйӗн сигарне лӑпкӑн туртса, ашшӗ ҫине пӑхса ларнӑ, унӑн тути кӗтесӗсем кулӑпа сиккеленнӗ.
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Хуравлас вырӑнне, Смолин темиҫе ҫекунд хушши сӗткенлӗ, анчах ҫуйхӑмсӑр сулхӑн кулӑпа кулса тӑнӑ, унтан вӑл, старике кӗскен ҫеҫ: — Э, ҫитӗ-ҫке… — тесе хунӑ.
XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Питӗ килӗшет мана пирӗн чаплӑ, ватӑ хуламӑр, — тенӗ Смолин, ачаш кулӑпа хӗр ҫине пӑхса, — илемлӗ вӑл, шухӑ… унта, темскер, ӗҫлес килтерекен чӗрӗлӗх пур… унӑн картинлӑхне курнипех темӗнле ҫӗкленсе каятӑн… сарлака пурнӑҫпа пурӑнас килтерет… нумай тата тимлӗн ӗҫлес килтерет…
XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Старик лӑпкӑн, йӗрӗнӳллӗ ҫӑмӑл кулӑпа калаҫасшӑн пулнӑ, анчах кулли унӑн пичӗ ҫине килмен, пӗркеленчӗкӗсем хӗрӳллӗн сиккелесе тӑнӑ, пӗчӗк куҫӗсем уйрӑмах йӑлтӑртатнӑ.
XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Унтан йӗкӗт хӑйӗн сӑмахӗнчен хӑех хаваслӑ та шавлӑ кулӑпа кулса янӑ.И сам первый расхохотался над своими словами веселым и громким смехом.
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Унтан вӑл, тем сӑлтавпа, халиччен пулман хӑйӑлтатуллӑ кулӑпа кулса янӑ…
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Хреснайӗн пичӗ алчӑравлӑ кулӑпа кулнӑ, вӑл савӑнӑҫлӑ тата ҫав вӑхӑтрах мӗскӗннӗн пӑхса ларнӑ…Крестник улыбался растерянно, радостно и в то же время жалобно…
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Кӗпӗрленӳ хушшине лекнӗскер, Маякин пӗр саманта куҫран ҫухалнӑ, анчах каллех, уявлӑ кулӑпа кулса, чӑмса тухнӑ.Затертый толпою Маякин на минуту скрылся из глаз и снова вынырнул, улыбаясь торжествующей улыбкой.
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Унтан вӑл, аван мар кулӑпа кулса ярса: — Ну, ҫитӗ ӑҫтиҫука калаҫма… лар сӗтел хушшине!.. — тесе вӗҫленӗ хӑйӗн сӑмахне.— И, засмеявшись нехорошим смехом, Саша сказала: — Ну, будет пустяки говорить… садись за стол!..
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Старик ку тӗлте пауза туса илнӗ, унтан каллех, сассине антарса, йӗкӗлтевлӗ кулӑпа сӑмахне пуҫланӑ; — А, хайхи, пурнӑҫ тӑвакан ӗҫлӗхлӗ сывлӑшӗ унӑн кӑ-ӑшт анчах иккен.
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Мӗншӗн-ха сӑну-питӳнте санӑн йӑлтӑр-йӑлтӑр кулӑпа хутӑшах пат-пат-пат куҫҫуль?
8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.
Ҫак икӗ сасӑ, йӗрсе, хуйхӑрса, каҫ лӑпкӑлӑхӗпе уҫӑлӑхне юхса кӗрсен, пӗтӗм тавралӑх ӑшӑрах та лайӑхрах пек туйӑна пуҫланӑ; мӗнпур япала ҫав юрра юрлакан этемӗн хуйхине туйса, тӑван йӑвинчен хура вӑйсем хӑйпӑтса тухнипе, ҫичӗ ютри хӗн-хурлӑ ӗҫре мӑшкӑл тӳсме каякан ҫынна шеллесе, асаплӑ кулӑпа йӑлтӑртатнӑн туйӑннӑ.
VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӑл хӑйӗн кӳрши ҫине пӑхса каланӑ, лешӗ ӑна ӳсӗр кулӑпа тавӑрнӑ.Он обращался к своему соседу, тот ответил ему пьяной улыбкой.
VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ҫак илемсӗр пит, хытса ларнӑ пекех, нимӗн хускавсӑр тӑнӑ, ҫаврашка куҫӗсем анчах, пӗчӗккӗ те сивӗскерсем, витӗр илекен чее кулӑпа йӑлтӑртатнӑ.
VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Хӗр те ӑна уҫӑ мар кулӑпа ответленӗ.
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ай-чжэн хӑнана ӑшӑ кулӑпа кан патӗнче кӗтсе тӑрать.
XV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Медынская ӑна ачаш кулӑпа кӗтсе илнӗ, унпала юнашар гостинӑйӑн пӗр-пӗр тараватрах кӗтессине ларнӑ, вара, сӑмахне пуҫличчен малтан, кушак пек авкаланса, тӗтреллӗн ҫунакан куҫӗсемпе ун ҫине ҫуйкӑннӑн пӑхкаласа илнӗ.
V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Фома ӑна кулӑпа ҫеҫ ответленӗ, хӑйӗн ӑшӗнче вӑл ун ҫинчен: — Ӑслӑ мур… аттерен ӑслӑрах… — тесе шухӑшланӑ.Фома ответил ему улыбкой и подумал про себя: «А умен… умнее отца-то…»
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Апла пулсан, сан вырӑну шӑп ҫавӑнта! — йӗрӗнчӗк кулӑпа каланӑ Любовь.— Там тебе и место! — с презрительной улыбкой сказала Любовь.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.