Шырав
Шырав ĕçĕ:
Унтан, тен ку хӗрачана Коля хӑйӗн чӑн-чӑн йӑмӑкӗ вырӑнне шутлани авантарах та пулӗ, тенӗ.Но подумал, что, может быть, лучше, если Коля будет считать девочку настоящей своей сестрой.
Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.
Соломон, Ленӑна Коля йӑмӑкӗ тесе, паянтан пуҫласа Кольӑпа Лена пӗрле, пӗртӑвансем пек пурӑнмаллине ҫеҫ пӗлтересшӗн пулнӑ.
Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.
Пӗр сӑмахпа каласан, вӗсен иккӗшӗн те пӗрешкелли нимӗн те пулман, — ҫапах та вӗсен пӗр пек сӑнар пуррине, вӗсем пӗр-пӗрне тӑван пек, пиччӗшӗпе йӑмӑкӗ пек туйӑннине пытарма ҫук, ҫав пӗрпеклӗхе ӑнланса илме ҫук пулсассӑн та.
XX сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.
Митяйпа амӑшӗ тата йӑмӑкӗ ку ялта темиҫе кун пурӑнчӗҫ.Митяй с матерью и сестренкой прожили в этой деревне несколько дней.
XVIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.
Ленька харкашу пуҫласшӑн пулмарӗ, ҫавӑнпа та вӑл йӑмӑкӗ ҫумне пырса ларчӗ те, ахаль ҫеҫ: — Нуккӑ, куҫ-ха ман вырӑнтан! — терӗ.Затевать ссору Леньке не хотелось, и, сев рядом, он просто сказал: — Ну-ка, подвинься с моего места!
V сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.
Ҫапах та, кӑшт вӑхӑт иртсен, Ленька йӑмӑкӗ каллех ашшӗ вырӑнне пырса йышӑнать.Но через некоторое время сестренка Лёньки снова оказывалась на отцовском месте.
V сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.
— Ӑҫта кирлӗ, ҫавӑнта ҫӳретпӗр! — ответлерӗ Ленька йӑмӑкӗ, Лида.
IV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.
— Юлташсем, Лёша Зотовӑн йӑмӑкӗ ҫухалнӑ.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.
Вӗсен йӑмӑкӗ кунта хаклӑ хӑна, аппӑшӗсене ӳпкелесе вара ҫапла калать:И прогневалась на сестер старших дорогая гостья, меньшая сестра, и сказала им таковы слова:
Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.
Аппӑшсем вара йӑмӑкӗ ҫапла пуян пурӑннине хапсӑнаҫҫӗ, вӑл хӑйӗн хуҫине чура вырӑнне хурса хӑйне патша пек тыткалама пултарни ҫинчен илтнипе кӗвӗҫе пуҫлаҫҫӗ.
Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.
Пӗтӗм ҫурчӗпе уласа йӗреҫҫӗ вӗсем: калӑн ҫав, юратнӑ йӑмӑкне ытла хӗрхенеҫҫӗ тесе; йӑмӑкӗ вара хуйхӑрман пек ҫӳрет, йӗмест те, ахлатмасть те, курман-илтмен инҫе ҫула тухса кайма хатӗрленет.
Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.
Тетӗшӗ, кресло ҫинче тапранкаласа, йӑмӑкӗ енне пӑхса илнӗ, унтан, пуҫне усса, лӑпкӑн, витӗмлӗн калаҫма пуҫланӑ: — Шухӑшлас пулать, — тенӗ вӑл, — мӗнле сӑлтавран тухать пурнӑҫпа килӗшменни?..
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Тарас хӑйӗн чейне васкамасӑр кӑна, пысӑккӑн сыпа-сыпа, ӗҫсе янӑ та, стаканне Люба еннелле тӗртсе лартнӑ, унтан, йӑмӑкӗ ҫине пӑхса, йӑлт кулнӑ.Тарас медленно, большими глотками выпил чай и, молча подвинув к Любе стакан, улыбнулся ей.
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Йӑмӑкӗ, пуҫне тата та ҫӳлерех сӗлтсе, юрра вӗҫлесе хунӑ:
VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Лешӗ, пырне аллипе шӑлса илнӗ те, ҫаврашка куҫӗсемпе йӑмӑкӗ ҫине пӑхнӑ.Та тотчас погладила рукой горло и уставилась круглыми глазами в лицо сестры.
VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Унта аппӑшӗпе йӑмӑкӗ пурӑнаҫҫӗ… ах, мӗнешкел пурӑнаҫҫӗ вӗсем!
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Унпа пӗрле макӑрнипе хӗрелнӗ хӗсӗк куҫлӑ лутра та самӑр хӗрарӑм, вӗсене хирӗҫ хӗрачапа арҫын ача лараҫҫӗ, кусем — пиччӗшӗпе йӑмӑкӗ пулас.
«Хамӑр вӑхӑтри чаплӑ тӗлӗнтерӳҫӗ» // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.
Вӑл Оля Иванцова, Нина йӑмӑкӗ иккен: унӑн вӑрттӑн ячӗ «Оксана» пулнӑ.Это была Оля Иванцова, сестра Нины: ее тайное имя было «Оксана».
Пурте — пӗриншӗн, пӗри — пуриншӗн те // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.
Спартак хӑйӗн йӑмӑкӗ вилнине те курасшӑн пулман, йӑмӑкне те хӑй вилнине кӑтартасшӑн пулман.Спартак не хотел видеть смерть своей сестры и не хотел, чтобы его сестра видела его смерть.
XXII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.
Тутисене пӑрса, вӑл аллисене Спартак йӑмӑкӗ патнелле, ӑна ярса илме хӑтланни пек тӑсса янӑ, мӗнпур вӑйне пухса пӗтӗм пӗвӗпе малалла туртӑннӑ, ун хыҫҫӑн, юлашки хут йынӑшса, куҫӗсене хупнӑ, пуҫӗпе йывӑҫ ҫумне ҫапӑннӑ та, сывлайми пулса, йӑванса кайнӑ.
XXI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.