Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

именчӗклӗн the word is in our database.
именчӗклӗн (тĕпĕ: именчӗклӗн) more information about the word form can be found here.
Вӑл, тӗксӗм хырӑмне ҫурӑк кӗпе айне именчӗклӗн пытарса, ҫаплах ӳпкелешрӗ:

Он стыдливо запахивал на смуглом животе располосованную рубаху, сетовал:

XXIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Юлашкинчен Ипполит Шалый упалла йӑраланса утса пычӗ, пурте тимлесе пӑхнипе именчӗклӗн кулкаласа, вӑл ӗҫпе кушӑрканнӑ тем пысӑкӑш хура аллине инҫеренех тӑсса пачӗ.

А когда последним, медвежковато шагая, подошел Ипполит Шалый и, сдержанно посмеиваясь, смущенный всеобщим вниманием, издали протянул черную, раздавленную работой, огромную руку.

XXIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Хӑй калавӗ питӗ витӗмлӗ тухнине туйса, Ҫӑрттан мучи кунта та сӑх-сӑхса илесшӗнччӗ, аллине ҫамки патнех илсе ҫитернӗччӗ ӗнтӗ, анчах вӑхӑтра тавҫӑрса илчӗ те, ҫамкине хыҫкаласа, именчӗклӗн хихиклетсе кулчӗ:

Под впечатлением собственного рассказа дед Щукарь хотел было и тут перекреститься, даже донес руку до лба, но вовремя одумался и, почесав лоб, смущенно захихикал:

XXII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Пысӑк пӗсехеллӗ пӗр мӑшӑр ӑшӑ кӑвакарчӑн чӗппине вӑл ҫӗлӗкӗ ӑшне лартнӑ, ҫиелтен ӑна ваткӑллӑ пиншак аркипе витнӗ, хӑй, вӑрӑ пек, тавраналла йӑлт-ялт пӑхкалать, именчӗклӗн кула-кула илет, ҫил, ҫурҫӗртен вӗрекен сивӗ ҫил, унӑн кӑвакарнӑ ҫӳҫ пайӑркине вӗлтӗртеттерет.

Размётнов посадил в папаху пару теплых, с тяжелыми зобами голубят, папаху прикрыл полою ватника, а сам воровски поглядывал по сторонам, смущенно улыбался, и ветер, холодный ветер с севера, шевелил его поседевший чуб.

XXI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Учительница Давыдов енне ҫаврӑнчӗ, тӗлӗннипе куҫ харшине сиктерсе илчӗ, анчах ӑна палласа илчӗ те именчӗклӗн: — Кӗрсемӗрччӗ, — тесе хучӗ.

Учительница повернулась лицом к Давыдову, удивленно приподняла брови, но, узнав его, смущенно сказала: — Входите, пожалуйста.

XVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Яков Лукич, именчӗклӗн ӳсӗркелесе, ӳпкевлӗн пуҫне пӑркаласа, ун хыҫҫӑн пӑхса тӑрса юлчӗ…

Яков Лукич провожал ее взглядом, смущенно покашливая, укоризненно качая головой…

30-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫавӑн хыҫҫӑн эпӗ ӑна алла тытрӑм та… — Половцев темле айӑплӑн, именчӗклӗн, тутин хӑрах енӗпе кӑна йӑл кулса илчӗ.

И вот тогда я взял его на руки… — Половцев улыбнулся как-то виновато, смущенно, одною стороною рта.

27-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Ӑна атте шухӑшласа кӑларнӑ… — именчӗклӗн хуравларӗ лешӗ.

— Это батяня выдумал… — смущенно отвечала та.

25-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Тархасшӑн, кӑларса ярсамччӗ пире, кам ӗлӗкхине аса илет, ҫавӑнне… — хура сухалӗ витӗр именчӗклӗн каларӗ Антип Грач.

— Пожалуйста, отпущай нас, а кто старое вспомянет… — смущенно улыбнулся в аспидно-черную бороду Антип Грач.

24-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Куратӑр-и, епле инкек… — сысна ҫинелле кӑтартса, именчӗклӗн, сӑмахне ҫыхӑнтараймасӑр, калаҫма тытӑнчӗ Лукашка.

— Видите, какая беда… — указывая на кабана, смущенно, бессвязно говорил Лукашка.

16-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пуҫне аяккалла пӑрчӗ те, мана нӳрӗ йывӑр ҫыхӑ тыттарса, шӑппӑн, именчӗклӗн ыйтрӗ:

Отвернулась в сторону и, подавая мне сырой, тяжелый узелок, тихо, стыдливо попросила:

Этем ҫурални // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 156–165 стр.

Ман ҫине пӑхса, питне чавсипе хупларӗ, унтан, юн сурса кӑларчӗ те, именчӗклӗн кулса илчӗ.

Взглянув на меня, она закрыла лицо локтем, потом, сплюнув кровью, стыдливо усмехнулась.

Этем ҫурални // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 156–165 стр.

Вӑл Обломовӑн йӑваш та шухӑшлӑ сӑнне, унӑн ачаш куҫӗсене, уйрӑлнӑ чухне Ольга ӳпкеленине хирӗҫ Обломов мӗнле именчӗклӗн кулнине аса илчӗ те… вара вӑл питӗ хурланчӗ, Обломова питӗ шеллерӗ…

В ее воспоминании воскресло кроткое, задумчивое лицо Обломова, его нежный взгляд, покорность, потом его жалкая, стыдливая улыбка, которою он при разлуке ответил на ее упрек… и ей стало так больно, так жаль его…

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Мӗн эсӗ? — именчӗклӗн ыйтрӗ вӑл.

— Что ты? — застенчиво спросила она.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ольга Штольц ҫумне именчӗклӗн те ачашшӑн йӑпшӑнчӗ, чӑнласах вӑтанчӗ, «ухмахланнӑшӑн» каҫару ыйтнӑ пек пулчӗ.

Она жалась к нему так робко и ласково, стыдясь в самом деле и как будто прося прощения «в глупостях».

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Малтан вӑл именчӗклӗн пӑшӑлтатрӗ кӑна, анчах калаҫнӑҫемӗн ун сасси уҫӑлса, ҫирӗпленсе пычӗ, янӑранӑҫемӗн туллин илтӗнекен пулчӗ.

Сначала слышался только ее смущенный шепот, но по мере того, как она говорила, голос ее становился явственнее и свободнее; от шепота он перешел в полутон, потом возвысился до полных грудных нот.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Мӗнле-ха? — йӑвашшӑн та именчӗклӗн хирӗҫлерӗ Иван Матвеевич.

— Как же-с? — кротко и совестливо возразил Иван Матвеевич.

III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл шӑппӑн кӗчӗ те, Обломов ҫине именчӗклӗн пӑхса, чарӑнса тӑчӗ.

Она вошла робко и остановилась, глядя застенчиво на Обломова.

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Шухӑшласа пӑх, арҫынсем сан умна пырсан, именчӗклӗн хисеплесе ҫӗрелле пӑхаҫҫӗ, сана чеен те хаюллӑн кулкаласа сӑнаҫҫӗ…

— Представь, что мужчины, подходя к тебе, не опускали бы с робким уважением глаз, а смотрели бы на тебя с смелой и лукавой улыбкой…

XII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл каллех шухӑшлӑн пӑшӑлтатрӗ: хӑй Ольгӑпа текех курнӑҫмалла мар тесен, Ольга малтанах хурланса ӳкет; кайран вӑл ӑна именчӗклӗн хӑйӗн шухӑшӗсене каласа парать, анчах унччен унӑн шухӑшӗсене тӗпчесе пӗлет, вӑл вӑтаннипе киленет, кайран вара…

Опять он волнуется мыслию, как Ольга сначала опечалится, когда он скажет, что не надо видеться; потом он робко объявит о своем намерении, но прежде выпытает ее образ мыслей, упьется ее смущением, а там…

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed