Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ҫамрӑк хӗрсем ҫӗрле тӑр-пӗччен пылчӑк ашса, юр юшса е ҫумӑр витӗр ҫӳреҫҫӗ, — хуларан пирӗн пата, ҫичӗ ҫухрӑма килеҫҫӗ.Девушки молодые ходят ночью, одни, по грязи, по снегу, в дождик, — идут семь верст из города к нам.
XVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Вӗсем тухса кайсан, амӑшӗ алӑка питӗрчӗ те, пӳлӗм варрине чӗркуҫленсе ларса, тулта ҫумӑр шавланӑ май кӗлтума тытӑнчӗ.Когда они ушли, она заперла дверь и, встав на колени среди комнаты, стала молиться под шум дождя.
XIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Тулта сивӗ ҫумӑр чашлатса стенана ҫапрӗ, мӑрьере ҫил кӗрлерӗ, тӗпсакайӗнче темскер кӑштӑртатрӗ.Вздыхал и шаркал по стене холодный дождь, в трубе гудело, под полом возилось что-то.
XIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Вӑл, Павел амӑшӗ умне тӑрса, сухалӗ ҫинчен ҫумӑр тумламӗсене ывӑҫ тупанӗпе шӑлса антарчӗ те: — Илсе кайрӗҫ-и? — тесе ыйтрӗ.Он встал перед нею и, стирая ладонью капли дождя с бороды, спросил: — Увели?
XIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Пӳртре сивӗччӗ, кантӑксене ҫумӑр ҫапса тӑчӗ, ҫак тӗттӗм каҫ унӑн пӳрчӗ тавра сарлака хӗрлӗ питлӗ, вӑрӑм алӑллӑ, куҫсӑр кӑвак кӗлеткесем ҫӳренӗн туйӑнчӗ.
XIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Власова хӑйӗн сӑмахӗсем халӑх хушшинче, нумай вӑхӑт шӑрӑх тӑнипе типнӗ ҫӗр ҫине ӳкекен сайра ҫумӑр тумламӗсем пекех, нимӗнле йӗр хӑвармасӑр ҫухалнӑн туйӑнчӗҫ.
XIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Кайран тинӗс енчен тӗксӗм пӗлӗт хупланса илнӗ те, пӗр самант пӗтӗм парк ӑшӑ та лӑпкӑ ҫумӑр тумламӗсем ҫулҫӑсем ҫине ӳкнипе кӑштӑртатакан сасӑпа тулса ларнӑ.
XXI // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.
Тӳрех курӑнать: хуть те мӗнле хырӑнсан та сухалӗ, ҫумӑр хыҫҫӑн тапса тухакан каю пек, пӗрмаях шӑтса тӑрать-мӗн.Видно сразу: как ни бреется, а борода все-таки из-под кожи лезет, как отава после хорошего дождя.
II // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.
Темӗнле хӑрушӑ ҫумӑр илсе килекен хура пӗлӗт ҫинчен, куккук мӗнле куккуклатни тата чунпа ирӗкре те, хӑйсем, турккӑ султанӗн тыткӑнӗнче пурӑнакан ҫамрӑк казаксем ҫинчен, анлӑ Днепр мӗнле кӗрлени ҫинчен.
Паня-Ганя // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.
Юлашки вӑрҫӑран таврӑнсан, вӑл хӑйне хӑех вӑрман сыхлавҫи туса хучӗ те, хӑлтӑр-халтӑр пӑшалне тупса, вӑрӑсем пач кӗтмен вӑхӑтсенче вӑрмана кайма тытӑнчӗ, сӗм-тӗттӗм ҫӗрсенче, шӑп ҫур ҫӗрте, шартлама сивӗре, кутсӑр-пуҫсӑр ҫил-тӑманра е витререн янӑ пек ҫумӑр ҫунӑ вӑхӑтра — ырӑ хуҫа йыттине килтен кӑларман ҫанталӑкра тухать вӑл вӑрмана.
Вӑрман сыхлавҫи // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.
Уйсенченех, ҫумӑр хӳтернипе, кӗтӳ анать.
Ӗмӗрхи депутат // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.
Пӗлӗтсем, ҫӑвӗпе тенӗ пекех Выселка тӗлӗнчен пӑрӑнса ҫӳренӗскерсем, юлашкинчен пӗрлешсе канаш турӗҫ пулас та, пӗрре-иккӗ аслати кӗмсӗртетрӗ, йӗри-тавралӑха ҫиҫӗм шевлисем ҫуласа илчӗҫ, вара Выселка ҫине ҫарансемпе хирсем тата пахчасем ҫине ҫумӑр анчӗ — малтанах тумламсем хӑюсӑррӑн пӑт-пат ӳккелерӗҫ, шултрарах тумламсем типӗ хура тӑпра ҫинче сиккелесе илчӗҫ, ҫӗр вӗсене тӳрех йышӑнасшӑн пулмарӗ, каярахпа ҫак тумламсем хушӑннӑҫемӗн хушӑнса пычӗҫ те пӗлӗт ҫинченех юхан шыв пулса анчӗҫ.
Ӗмӗрхи депутат // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.
Киле Василий Куприянович ҫумӑр пӗлӗчӗ пек тӗксӗмленсе таврӑннӑ.
Председатель касси // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.
Ҫумӑр ӳккелеме тытӑнчӗ.
XLII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.
Вӗсене те ҫумӑр вӑрманта хупӑрласа илнӗ.
XLII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.
Хӑш чухне акӑ халех ҫумӑр ҫӑвассӑн туйӑнать; апла пулсан та тӑснӑ алӑ ниме те туймасть, тумтир ҫанни ҫине пӑхсан ҫеҫ вӗтӗ-вӗтӗ шӑрҫа пек пӗчӗк тӳмламсен йӗррине асӑрхама пулать; анчах вӗсем те час чарӑнчӗҫ.
XXVII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.
Сӳнсе пыракан ҫӑлтӑрсем айӗнче хӑйӑр шуралма пуҫларӗ ӗнтӗ, чулсем те ҫумӑр вӑхӑтӗнчи пек ҫиҫеҫҫӗ.А под угасавшими звездами уже белел песок и, словно под дождем, блестели камни.
XXI // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.
Хутран-ситрен ҫеҫ, турат ҫинчен ҫӗре ӳкекен юлашки ҫумӑр тумламӗсем евӗр, коридорӑн чи вӗҫӗнчех пӗр-пӗр ача сасси илтӗнсе каять е, чул тӑррисенчен ҫил вӗрсе иртнӗ пек, такам ури цемент пусмана шаклаттарса иртет.
XVIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.
Вӑрман ҫийӗн сасартӑк ҫуса иртнӗ ҫумӑр пек шӑв-шав тамалать.
XVIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.
Вӑл, стена пек ҫӗкленсе, шалкӑм ҫумӑр евӗр хуралса килчӗ, тусем хушшинчи аслати евӗр кӗмсӗртетрӗ.Она шла стеной, как ливень, поглощая свет и звеня, как гром меж скал.
XV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.