Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Мучи the word is in our database.
Мучи (тĕпĕ: мучи) more information about the word form can be found here.
Мучи!

Дед!

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Мучи, аслатиллӗ ҫумӑр пулать-и? — ыйтрӗ Егорушка.

— Дед, гроза будет? — спросил Егорушка.

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Мучи, кам вара вӑл? — ыйтрӗ Егорушка.

— Дед, а кто это? — спросил Егорушка.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Мучи, мӗнле ял вӑл? — ыйтрӗ Егорушка.

— Дед, какая это деревня? — спросил Егорушка.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Мучи мӗншӗн уйрӑммӑн ларать?

— Зачем это дед особо сидит?

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Хытхура ҫӑтӑртатма-чӑштӑртатма пӑрахасса кӗтсе тӑнӑ хыҫҫӑн мучи малалла калама пуҫларӗ:

Дождавшись, когда бурьян перестал трещать и шипеть, старик продолжал.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Мучи, ку хӗрес ма кунта ларать? — ыйтрӗ Егорушка.

— Дед, зачем это крест стоит? — спросил Егорушка.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Мучи, час каятпӑр-и эпир? — ыйтрӗ Егорушка Пантелейрен.

— Дед, скоро мы поедем? — спросил Егорушка у Пантелея.

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Кирлӗ мар мана! — терӗ те мучи йӗрӗнчӗклӗн ҫаврӑнса ларчӗ.

Ну их! — сказал старик и брезгливо отвернулся.

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Мучи, эсӗ ма пӑтӑ ҫиместӗн? — ыйтрӗ унтан Емельян.

— Дед, а ты чего не ешь? — спросил его Емельян.

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Кам витререн ӗҫет, кам лампадкӑран ӗҫет, — уҫӑмлах мар хуравларӗ мучи.

— Кто пьет из ведра, а кто из лампадки, — ответил уклончиво старик.

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Мучи, мӗншӗн эс шыва лампадкӑпа ӗҫен? — тӗлӗнчӗ Егорушка.

— Дед, зачем ты пьешь из лампадки? — удивился Егорушка.

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Юри тенӗ пекех, Дымов ҫав вӑхӑтра лав ҫинчен анса пусӑ патне пыракан Егорушкӑна курчӗ; вӑл хыттӑн кулса ячӗ те: — Атьсем, ҫӗрле мучи арҫын ача ҫуратса панӑ! — тесе кӑшкӑрчӗ.

И как нарочно, Дымов в это время увидел Егорушку, который слез с воза и шел к колодцу; он громко засмеялся и крикнул: — Братцы, старик ночью мальчишку родил!

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Ухмах ҫын, алли кӗҫӗтет, ҫавӑнпа вӗлерчӗ те ӗнтӗ, — терӗ мучи.

— Глупый человек, руки чешутся, оттого и убил, — ответил старик.

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Мучи, мӗншӗн вӗлерчӗ-ха вӑл? — Пантелейпе юнашар утнӑ май тепӗр хут ыйтрӗ лавҫӑ.

— Дед, ну за что убил? — повторил он, шагая рядом с Пантелеем.

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Мучи, мӗншӗн вӗлерчӗ-ха ӗнтӗ вӑл хурӑн пуҫлӑ ҫӗлен ҫурине?

— Дед, ну за что он убил ужика?

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Мучи ҫамкине хыҫса илчӗ, хӗрлӗ куҫӗпе Егорушка ҫине ҫӳлелле пӑхрӗ, вара малалла калаҫса кайрӗ:

Старик почесал себе лоб, взглянул красными глазами вверх на Егорушку и продолжал:

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Аялта утса пыракан сивлек пит-куҫлӑ мучи ытлашши чӗмсӗр ҫынах та пулмарӗ иккен.

Старик, шагавший внизу, оказался не таким строгим и серьезным, как можно было судить по его лицу.

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Вӑл салтак евӗр е сывлама чарӑннӑ ҫын пек тӳрӗ тӑрса утать, аллисем те унӑн патак евӗр усӑнса аннӑ, утти темле чӗрӗ мар, вылямалли тетте салтаксен утти евӗр туйӑнать — чӗркуҫҫийӗсем пач хуҫланмаҫҫӗ, вӑл вӑрӑммӑн яра-яра пусма тӑрӑшать; губка пек мӑкӑллӗ лавҫӑпа мучи икшер утӑм тунӑ ҫӗрте вӑл пӗр утӑм ҫеҫ тума ӗлкӗрет, ҫавна май пуринчен те хулленрех тата ыттисенчен юлса утнӑ пек туйӑнать.

Он держался прямо, как будто маршировал или проглотил аршин, руки у него не болтались, а отвисали, как прямые палки, и шагал он как-то деревянно, на манер игрушечных солдатиков, почти не сгибая колен и стараясь сделать шаг возможно пошире; когда старик или обладатель губчатой шишки делали по два шага, он успевал делать только один и потому казалось, что он идет медленнее всех и отстает.

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Калаҫасса та мучи питӗ сивӗ ҫанталӑкра калаҫнӑ пек калаҫрӗ — сыпӑкӑн-сыпӑкӑн, ҫӑварне йӗркеллӗн уҫмасӑр; тути шӑннӑ чухнехи евӗрлӗн, час-часах такӑнчӗ вӑл, тутапа каламалли хупӑ сасӑсене те йӗркеллӗн кӑлараймарӗ.

Старик и говорил так, как будто было очень холодно, с расстановками и не раскрывая как следует рта; и губные согласные выговаривал он плохо, заикаясь на них, точно у него замерзли губы.

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed