Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Василий the word is in our database.
Василий (тĕпĕ: Василий) more information about the word form can be found here.
Сасартӑк Василий хӑйӗн чышки тӗлӗнче Степанӑн тӑнлавӗнчи суран ҫӗввине асӑрхарӗ.

И вдруг Василий увидел на уровне своего кулака зубчатый, сросшийся с костью шрам на виске Степана.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Тӳп-тӳрӗ тӑрса, вӑл хӑйӗн ҫутӑ куҫӗсемпе Василий куҫӗсенчен тинкерсе пӑхрӗ.

Он стоял прямо и смотрел в упор в глаза Василию светлыми, почти белыми, глазами.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий, Степан патне ҫитсе тӑрса, аллине ҫӗклерӗ:

Василий подошел к Степану и поднял руку:

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пӗр кӗске самантрах Василий пурне те: Дуняшкӑпа пирвайхи хут тӗл пулса калаҫнисене те, хире-хирӗҫ тапӑнса пынӑ чухне хӑй вӗлернӗ пӗрремӗш тӑшмана та; пуринчен уҫҫӑнрах, хӑй амансан вӑрманта юр ҫисе выртнине, ун чухне хӑй ӑшӗнче Авдотьйӑпа сывпуллашнине, уншӑн тунсӑхласа, ӑна юратса, шеллесе макӑрнине аса илчӗ.

В одно неуловимое мгновенье Василию вспомнилось все: и первые встречи с Дуняшкой, и первый враг, убитый в рукопашном, и ярче всего тот час, когда он, раненный, лежал в лесу, глотая снег, и мысленно прощался с Авдотьей, плакал от тоски, любви и жалости к ней.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий унӑн мӑйӗ ҫинче юн тымарӗ хӑвӑрттӑн тапнине курчӗ.

И Василий видел, как что-то бьется у него на шее, в ямке между ключицами.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл йывӑррӑн тӳрленсе ларчӗ, Василий вара ҫак арҫын Степан Мохов тракторист пулнине палласа илчӗ.

Он с трудом распрямился, и Василий узнал в нем тракториста Степана Мохова.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ҫав вӑхӑтра Василий кровать хӗрринче пӗр арҫын кӗлеткине асӑрхарӗ, унӑн тӑнлавне те, уссине те, шурӑ кӗпе айӗнчи ансӑр хулпуҫҫине те курчӗ.

Тогда Василий увидел на краю кровати мужскую фигуру, он увидел висок и усы, и узкие плечи под белой ночной рубашкой.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Унӑн ӳт-пӗвӗ пачах урӑхла — ун пекки тӗнчере пӗр хӗрарӑмӑн та ҫук — упӑшкине пӑхӑнакан, ӑнланакан, Василий ӳт-пӗвӗ пекех.

Тело ее было совсем особым — таким, какого не было ни у одной женщины на свете, — родным, покорным, понимающим — почти его собственным.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий вӗҫнӗ пек малти пӳлӗме ыткӑнса кӗчӗ, тӗксӗмрех уйӑх ҫутинче Авдотьйӑна курчӗ.

Василий стремительно прошел в горницу и в призрачном лунном свете увидел Авдотью.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий унӑн хыткан кӗлеткине ыталаса илчӗ, хӑйӗн аллисем айӗнче хыткан хулпуҫҫине туйрӗ, ун пырне темӗн капланса килчӗ.

Василий обнимал ее щуплое тело, чувствовал под руками ее плоские двигающиеся лопатки, и что-то сжимало его горло.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ку эпӗ, Василий!

Это я, Василий!

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий алӑка мӗнпур вӑйпа шаккарӗ.

Василий что есть силы заколотил в дверь.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Кӗске кӗрӗк ҫаннинчен ӗннӗ шӑршӑ кӗрет, — Василий ӑна тӗттӗмре табак туртнӑ чухне ҫунтарнӑ.

От рукава полушубка пахло гарью — Василий подпалил его, закуривая в темноте.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий крыльца ҫине улӑхрӗ.

Василий поднялся на крыльцо.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Тӗксӗм чӳрече харшакисем унчченхи пекех шурӑ, унчченхи пекех пӳрт кӗтессинчен пӗр пӗрене тухса тӑрать, — вӑрман участокӗнчен таврӑнсан, Василий лашине ҫав пӗрене ҫумне кӑкаратчӗ.

Те же белые наличники были на темных окнах, и на стыке бревен все так же торчало одно бревно, то самое, к которому Василий привязывал коня, приезжая с лесоучастка.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

«Акӑ эпӗ кӗтнӗ кун, эпӗ таврӑннӑ кун!» — шухӑшларӗ Василий.

«Вот мой жданный день, мой возвратный день!» — думал Василий.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Лешӗ каллех: «Турӑ ҫырлахтӑр!» — тесе мӑкӑртатса, сасартӑк тӑкӑрлӑкалла чупса кӗрсе кайрӗ, — Тьфу, ухмах хӗрарӑм! — кӑшкӑрчӗ те ун хыҫӗнчен, Василий ахӑлтатсах кулса ячӗ.

Она повторила: «Господи помилуй!» — и вдруг рысью бросилась в переулок, — Тю, дурная баба! — крикнул ей вслед Василий и захохотал.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий Бортников мар-и!

Никак Василий Бортников!

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий вӗсенчен пӗрне палласа илчӗ те: — Ксенофонтовна, сывӑ пурӑнатӑн-и? — тесе кӑшкӑрчӗ.

Василий узнал одну из них и крикнул: — Здорово живешь, Ксенофонтовна!

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий ҫухине тӑратрӗ, ҫӗлӗкне ҫамки ҫинех антарса лартрӗ; халӗ ӗнтӗ юр ҫапса ҫунипе ыратакан куҫхарши тӗлӗнчи ҫамки ҫеҫ пӗр вӑхӑтрах пӗҫерет те, шӑнать те; хӑлхасенче вӑрман шавлани, ҫил-тӑман ӳхӗрни янӑраса тӑрать.

Василий поднял воротник, надвинул шапку на лоб; теперь только надбровья, исхлестанные снегом, одновременно и горели и стыли, да уши Как водой были налиты шумом леса и свистом вьюги.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed