Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

туйса (тĕпĕ: туй) more information about the word form can be found here.
Ун чӗри хӑвӑрт тапма пуҫларӗ, тӑнлавӗсем пӗҫерсе кайрӗҫ: кун пек пысӑк пуху умӗнче тӑван станицӑра вӑл пуҫласа сӑмах каларӗ, малтанхи хут кӑкӑрӗнче ҫӗнӗ, нихҫан курман савӑнӑҫа туйса илчӗ.

Сердце его стало биться быстро, и обожгло виски: он впервые произносил речь перед таким большим собранием в родной станице, впервые почувствовал в груди новую, неизведанную ранее радость.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Игнат Савельич Сергее куҫӗнчен пӑхрӗ те, вӑл килӗшнине туйса, малалла каларӗ:

Игнат Савельич посмотрел Сергею в глаза и, чувствуя его согласие, продолжил:

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Интересно! — шухӑшларӗ вӑл, питне хирӗҫле сивӗ ҫил ҫапнине туйса.

«Забавно! — думал он, чувствуя, как его щеки хлещет встречный морозный ветер.

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ӗнер шухӑшласа хуни, туйӑмпа туйса илни паян уҫҫӑн та ӑнланмалла пулнӑ, пуҫра ҫутӑ та аван шухӑшсем нумай пухӑннӑ, ҫавӑнпа кирлӗ сӑмахсем хӑйсемех чӗлхе вӗҫне пынӑ…

Вчерашние раздумья, чувства сегодня уже были ясны и понятны, в голове было полно светлых и добрых мыслей, поэтому нужные слова находились сами собой…

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Завхоза ялан тилхепере тыт, ҫӑварлӑх панине ялан туйса пытӑр, вӑл та колхоз укҫине упратӑр.

Завхоза завсегда держи на вожжах, чтобы он чувствовал удила и тоже берег колхозные деньги.

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӑй пурнӑҫне йӑлтах каласа кӑтартрӗ, нумай шухӑшласа, нумай туйса ирттернӗ, пулмалла…

Всю жизнь свою рассказал, — видно, многое он передумал и перечувствовал…

XVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл тӑна кӗнӗ пек пулчӗ, вӗри те йӗпе минтерне туйса илчӗ, чавса ыратнине сисрӗ, хывӑнса выртма тилмӗрекен арӑмӗн сассине илтрӗ, пуҫӗнче ҫаплах, такам пӗчӗк мӑлатукпа шакканӑ пек: «Эсӗ пире намӑс кӑтартрӑн… Намӑс, намӑс кӑтартрӑн…» — тени кӗрлесе тӑчӗ.

Он как бы очнулся, ощутил горячую и влажную подушку, боль в локте, услышал голос жены, которая просила, чтобы он разделся, а в голове точно кто-то выстукивал молоточком: «Ты до позора нас довел… до по-зора, до позора…»

XVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вырӑн ҫинче выртса, вӑл хӑй тухса каланине сӑмахран сӑмаха аса илме пуҫларӗ, урӑххи ҫинчен каламалла пулнине туйса илчӗ вӑл, анчах урӑххи мӗн иккенне халӗ те тавҫӑрса илме пултараймарӗ…

Лежа на кровати, он заново, слово в слово, припомнил свое выступление, и ему казалось, что надо было сказать что-то другое, а что именно было это другое — и теперь не мог придумать…

XVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Йӑл кулса, вӑл хӑй айӑпла мар иккенне тата ҫирӗпрех туйса илчӗ, ҫӗрӗпех сӗтел хушшинче ларса, вуникӗ листа ҫине хӑйӗн тухса калас сӑмахне питӗ пысӑк ҫырчӗ.

Тут он еще сильнее почувствовал уверенность в своей правоте, просидел за столом всю ночь и написал пространную, на двенадцати страницах, речь.

XVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кӗҫӗр мӗн пулса иртнине аса илес килмен ун; пуҫне пӗксе, хӑй ҫине ҫынсем ҫиллес пӑхса юлнине туйса, ун хыҫӗнчен пӗри: «Шӑпу тулчӗ, Алексей!..» — тесе кӑшкӑрнине илтсе тухса кайнине аса илсен, чунӗ ыратнӑ, намӑс пулнӑ.

Ему не хотелось думать о том, что случилось с ним в эту ночь; стыдно и больно было вспоминать, как ушел он, понурив голову и чувствуя на себе злые и враждебные взгляды, а вслед ему кто-то насмешливо крикнул: «Доигрался, Алексей!..»

XVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ҫаплах ӗнтӗ, — терӗ Еременко, хӑй ҫине Кондратьев пӑхнине туйса, пуҫне ҫӗклеймесӗр.

— Это я все признаю, — заговорил Еременко, не подымая головы, но чувствуя на себе взгляд Кондратьева.

XVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вырӑнтан ҫапла каланине илтсен, Сергей хӑйне темле вӑй ӑна колхозниксемпе ҫыхӑнтарса тӑнине туйса илчӗ, ҫавӑнпа калама та ӑна питӗ ҫӑмӑл пулса кайрӗ — шухӑшӗсем уҫҫӑн килчӗҫ, кирлӗ те ӑнланмалла сӑмахсем тупӑнса пычӗҫ.

Слушая реплики, Сергей почувствовал, что какая-то сила связывает его с колхозниками, и посему ему стало очень легко продолжить речь — мысли приходили ясные, нужные и понятные.

XIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Шӑп пулсан, Сергей чӗри хӑвӑрт тапнине туйса илчӗ.

Как стихло, Сергея охватило волнение.

XIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Ҫывӑрса тӑранасчӗ манӑн, — шухӑшланӑ Сергей, куҫ хупанкисем питӗ йывӑр пулнине туйса. — Шуйттан пек ҫывӑрас килет…

«Мне бы отоспаться, — думал Сергей, чувствуя тяжесть в веках. — Я чертовски хочу спать…

VIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӳлӗмсенче ҫап-ҫутӑ, чӳрече каррисен шурӑ чӗнтӗрӗсем ҫинче чечек мӗлкисем курӑнаҫҫӗ, ача-пӑча сасси, амӑшӗн кӑмӑллӑ кулли илтӗнсе тӑрать, — пурте ҫак ҫуртра ырӑ та телейлӗ пурӑннине пӗлтерсе тӑрать, ҫавӑнпа Сергей хӑйӗн чӗринче ӑшӑ савӑнӑҫа туйса илчӗ…

В комнатах горели огни, и на белом кружеве занавесок темнели головки цветов, доносились голоса детей, матерински-ласковый смех Анюты, и Сергей невольно ощутил на сердце теплую радость.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вакуна таврӑннӑ чух ирхи ҫанталӑкӑн тӳлек сулхӑнне пӗтӗм ӳт-пӗвӗпе туйса пычӗ; хӑй кунта килни ӑнӑҫлӑ пулас пек туйӑннӑшӑн та, пакгаузӑн тутӑхнӑ ҫи виттийӗ урлӑ упаленсе каҫнӑ хӗвелшӗн те, таҫтан темле хӗрарӑм сасси юрланӑ пек кӗвӗллӗн янӑраса илтӗннӗшӗн те пӑлханса савӑнчӗ.

Шел, всем телом ощущая утреннюю тепловатую прохладу, смутно радуясь и вероятному успеху своей поездки, и солнцу, перелезавшему через ржавую крышу пакгауза, и музыкальному, певучему тембру доносившегося откуда-то женского голоса.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Иван Алексеевич казаксем каллех хӑй майлӑ ҫаврӑнса кайнине; хӑйне ҫӗнӗрен шанма пуҫланине туйса, кантӑка алмазпа каснӑ пек, ҫивӗччӗн татса каларӗ:

Иван Алексеевич, почуяв, что симпатии и доверие сотни вновь перекинулись к нему, резал, как алмазом по стеклу:

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Нӳрӗ сывлӑша тата пӗлтӗрхи ҫулҫӑсен сӳрӗкленес енне кайнӑ йывӑр шӑршине туйса, лашасем хаваслӑн тулхӑрса илчӗҫ те уҫӑрах утӑпа малалла кайрӗҫ.

И лошади, почуяв сырость и вянущий, острый и тоскливый запах прошлогодней листвы, зафыркали, пошли веселей.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анчах ҫавсем хушшинчех малашнехи юн кӳллисен шӑршине аякран сиссе илнӗ ҫӑхансем те сахал мар пулнӑ; вӗсем ҫӗршывӑн юн тымаррисене камӑн хытанка алли касса уҫасса туйса илнӗ те, хӑйсем валли мӗн те пулин хӑйпӑтса илес шанчӑкпа, Могилев хулине лӑпӑстатса вӗҫсе килнӗ.

Но были и стервятники, дальним нюхом чуявшие запах большой крови, предугадывавшие, чья твердая рука вскроет стране вены, и слетавшиеся в Могилев с надеждой, что и им придется кое-что урвать.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тепӗр кунне Листницкий хӑй ӗнер тӳрлетме ҫук пысӑк йӑнӑш тунине туйса ыйхӑран вӑранчӗ.

На другой день Листницкий проснулся с сознанием совершенной им вчера большой непоправимой ошибки.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed