Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

утрӗ (тĕпĕ: ут) more information about the word form can be found here.
Тарӑхнипе ятлаҫса илсе, Григорий ун патӗнчен пӑрӑнса утрӗ, лашине йывӑҫ тӗмӗ ҫумне кӑкарчӗ, унтан пит ҫинчен шинель аркипе витӗнсе тӗм ҫывӑхне выртрӗ.

Выругавшись в сердцах, Григорий отошел, привязал к кусту коня, лег около, прикрыв от ветра лицо полой шинели.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫул ҫине тухсан, хуллентерех утрӗ, ыйтрӗ:

Выйдя на дорогу, он замедлил шаг, спросил:

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий, ӑна хыҫран пӑхса ӑсатса, каялла ҫаврӑнса утрӗ.

Григорий проводил его взглядом и повернул обратно.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл, пӳрт ҫинелле пӑхкаласа, татах темиҫе минут ҫатан карта ҫумӗнче выртрӗ, аллипе темле хӑй те сисмесӗр майӗпен хыпашласа, чӗркуҫҫийӗсем ҫумне ҫыпҫӑннӑ пылчӑка тасатрӗ, унтан ура ҫине тӑрса, ҫатан карта урлӑ йывӑррӑн уртӑнса каҫрӗ те, наган кӗпҫине аялалла усса, киле еннелле утрӗ.

Он еще несколько минут лежал под плетнем, посматривая на дом, и каким-то размеренным, механическим движением счищал прилипшую к коленям грязь, а потом встал, тяжело перелез через плетень и, опустив дуло нагана, пошел к дому.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мишка, ӑна сумлӑн сывлӑх сунса, крыльца патнелле утрӗ.

Мишка почтительно поздоровался с ней, шагнул на крыльцо:

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл алӑка тачӑ хупса сӑнчӑрпа ҫаклатрӗ те площадь урлӑ килнелле утрӗ.

Дверь он плотно прикрыл, накинув цепку на пробой, зашагал через площадь к дому.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл темскер каласшӑнччӗ, анчах Мишка итлесшӗн пулмарӗ, тӗссӗрленнӗ симӗс гимнастерки ҫинчен ҫыхнӑ чӗн пиҫиххине тӗкӗр умне пырса тӳрлетрӗ те хутор Советне тухса утрӗ.

Она хотела что-то сказать, но Мишка не стал ее слушать, он оправил перед зеркалом ремень на вылинявшей защитной гимнастерке и зашагал в Совет.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл винтовкипе наганне питӗ тӑрӑшса тасатрӗ, ирхине, кӑвак ҫутӑллах, Вешенскине тухса утрӗ.

Он тщательно прочистил винтовку и наган, а наутро, чуть свет, пешком отправился в Вешенскую.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мӗн пулӗ манпа ун чухне?» — шухӑшласа пычӗ те вӑл ҫула май, аллине чӗри ҫумне пӑчӑртаса, усал хыпар илтесрен хӑраса, минутсерен майӗпентереххӗн утрӗ.

Как же я тогда?» — думала она дорогой и с каждой минутой все больше замедляла шаги, прижимая руку к сердцу, страшась услышать черную весть.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тимош пайтах чӗнмесӗр утрӗ.

Тимошка долго молчал.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Оська хӑйех вара ҫул аяккине тухрӗ те малалла ним хӑрамасӑр утрӗ.

Тогда Оська молча сошел с дороги и решительно зашагал к завалу.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Слава тӑм стенана аллипе хыпашлакаласа ҫав еннелле утрӗ.

Ощупывая руками глиняные стены, Слава пошел в ту сторону.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Проводница нимӗн тума пӗлмесӗр пуҫне пӑркаларӗ, алӑк еннелле утрӗ:

Проводница постояла, повертела в растерянности головой и направилась к выходу:

Хура ҫӗлен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 109–118 с.

Лева ун хыҫҫӑн утрӗ.

Лёва последовал за ним.

Райка «тыткӑна» илнисем // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 101–108 с.

Лодя пӗр самант хушши нимӗн чӗнмесӗр лаша ҫумӗпе утрӗ, унтан пуҫне ҫӗклерӗ те Маша ҫине пӑхса илсе, майӗпен ҫеҫ каласа хучӗ:

Лодя с минуту молча шагал рядом с конем, потом поднял голову, посмотрел на Машу и медленно ответил:

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Лодя пытана-пытана малалла утрӗ, хӑйӗнчен инҫетре те мар туратсем ҫатӑртатнине илтрӗ.

Лодя крадучись двинулся вперед и услышал, как недалеко в лесу шелестят ветки.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Берендей ҫаплах утрӗ.

Берендей все шел.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Анчах Берендей, шурӑ хӳрине сиктеркелесе, малаллах утрӗ.

Но Берендей продолжал идти, слегка покачивая белым хвостом с грязной кистью на конце.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Е йывӑҫсен хыҫӗнче такам чӑштӑртатнӑ пек туйӑнчӗ, вара вӑл тепӗр еннелле йӗплӗ чӑтлӑх витӗр васкаса утрӗ.

То ей казалось, что за деревьями что-то шевелится, и она шла в противоположном направлении, продираясь сквозь колючий ельник.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Лодя ҫаврӑнчӗ те Маша патнелле утрӗ, васкасшӑнах та мар хӑй, хыҫалалла та ҫаврӑнса пӑхасшӑн мар.

Лодя повернулся и направился к Маше, стараясь не спешить и не оглядываться назад.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed