Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пулса (тĕпĕ: пул) more information about the word form can be found here.
Ҫӳхе чӑлха тӑхӑннӑ вӑрӑм ураллӑ, пысӑк, хӗвелпе пиҫсе хуралса кайнӑ ачаран, формӑллӑ тумтир тӑхӑнсан, ҫӳҫне кӗске кастарнӑ хыҫҫӑн Петя пӗчӗккӗ, урлӑ хӑлхаллӑ приготовишка пулса тӑчӗ.

Из большого загорелого мальчика с длинными ногами в фильдекосовых чулках он, надев форму, превратился в маленького, выстриженного под нуль, лопоухого приготовишку.

XXX. Хатӗрлемелли класра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах Гаврик участок патне ҫывхарсанах — вӑл халлапри пекех улшӑннӑ, вӑл халӗ ансӑр тӑкӑрлӑк пулса тӑнӑ, унта арестантсен решеткеллӗ чӳречисем курӑнса тӑнӑ.

Но стоило только Гаврику приблизиться к нему — и он оборотился, как от прикосновения волшебной палочки, узким переулком, куда выходили решетчатые окна арестного дома.

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пур шухӑш та, пур япала та Гаврик умӗнче халӗ хӑйсен яланхи тӗсне ҫухатаҫҫӗ, вӗсем халиччен Петя курман япаласем пулса тӑраҫҫӗ — Ҫывӑхри Армансем тӑлӑх арӑмсемпе ачасем пурӑнакан вырӑнтан сарӑ чечексем ӳсекен пахчаллӑ рабочи поселок пулса тӑчӗ; городовой дракон пулса тӑрать; картуз ӑшӗнче хурҫӑ кӑшӑл тупӑнать.

Все понятия и вещи в присутствии Гаврика тотчас теряли свою привычную оболочку и обнаруживали множество качеств, до сих пор скрытых от Пети, — Ближние Мельницы из печального селения вдов и сирот превращались в рабочую слободку с лиловыми петушками в палисадниках; городовой становился драконом; в фуражке оказывался стальной обруч.

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вара вӑл ҫӗрле мӗн пулса иртни ҫинчен Петяна каласа пачӗ.

И он рассказал Пете, что случилось ночью.

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫав ҫӑвӗпех хатӗрленнӗ хӑрушӑ та тӗлӗнмелле ӗҫсем ҫакӑн пек ҫеҫ пулса иртнине унӑн ӗненесси те килмен.

Казалось совершенно невероятным, что это страшное и загадочное событие, к которому он с трепетом готовился все лето, уже совершилось.

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Сехӗрленнипе пулӑшу ыйтнӑ пек пулса, йӗри-тавра пӑхрӗ.

С отчаянием посмотрел по сторонам, ища помощи.

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

«Экзамен» темӗнле чӑнах та питӗ хӑвӑрт, питӗ ҫӑмӑл пулса иртнӗ.

Все произошло как-то чересчур быстро и легко для «экзамена».

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑй макӑрнине аслашшӗне палӑртасшӑн мар пулса, куҫҫульне чарать.

Изо всех сил сдерживал слезы и желал казаться равнодушным.

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Жуков, илтмӗш пулса, пуҫне стена патнелле ҫавӑрнӑ та, ҫӑварне минтерпе хупланӑ.

Жуков сделал вид, что ничего не слышит, и повернулся лицом к стенке, закрыв голову подушкой.

XXV «Мана вӑрларӗҫ» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Мӗнле ӑҫтан, — мӑкӑртатнӑ старик, ӑсран кайнӑ пек пулса, — ну, ӳсӗр-тӗк ӳсӗр, паллӑ ӗнтӗ вӑль Ҫум-курӑк ӑшӗнче выртатчӗ, урӑх нимӗн те ҫук.

— Как это — откуда? — забормотал дедушка, прикидываясь совсем выжившим из ума стариком, — ну, пьяный и пьяный, известное дело, валялся в бурьяне, и годи!

XXV «Мана вӑрларӗҫ» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вара тепӗр картишӗнче вӑйӑсем вӑрӑмрах пулса иртмелле тесе хыпар сарӑлнӑ.

Впрочем, распространился слух, что в другом дворе будут показывать больше.

XXV «Мана вӑрларӗҫ» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ах турӑ, мӗнле пулса кайнӑ ҫӗнӗ пушмаксем!

Боже, на что стали похожи новые башмаки!

XXIV. Юрату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑлха ҫуначӗсем кӑшт шыҫнӑ, ҫеп-ҫемҫе пулса кайнӑ.

Мочка уха была нежная и еще припухшая, как долька мандарина.

XXIV. Юрату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Терентий, ыйтнине илтмен пек пулса, мӑлатукне паяльник ҫулӑмӗ ӑшне чиксе паяльник хӗрнине тинкерсе пӑхать.

Терентий, как бы не расслышав вопроса, сунул молоточек в пламя паяльника и стал внимательно следить, как он накаляется.

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хура тинӗс ачисен лайӑх енӗ вӑл — тӗнчере пулса иртекен мӗнпур ӗҫсем ҫине пӑшӑрханса ӳкмесӗр пӑхасси.

Правила хорошего тона предписывали черноморским мальчикам относиться ко всему на свете как можно равнодушнее.

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫав палимпсест пек туйӑнчӗ мана Катя Ромашов ҫинчен калани, Ромашов ӑвӑс катинче мӗн пулса иртнине пӗтӗмпех улталаса каланӑ та, ӑна вара эпӗ резинкӑпа пӑснӑ пек турӑм, ун айӗнчен тӗрӗслӗх тухрӗ.

Это было похоже на палимпсест, когда Катя рассказала мне, чтó, по словам Ромашова, произошло в осиновой роще, а затем я, как резинкой, стёр эту ложь — и под ней проступила правда.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах вӑл питӗ тимсӗлсе, ҫамрӑкла хавалпа итлеме тытӑнчӗ те, вара эпӗ кӗскен пӗлтерес вырӑнне, алӑпа сулкаласах калама пикентӗм, хайхискер ӗҫ мӗнле пулнӑ пекех пулса тухрӗ ман калавӑм.

Но он слушал с таким вниманием, с таким искренним молодым интересом, что в конце концов я махнул рукой на эти «два слова» — начал рассказывать попросту, — и вдруг получилось именно так, как всё это действительно было.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Епле капла пулса тӑчӗ-ха, Катя Полярнӑйра иккен?

Как это вышло, что Катя оказалась в Полярном?

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Епле каласа парас иккен тӗл пулнӑ чухнехи пирвайхи минутсене, ун пит-куҫӗнчен пӑхса хам ӑсран кайса тӑнине, чуптунӑ хыҫҫӑн каллех пит-куҫне пӑхса тӑнине, ыйтма тытӑнсах хама-хам пӳлнине епле каласа парас-ши, эпӗ мӗн ҫинчен ыйтни тахҫан, пин ҫул каялла пулса иртнӗ-ҫке, вӑл Ленинградра пурӑннӑ чух мӗнле асапланса выҫӑхни питӗ хӑрушӑ пулнӑ пулсан та, мана курасса шанчӑкне ҫухатнӑ пулсан та, ҫавсем пурте иртнӗ ӗнтӗ, ҫухалнӑ, акӑ халь вӑл ман умра, эпӗ ӑна каллех ыталаса илме пултаратӑп — тупата, кӑна ӗненме те кансӗр!

Как рассказать о первых минутах нашей встречи, о беспамятстве, с которым я вглядывался в её лицо, целовал и снова вглядывался, начинал спрашивать и перебивал себя, потому что всё, о чём я спрашивал, было давно, тысячу лет назад… И как бы ни было страшно то, что она мучилась и умирала от голода в Ленинграде и перестала надеяться, что увидит меня, но всё это прошло, миновало, и вот она стоит передо мной, и я могу обнять её… Господи, этому невозможно поверить!..

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл мӗнле ҫывхарнине курасшӑн пулса эпӗ урӑх пусма ҫине куҫса хӑпартӑм, кунтан ӗнтӗ площадка та курӑнмаллаччӗ.

Мне захотелось взглянуть, как он будет подходить, и я перешёл на другую лестницу, которая поворачивала под углом, переходя в просторную площадку.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed