Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Вот, — терӗ Оська, — эпӗ ӗнер каҫпа ҫитрӗм те Яшка Кривохижӑна ҫеҫ курма ӗлкертӗм.— Вот, — сказал Оська, — я приехал вчера вечером и успел повидаться только с Яковом Кривохижа.
II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.
— Ӗнер, каҫ пулсан тӑхӑр сехетре ҫитрӗм.
II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.
Миша чалӑшшӑн пӑхса илчӗ те ӗнер Смирнов сержант тӑнӑ вырӑна ҫитсе тӑчӗ.Миша покосился и стал на то место, где вчера стоял сержант Смирнов.
«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.
— Атя-ха, эпир ӗнер изобретатель тӑнӑ вырӑна тӑрар.Давай станем на то самое место, где вчера изобретатель стоял.
«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.
Ӗнер те вӗсем паянхи пек тертленмен.
«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.
Ӗнер вӗсем нимӗн те ҫимен тенӗпе пӗрех.
«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.
Ӗнер каҫпа дружина совечӗн ларӑвӗ пулса иртрӗ.
«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.
Ӗнер дневнике ҫыраймарӑм: алгебрӑпа лартӑм.
«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.
Пӗлместӗр-ха апла, ӗнер пире, Бодровпа иксӗмӗре, Артамонов пӗр сехет хушши алгебра тӑрӑх ӑнлантарчӗ, унтан ӑна эпир хамӑр пӗр сехет хушши географипе чунне кӑлартӑмӑр.
«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.
Паян эпӗ Миша патне пытӑм та: — Артамонов, эпӗ ӗнер йӑнӑшнӑ иккен. Халӗ эпӗ ним чухлӗ те хирӗҫ тӑрас ҫук, енчен эсӗ… Хӑвах пӗлетӗн ӗнтӗ, — терӗм ӑна эпӗ.
«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.
Хӑвӑр мӗн турӑр ӗнер?
«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.
Таня тинкерсе пӑхать, Леня тинех ӗнтӗ епле ӗнер линейкӑра кӑшкӑрса янӑ пек кӑшкӑрассине туйрӗ, анчах кӑшкӑру-тӑву пулмарӗ.
Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.
Ӑна ӗнер шӑпах хӗвел анас умӗн вӗҫтерсе янӑччӗ, вӑл инҫете вӗҫсе кайӗ тесе те шутламанччӗ.Её вчера запустили на закате солнца, не рассчитывая, что она улетит далеко.
Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.
Ӗнер хулара Боря Кулакова тӗл пултӑм.
Петровсен ҫемье дневникӗнчен // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ӗнер пер арҫын автобус патне васкать.
4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ку вӑл ӗнер пулнӑ, паян, ыран…
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
— Ӗнер эп темшӗн ним чухлӗ ывӑнма та ӗлкӗреймен! — пӗр ҫӳҫенми суйрӗ Сергей.— Вчера как-то и устать не успел, — не моргнув глазом, соврал Сергей.
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
«Ав еплерех!» — ӗнер ӗҫ хыҫҫӑн кӑнтӑрлахи апат ҫиме манса кайнине аса илсе, каҫхи пирки унта шутласси те пулман, хӑйӗнчен хӑй тӗлӗнчӗ вӑл.«Надо же!» — удивился сам себе, вспомнив, что вчера после работы забыл пообедать, а ужин проспал.
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ӗнер вӑл коридора тухнӑ, унта Егорыча курнӑ… кӗскен каласан, унӑн ӳтне…Он вышел вчера в коридор и встретил там Егорыча… словом, тело его…
16 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Тусӗ патне кӗрет те, ӗнер ҫеҫ уйрӑлнӑ пек, лӑпкӑн каласа хурать: «Сывлӑх сунатӑп, Егорыч! Сана кӗрсе курас терӗм!»
15 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.